Witam ponownie, kilka tygodni temu miałem tutaj jeden temat. W skrócie - w końcówce października poznałem dziewczynę. Pierwsze 3 spotkania, wzorowo. Spacer. Gadka. 3 spotkanie pocałunek w usta. Zainteresowanie z obu stron.

W pewnym momencie relacja trafiła w chyba złe tory. Dziewczyna po przejściach z ex, przestraszona kolejnym związkiem dała znać, że nie chce, abym się zbyt zaangażował w relacje, że ona jest ciężką osobą i nie jest w stanie teraz czegoś stworzyć i nie chce dawać mi nadziei na jakiś związek, ale nie chce, żeby nasza znajomość się rozpadła. Olałem to i zachowywałem się normalnie jakbym dążył do związku, ale bez pośpiechu. Powiedziałem, że nie naciskam i czas pokaże co będzie. Mimo tego wciąż się spotykaliśmy, a na spotkaniach wszem i wobec były obecne najpierw niewinne pocałunki, przytulania (praktycznie cały czas z jej strony). Przekształciło się to w coraz to namiętsze pocałunki i z spotkania na spotkanie szło to dalej. W między czasie cały czas dało się odczuć jej dystans - tu niby pocałunki, zaczepki, przytulanie, ale potem troszkę chłodu, nie chodziliśmy za ręce, mniej sama pisała itp. Mieszkam w dużym mieście, ona pochodzi z dalszych okolic tego miasta, mieszkała wtedy co się spotykaliśmy z babcią w tym dużym mieście. Mało wspominała o mnie rodzicom, poznała mnie tylko z siostrą, kiedy ją odwiedziła, wyskoczyliśmy na jedzenie i spacer, siostrze dużo o mnie wspominała. Cały czas dzwoniliśmy do siebie, czy to ona na dzień dobry przed pracą czy to ja. Dało się odczuć jej zainteresowanie, gdyż to ona w większości nawiązywała kontakt, na co ja jej także odpowiadałem. Zdarzyło się nie raz, że pierwszy pisałem jak i dzwoniłem. Ogólnie trochę jak w związku.

Sprawa nieco zwolniła jak dziewczyna przed świętami znalazła nową pracę, tym razem bliżej swojego rodzinnego domu (ok. 1,5h ode mnie). Spotkaliśmy się raz w apartamencie gdzie spędziliśmy noc, potem było jeszcze jedno spotkanie, gdzie wyszła mała kłótnia z byle czego (trochę była chora) i nie dogadaliśmy się co będziemy robić na spotkaniu, niby chciała jeść, ale potem jej się odwidziało i chciała wracać na mieszkanie. Potem chciała zaraz przed świętami wracać busem do siebie, ale jako, że widziałem, że było z nią kiepsko to zaproponowałem, że odwiozę ją autem. Na początku się wzbraniała, ale potem uległa, odwiozłem ją do domu rodzinnego. Okazało się, że święta spędziła w łóżku chora. Przez święta mieliśmy znikomy kontakt coś dzwniliśmy do siebie coś pisaliśmy, ona chora, ja rodzina i dużo znajomych. Po świętach rozmawialiśmy ze sobą, ale to nie było już to co wcześniej. Teraz od 3 dni nie nawiązała w ogóle kontaktu. Od jakiegoś czasu to ja praktycznie do niej pierwszy pisałem, ona sporadycznie dzwoniła, ale wtedy kiedy mnie nie było pod telefonem i musiałem jej oddzwaniać (ona zawsze miała czas na rozmowę, wydaje mi się, że nie ma tylu znajomych i bardziej spędza czas sama, czy z rodziną). Sylwestra też spędza sama w domu z tego co mówiła.

Pytanie moje brzmi, czy jest dalej sens ciągnąć taką relacje? Niby to się rozwijało jak do związku, jednakże, cały czas są jakieś kłody aby do tego związku nie doszło. Dodam, że jestem osobą, która dawno ma za sobą jakieś przygody. Nie udało mi się z dwiema fajnymi dziewczynami i szukam dziewczyny na stałe i wydawało mi się, że może to być ta, jednakże ten kontakt i miejsce zamieszkania skutecznie uniemożliwiają nam jakąkolwiek grubszą relacje. Ona jest typem dziewczyny, która się sama nie chce mocno angażować, co mi nie jednokrotnie mówiła. Zaangażowała się za bardzo dwukrotnie i się na tym przejechała. Jeden ex chciał się nawet z nią zaręczyć, ale ją przestraszył. Ja chciałem wszystko pomału rozwijać.

Jestem otwarty na wszystkie opinie i sugestie co do mojej sytuacji. Dzięki i wszystkiego dobrego w Nowym Roku!