Kolejna bezsenna noc za mną. Palę trzeciego papierosa z rzędu. Pełno mniej lub bardziej dziwnych refleksji przewinęło mi się przez ten głupi łeb. Kocham jedną. A z nią nie jestem. Byłem. Znowu mogę. Chyba.
"To ja wśród stu tysięcy samozwańczych bogów,
Ich mądrość nieomylna jest.
To oni znają lepiej mnie niż ja sam siebie,
Ich mądrość niepojęta jest"

Odpalam papierosa. Blues Tadka Nalepy i quartety Tomka Stańko witają ze mną kolejny dzień. Słoneczny, ciepły dzień. Starsza para wspiera się o siebie i dzielnie idzie w stronę ławki. Okruszki chleba spadają na bruk. Stado gołębi walczy o wdzięki staruszków. Niczym relikty zapomnianej epoki cieszą się swoim towarzystwem. Ona. On. Jedność. Miłość.

Z dedykacją dla Carlopactwo.

Biel. Czerń. Między nimi miliony innych odcieni, których nie potrafiłem dostrzec. Bez tego byłoby tak łatwiej, przyjemniej. Już nie. Dlaczego? Światło gaśnie, a wraz z nim świat, który wydawałoby się, tak dobrze znam. Budzę się.

Pojecie wzgledne. Dla jednego kultura jest zbesztaniem delikwenta za wyrzucenie zmietego papierka w miejscu niedozwolonym, dla drugiego obcowaniem ze spuscizna artystyczna w galeriach. Co jest prawda? Ktos powiedzial, ze prawda jest jak dupa. Kazdy ma swoja.

... sa do niczego. Tym niemilym akcentem rozpoczne kolejne dywagacje na temat sensu zycia, seksu i rock 'n rolla.

Zdarza się, że nie wiadomo jak zacząć. Człowiek staje w martwym punkcie i cała elokwencja idzie się pieprzyć. Wiosna idzie!

Paląc papierosa o piątej nad ranem, wypatrując przez okno jakiejś sensacji, usłyszałem zapomniany już śpiew ptaków. Dym porządnie uderza mi w płuco, oczy zamykają się ustępując miejsca wspomnieniom.

Przeglądam ostatnie wpisy. Coś tu nie gra. Dlaczego szczytem marzeń jest pocałunek, seks bądź numer telefonu? Dlaczego autorytetami są pozerzy? Co takiego się stało, że życie kręci się wokół kobiet, a na oczach widnieją czarne klapki?