Cześć, miesiąc temu poznałem dziewczynę przez fb. Akurat szukałem sąsiadowi czy ktoś ma na sprzedaż cielaki w woj lubelskim i zauważyłem że ona ma coś wystawione i tak zagaiłem. Zacząłem z nią rozmawiać, żartować, śmiać się. Przeszliśmy szybko na glosówki żeby nie pisać długich wiadomości. Na drugi dzień też pisaliśmy. Okazało się że jest ona starsza ode mnie 1.5 roku, jest po rozwodzie i ma syna. Ja też byłem po rozstaniu więc miałem czas i chęć popisać. W naszym pisaniu było bardzo dużo humoru, jakieś 95%. Żarty, delikatne złośliwości itp. W końcu odbyło się nasze pierwsze spotkanie. Gdy dojechałem do niej, nie czuliśmy się skrępowani nową znajomością ponieważ tak jak mówiłem wcześniej gadaliśmy sporo. Na pierwszym spotkaniu, razem z jej 5 letnim synem poszliśmy na spacer, pokazała mi swoje okolice, byliśmy w wielu miejscach. Rozmawialiśmy swobodnie, podobnie jak podczas pisanie tzn. żarty, śmieszne historie, trochę żartobliwej złośliwości wobec siebie. Nie było dotyku ani nic z tych rzeczy. Po prostu zwykły spacer. Gdy odjeżdżałem kazała napisać jak dojadę ale ja po powrocie zadzwoniłem i gadaliśmy jeszcze pół godziny.
Później, postanowiłem że nie będę pisać codziennie żeby nie zanudzić tej znajomości. Napisałem po 2 dniach dopiero kilka słów, po czym zadzwoniłem do niej. Pogadaliśmy i umówiłem kolejne spotkanie. Zgodziła się. Też zastosowaliśmy technikę spaceru i rozmowy gdyż cały czas się poznawaliśmy i mieliśmy o czym rozmawiać. Na początku sytuacja podobna jak za pierwszym razem. Jednak zacząła mi delikatnie przeszkadzać ta zartobliwa złośliwość, dogryzanie sobie w formie żartu oczywiście z jej strony. Ja odpuściłem trochę tej dokuczliwości ale ona nie. Dalej szukała gdzie tu mnie jeszcze "ukąsić" i znajdowała. Pod koniec randki wprowadziłem delikatny dotyk. Chciałem obejrzeć jej tatuaż, trochę jej dokuczałem, łaskotki itp. po prostu luźny dotyk. Ona też to później odwzajemniła i podokuczała mi trochę. Na koniec poszliśmy do niej na kawę, ale była też jej matka wiec skończyło się rozmową przy kawie.
Też nie pisałem z nią zbytnio, jednak wczoraj zadzwoniłem. Pogadaliśmy, oczywiście ona dalej jest złośliwa, uszczypliwa itp a mi się już przestaje to podobać. Nie pokazuję po sobie tego ale to już się staje monotonne. Też czasami się odgryzam, ale już za dużo tego się robi. Umówiłem się z nią tym razem na rowerki wodne. Chciałem na kajaki ale nie wiedziała czy jej syn będzie mógł być z nami i zaproponowała rowerki wodne. Pogadaliśmy jeszcze trochę ale po tylu żartobliwych złośliwościach z jej strony nie miałem chęci zbytnio, mimo to nie dałem po sobie tego poznać i rozmawiałem jakby nigdy nic.
Sprawa wygląda tak, że według mnie ona jest taka złośliwa ze względu na przeszłość. Rozwód, sprawy w sądzie, znajomych nie ma za wielu bo mieszka daleko od takich miejsc, na codzień pomaga na gospodarstwie, jest atrakcyjna więc chłopaki pewnie do niej piszą często i przez to też stosuje technikę bycia złośliwą. Ja po rozstaniu też taki byłem, dlatego tak szybko się dogadaliśmy. Nadawaliśmy na tych samych falach. Ta uszczypliwość to jest taka otoczka, która pokazuje że radzimy sobie doskonale mimo sytuacji życiowej, że na nikim nam nie zależy, jesteśmy niezależni, nie potrzebujemy wsparcia, przytulenia, wygadania się o swoich problemach, pomocy. Zresztą jest to forma żartu a zartobliwych ludzi wszyscy lubią i chętnie przebywają w ich towarzystwie. I ona według mnie to stosuje. Wiekszość chłopaków pewnie to akceptuje i staje się jej przyjaciółmi do takich pogadanek, ale ja zamierzam być inny, wejść na wyższy etap, stać się kimś więcej. Czy wyjdzie? Nie wiem ale sprubować trzeba.
Tylko zastanawiam się jak poruszyć ten temat. Czy porozmawiać z nią szczerze, że nie może być taka złośliwa co do mnie, że to jest w sumie brak szacunku do mojej osoby itp
Czy po prostu pokazać jej że mi się to nie podoba, ale nie komentować tego. Czyli nie śmiać się z jej żartów, ograniczyć rozmowę itd
Jak myślicie?