Witam! Wracam po przerwie do, powiedzmy, Swoich - to dobrze, Moim zdaniem ; ).
Chcę poruszyć temat Mojego Związku. Czuję, że Samemu nie daję rady Sobie w tym momencie, w jakim Jestem i poszukuję czegoś w rodzaju porady, rozwiązania.. Postaram się opowiedzieć, wplatając w to wszystko, co pamiętam z PUA.

Związałem się 5 Marca tego roku z pewną E. Jest rok młodsza ode Mnie, pochodzi z normalnego domu, choć (jak mówiła, Ja staram się w to wierzyć) ojciec w gimnazjum uderzył Ją parę razy, a i leczyła się z depresji w pewnym okresie życia (zastanawiam się, czy ma to znaczenie dla sprawy, ale dodam to). Poznała Nas Jej przyjaciółka w grudniu 2010, z którą wówczas spotykałem się niezobowiązująco. Ta sama przyjaciółka we wrześniu 2011 polecała Mi właśnie E (pytałem o to, czy zna wolną fajną dziewczynę. Odpowiedź Mnie zaskoczyła).

Kontakt z E rozpoczął się na nowo w grudniu 2011, na początku. Zaczepiła Mnie i potem zagadała na fb. Tłumaczyła później, że nie ma w znajomych na fb ludzi, z którymi nie rozmawia etc. Spoko, uznałem, że mówi prawdę. Nasze korespondencje cechowały humor, dogadywanie się i "czytanie w myślach", wysyłanie wzajemnych sygnałów zainteresowania, spontaniczność, luz i z Mojej strony podteksty wzmacniające wyobraźnie. Ja w grudniu wlazłem, potem, w związek z inną kobietą, ale z E nadal utrzymywałem kontakt. Spotkaliśmy się raz: piwko w pubie, dobra atmo, luz, dogadywanie się jakbyśmy się znali lata, dotyk, kontakt wzrokowy, sygnały, wyobraźnia i podteksty. Skończyło się gorącym masażem u Mnie, jednak bez seksu, bo Byłem wówczas w związku. Potem nadal gadaliśmy, trochę Mniej jednak. Kilka prób spotkań kończyło się tym, że umówione spotkanie odwoływałem. Jak sama później wyznała, wkurwiała się o to na Mnie. Bezowocny związek skończyłem obopólnie w Nowy Rok 2012. Odtąd Byłem wolny znów i zacząłem korespondować, spotykać się z różnymi kobietami. Z E też kontakt się odnowił, umówiliśmy się na 11 stycznia, ale dzień wcześniej okazało się, że możemy się zobaczyć, o ile mam dla Niej czas i chęć. I to i to miałem. Spotkanie u Mnie: obok piwka balsam, gorąca atmosfera z dotykiem, sygnałami i wyobraźnią, luz i znajomość w rozmowie, dogadywanie się. Masaż namiętny, namiętne pieszczoty na finał. Następnym razem, już u Niej, poszliśmy na całość - ach! uwielbiam odgadywać sfery erogenne, strzelać w 10kę (jak to Ona mówiła o Mnie), przeżywać i dawać pasjonujący seks.. Zaczęliśmy się wtedy spotykać, bez zobowiązań..

Ja wiedziałem, że Ona poszukuje faceta do związku, Ona o tym że Ja poszukuję najlepszej kandydatki na Swoją Kobiete nie wiedziała. Nie dawałem Jej tego poznać, starałem się pokazywać suchość, chłód wobec związku w tej chwili. Mówiłem Jej z uśmiechem, że nigdy nie Będziemy razem, że ułożę Jej bajerkę na faceta (hahaha), by potem coś bardzo cicho pomrukiwać o związku. Korespondowałem z innymi w tym czasie. Kilka kobiet, kilka propozycji spotkań, kilka spotkań i jeden, wielki chuj - nie odpowiadały Mi. Na placu boju pozostała E. E opowiadała Mi (na MOJE ŻYCZENIE) o swoich poprzednich związkach, o rozstaniach, o nieudanym randkowo 2011, o wymogach, sugestiach, wnioskach i pragnieniach, o Jej zachowaniu. Budowałem Sobie bazę danych z tego, choć podchodziłem doń z rezerwą (wiadome, każdy może skłamać, kobieta też). Widzę Jej starania, daję Jej sporo wolnego pola do działań, widzę angaż. Ja staram się Jej dawać to, czego dotąd od innych nie dostała. Półtorej miesiąca spotkań to nie tylko seks. To podróże, to wyjścia na imprezy, to różne często spontaniczne pomysły, to radość i pasja. Różnorodność.

W końcu wieczorem późnym 5 Marca powiedziałem Jej, że widzę Jej starania, temperament Mi odpowiada w tej chwili etc. i że chcę Ją nagrodzić tym, że chcę się właśnie z Nią związać, dać Jej związek oparty na szczerości, zaufaniu, szacunku i wierności. Zapytałem czy taki właśnie związek może Mi dać i czy też tego, nadal, chce. Odpowiedziała, że tak i w nagrodę upadliśmy z kołdrą na podłogę i zaczęliśmy się namiętnie kochać.. Euforia, radość, uśmiech, jakieś kroki w przyszłość (choć podchodziłem do tego nadal z dystansem). Mijały dni, tygodnie, miesiące. Wiele dobrego z obojga strony, wspólny angaż 50 na 50, zaskoki i spontaniczność, planowanie i konsekwencja. Wymienne sygnały z Mojej strony (wiedziała przez co bym od niej odszedł).

Co się stało, że dziś mam z tym problem? Wiele na to czynników się składa. Najważniejszym jest chyba to, że zacząłem odczuwać jakąś presję po paru miesiącach. Że zacząłem o niej częściej myśleć, a Ona zauważyła, że trochę słabnę i wykorzystała to, stawiając nowe wymagania, czasami z błahostek tworząc problemy etc. Wyróżnię najważniejsze "wpadki" Naszego związku.

1) Pod koniec marca zacząłem pracować w promotorstwie, razem z dobrą koleżanką Mojej E. Miała swojego szpiega, śmiałem się. 2 razy zostaliśmy z nią i ekipą na piciu i zabawie do bladego rana. Moja E miała o to "ale", puściła lekkim fochem (wtedy ignorowałem je) ale wyjaśniłem sprawę dobitnie (tłumaczyła się, że nie Jest zazdrosna o tę swoją koleżankę, ale o to że się spoufalamy w pracy).

2) W maju na juwe poszliśmy razem + paru Moich i Jej znajomych. Napiliśmy się, okay. Upojenie zwiększyło się i E zakomunikowała, że idzie na moment do znajomych z wioski daleko za Krakowem. Szukałem Jej potem nad ranem, nie wiedziałem co się z Nią dzieje i znalazłem Ją właśnie przy tych gościach. Chciałem z Nią pogadać, a jeden z jej ziomków zaczął do Mnie sapać, że co Ja Sobie wyobrażam, zaczęliśmy się tarmosić. Na koniec E rzuciła (pijana) tekstem do Mnie "To że Jestem z Tobą nie oznacza, że nie myślę też o kimś innym". Jebłem, padłem, dałem Jej czas do namysłu i polazłem stamtąd, układając Sobie nowe życie. Obudził Mnie kolejny sms od Niej, że przeprasza, że myśli o Mnie, że chce Mnie, że nie wie jak mogła się tak zachować. Odpisałem jakoś "spoko", odp. czy może do Mnie zadzwonić. Dzwoni, odbieram, tłumaczy się, załzawiona, przeprasza, żal Jej etc. Chciała przyjechać do Mnie. Przyjechała, wystrojona (kac). Trochę olewawczo podchodzę, chłodny. Okay, wybaczam alkobełkot, ale Mam uruchomioną lampkę. Atmosfera normuje się po dobie. (po paru miesiącach dowiedziałem się od Niej, że ów Jej ziomeczek to był gość, z którym się kiedyś spotykała, ale olał Ją...).

3) W czerwcu zapytała Mnie, czy pojadę z Nią we wrześniu na wakacje za granicę (jeździ co roku). Odpowiedziałem, że tak. I tu dojebałem nie planując Sobie jak odkładać $, nie zmieniając pracy na pewniejszą zarobkowo (umowa). W końcu odłożyłem niedostateczną sumkę i tak się siekło. Wyjazd proponowałem przełożyć, ale okupiłem to napiętą atmosferą w związku. Prócz tego nie mogliśmy się dogadać, dałem się wciągnąć w prowokowane kłótnie (największy błąd).

4) W sierpniu poszliśmy na wesele Mojego kuzyna. Zabawa dobra, choć E nie czuje się zbyt komfortowo, wewnątrz Niej emocje. Ja walczyłem wtedy z nałogiem (fajki) i zapaliłem jednego. Okłamałem Ją w 4 oczy, że nie paliłem, ale prawda wyszła. Ona nienawidzi kłamstwa i nieszczerości, twierdzi. Czuje się zawiedziona. We Mnie zaczęły się kotłować emocje. Wyznałem Jej w końcu prawdę, że się zabujałem w Niej jakiś czas temu.. Zaskoczyłem Ją tym pozytywnie, uwierzyła bo wtedy nie skłamałem. Miało się zacząć układać.

5) Noc po weselu nie odpowiadałem na Jej smsy, połączenia etc. Nie dawałem znaku życia. Rano odczytując wszystkie wiadomości dowiedziałem się, że "płakała w nocy, tęskniła za Mną, martwiła się czy Jestem cały i zdrowy, czy przypadkiem Jej z kimś nie zdradzam" aż w końcu dostałem na gygy wiadomość: "Mówiłeś Mi wczoraj, że Jestem dla Ciebie wszystkim. Ty też Jesteś dla Mnie wszystkim, wiesz o tym? Dobrze Mi z Tobą, nie chcę Cię stracić". Unormowało się.

6) Również we wrześniu przyjechała Moja Przyjaciółka z UK (nazywać będę ją K). Postanowiłem Ją poznać z Moją E. Gdy przyleciała to z Moim "Bratem" pojechaliśmy po K na lotnisku, a potem do niej na mieszkanie i zaczęliśmy sobie łykać, wspominać, gadać (nie opowiadałem o problemach w związku). Nie wspomniałem też o tym Mojej E. Nie odezwała się do Mnie ani słowem, ziignorowała 3 smsy z rana, więc też uznałem, że nie będę pisał. Na drugi dzień, gdy zapytałem co jest trąfem, dostałem odp. że "nie jesteśmy już przecież parą". Wściekłem się. Szmatą Jestem, czy co? Spotkaliśmy się po Mojej pracy i rozmawialiśmy, powiedziałem Jej o poprzednim wieczorze, pogodziliśmy się i teraz najbliższe 24h należały do Nas.

7) Ja, Moja E, Mój "Brat" jesteśmy na posiadówce u Mojej Przyjaciółki z UK. Tam jest atmo dobra, ale powoli zaczyna się chrzanić (intuicja). Udajemy, że jest w porządku. Wybuch następuje po wyjściu. E wydziera się na Mnie: "Jesteś pierdolonym kłamcą" (chodziło Jej o ten wieczór, gdy przywieźliśmy przyjaciółkę z lotniska i tam piliśmy). Zaczyna na Mnie lecieć z pazurami, więc Ją przytrzymuję silnie. Wrzeszczy, że Ją uderzyłem, biję etc. PARANOJA, MAM DOSYĆ. Schodzi Mój "Brat" i przyjaciółka. Ona odprowadza E na przystanek, Ja idę z "Bratem" do mieszkania przyjaciółki. Potem rozpętała się kłótnia przez smsy, aż w końcu wygarnęła Mi, że Mnie zdradziła. Oddzwoniłem do Niej i zapytałem, skoro tak to z kim i gdzie. Zająknęła się, powiedziała że z Ch (ziomeczek z juwenaliów). Gdy zacząłem naciskać, by Mi opowiedziała szczegóły ta odrzekła, że specjalnie to powiedziała zmyśliła Sobie historię ze zdradą bym się przejął, by Mnie dotknęło, ale zdrada to nieprawda (...). Miała pretensje do Mojej przyjaciółki, że nocuję u Niej, że pewnie kiedyś się spotykaliśmy, że powinienem teraz być ze Swoją Dziewczyną a nie tam, gdzie Jestem etc. Na domiar wszystkiego nagadała Swojej Mamie, że Ją uderzyłem (dziwnym trafem Jej Matka wyczuła, że E zwyczajnie ściemnia). Wyjaśniłem to wszystko, znów zaczęła Mnie przepraszać.

We wrześniu miała miejsce jeszcze jedna akcja - wyszliśmy pełną grupą na miasto (My, Moi znajomi i przyjaciółka). W środku imprezy wyszła z klubu i zaczęła się do Mnie burzyć, że nikt z Nami nie siedzi. Pilnowaliśmy wówczas kurtek w loży, bo Sama tego chciała, pomimo że wszyscy wołali Nas na parkiet. Zbliżając się do Mnie, by znów zatopić we Mnie pazurki zadzwoniła do Matki, że "Ona się Mnie boi, bo Jej chcę zrobić krzywdę, a Ona chce wrócić do Moich znajomych". Zrobiłem potem to samo, usłyszałem od Jej Matki "żebym zabrał Ją stamtąd, że nie powinna vódki pić, bo Jej korba odbija, że Ona wie że krzywdy nie zrobię Jej córce etc." OBŁĘD.

Pod koniec miesiąca się poprawiło, ale już nie było tak, jak wcześniej. Zacząłem się od Niej oddalać, przyznaję. Choć nieustannie myślałem, jak poprawić ze Swojej strony to, co jest złe.. Nie trzymałem przy Niej swojego telefonu, nawet ukryłem na fb status związku przed paroma dziewczynami z którymi gadałem dawno temu (nie, nie miałem zamiaru Jej zdradzić). Ona przestawała Mi ufać, nazywając Mnie od czasu do czasu "Pierdolonym Casanovą" (ze względu na to, że przed związkiem z Nią spotykałem się z kobietami bez zobowiązań etc. Właściwie to Moja przeszłość, Jej nie dotyczyła, ale zabrała Ją do Naszego związku i w gorszych chwilach zaczęła jej używać (!). Ja natomiast przestałem Ją dopuszczać do Siebie (zamiast wzbudzić znów zaufanie) nie opowiadałem Jej o planach, o wydarzeniach, rzadko wspominałem o tym, co robię. Niemniej to się zmieniło i znów była norma, nie kłóciliśmy się zbyt często już. Opowiadaliśmy Sobie o wszystkim, ale w gorszych chwilach sytuacja powtarzała się, dla Mnie stając się absurdem.

Parokrotnie próbowała Mi pocisnąć, mówiąc że nie Jest we Mnie zakochana, że nie chce takiego związku, w Moim mniemaniu szukała niekiedy dziury w całym, co stawało się dla Mnie, jak już mówiłem, absurdem. Nie umiałem się z Nią rozstać. Ona próbowała się rozstać (nawet włamała Mi się na fb), niemniej nie chciała tego, jak się okazywało potem. Chciała naprawiać. Pamiętam, że gdy jeszcze 2 razy nie reagowałem na Jej telefony, smsy etc. (gdy podpuszczała swoje koleżanki, by dzwoniły do Mnie) to zamieniała się w potulnego baranka, nie chciała, żebym Ją krzywdził, chciała ze Mną być. Czy grałem na Jej emocjach? Nie wiem, może podświadomie tak. Ja natomiast potrzebowałem odpoczynku od Niej. Inna sytuacja była żartem z Mojej strony - droczyliśmy się o coś, a Ja powiedziałem "tak? To znajdę Sobie inną" też z tonem wskazującym na żart. Popłynęły Jej łzy, wyznała Mi, że to było smutne, że Ona nie chce, bym Ją zostawił dla Innej, że chce Być Moja.

Zastanawiam się, że pomimo poprawy, która nastąpiła potem wciąż miała do Mnie pretensje o to, że praca Moja jest chujowa, albo że za długo Jestem na bezrobociu. O brak czapeczki tirówki, ciemnych jeansów etc. (absurd? błahostki? o chuj chodzi?). Dużo się tego pojawiało, Ja reagowałem na to, czasami nie. Chyba zacząłem o Niej myśleć, jako o małej dziewczynce..

Wiecie co? Tak, włamała się Mi na fb, miała pretensje o to ukrycie statusu związku.. (sama miała ukryte później, dopóki Mi nie odrodziłoby się zaufanie..). Uważała, że non stop Ją oszukuję. Owszem, skłamałem Ją dwa razy (zrodziła się we Mnie obawa o Jej reakcje ;O, nie chciałem się przyznawać do powiedzmy "porażek"). Może po prostu powinienem robić inaczej? Nie wiem.

Ostatnio, we wtorek (po wieczornej kłótni i pogodzeniu się, przyrzekliśmy Sobie, że nie będziemy się okłamywać) zadzwoniła z pytaniem, czy 10 marca nie proponowałem jakiejś pannie masażu etc. Okazało się, że jakimś cudem dostała się na Moje gygy i wyniuchała tam tego typu newsy. Podobnie było z fb. W przypadku fb wyjaśniłem sprawę, że nic nie było, żadnych podtekstów (nota bene jej znajomi, którzy to widzieli i którzy ze Mną o tym rozmawiali, wspominali Mi, że nie można tam wnioskować, że Ją chciałem zdradzić). W przypadku gygy zażądała, bym powiedział prawdę. Nie pamiętałem czegoś takiego, więc stwierdziłem, że nie wiem. Powiedziała, że to koniec, że mam odebrać Swoje rzeczy od Niej etc. Przystałem na to (nie chciało Mi się walczyć). Po godzinie lub dwu przedzwoniła do Mnie niby mówiąc do Mnie, że nie życzy Sobie, by Moja przyjaciółka z UK rozmawiała ze Mną na temat związku (włamała się na fb i widziała krótką rozmowę, gdzie napisałem, że podchodzę do tego na luzie. Chwil parę potem powiedziała do Mnie tak: "Nie myślałam, że tak po prostu pozwolisz Mi odejść". Odpowiedziałem Jej, że Mimo że tego nie chcę, to nie będę Jej siłą zatrzymywał. Zaczęła się rozmyślać, zaczęła opowiadać, że w głębi duszy chce ze Mną być etc. (Ja natomiast powoli traciłem tę chęć). Co ciekaw - Swoim koleżankom opowiada, że parą nie Jesteśmy już (ciekawe, spoko). Ja się pytam, jak ma to się do tego, co Ona pisze Mi, komunikuje etc. Jej koleżanki pytają, jak Ja to wytrzymuję wszystko, skąd we Mnie tyle cierpliwości, że nie pojmują Jej zachowania i nudne jest dla nich etc. Świetnie, nie? Nie mówię, że wierzę w 100%.

Mieliśmy się umówić, spotkać, spędzić ze Sobą czas na drugi dzień. Była u koleżanki z zajęć i ćwiczyły kosmetologię przed egzaminami. Okay. Odpowiadała Mi na smy, ale nic na temat tego, co będziemy robić i o której (tylko, żebym zapomniał o nocy u niej - ok, pomyślałem). Pojechałem pod wieczór do koleżanki na kawę, pogadać. Okazało się, że mamy podobną sytuację.. Nie odpisałem przez godzinę na smsa wtedy Mojej E. zadzwoniła, odebrałem, zapytała co tam, gdzie Jestem etc. Odpowiedziałem prawdę, że Jestem na kawie u kumpeli i gadamy Sobie o życiu (nie o związku). E wpadła w szał. Zaczęła mieć pretensje, że tam Jestem, że "dobrze wiem, że w Naszym związku jest KRYZYS, że Ona Mi nie ufa, a Ja pojechałem na kawę do osoby, której Ona nie toleruje, że nie mam prawa tam być, że powinienem być przy Niej, że pewnie już Ją zdradziłem, że się bzykaliśmy etc." Istny absurd. To Ona ze Mną zerwała w końcu jak rozpowiada, czy Jesteśmy razem i przeżywamy kryzys - zapytałem. Nie dostałem odpowiedzi, wymijała się. Jeszcze była pretensja o to, że nie Jestem u Niej, tylko u kogoś innego. Jak DO CHOLERY miałem być u Niej, skoro a) był wieczór b) nie chciała Mnie na noc? Odpowiedziała, że kiedyś to nie stanowiło problemu dla Mnie.. Potem napisała Mi wiadomość, że teraz ze Mną nie zerwie, bo od razu w Jej mniemaniu wskoczę do łóżka tejże koleżance, że nie da Mi tej satysfakcji. Smsowaliśmy chwilę jeszcze, a rzeczona koleżanka odwiozła Mnie do domu i powiedziała, że podziwia Mnie, że coś takiego wytrzymuję..
Kłóciliśmy się jeszcze na gygy. Opowiadała Mi o tym ziomeczku z juwe, że wznowili kontakt etc. Powiedziałem Jej, że cieszy Mnie to, bo może teraz będzie taka szczęśliwa i w ogóle, że nie musi go używać do tego, by Mnie wkurwić, sprawić Mi przykrość, bo Mnie to nie rusza. Zapytałem Ją wprost, czy chce ze Mną być, ogarnąć się, że co z Naszymi zasadami etc. Czy mamy się rozstać. Powiedziała, że mamy się rozstać, więc powiedziałem, że odchodzę, że zostawiam Ją w spokoju, że obcy Mi smak zemsty i zawiści etc. Ciśnienie zeszło totalnie. Znów nie minęła godzina.. napisała do Mnie na gygy, znów. Zaczęła wypytywać, czy ciężko Mi z rozstaniem etc., czy spłynęło to po Mnie, jak po kaczce. Gdy powiedziałem, że daję Sobie radę i zajmuję się Sobą, to znów odezwało się w Niej coś, czego nazwać nie umiem. Zapytałem ostatni raz, czy Ona na pewno chce, żebyśmy się rozstali, czy tylko próbuje się bawić Mną, wścieka się, bo coś chce uzyskać etc. a tak na prawdę Jej w cholerę na Mnie zależy, tylko o tym nie wspomni, bo woli udawać zimną sukę, ukrywając Swoją wrażliwość, swoje "słabe" strony etc. Poprosiła Mnie o przerwę.. Nie ukrywam, że przystałem na to.. dałem Nam czas do poniedziałku do południa na przemyślenie wszystkiego. Przy czym zaznaczyłem, że jeśli liczy, że poszaleje Sobie przez ten czas i znudzi jej się to albo dostanie kosza i wróci do Mnie, bo Będę nań czekał, to Jest w błędzie, bo Ja nie dam się zfrajerzyć i ma być uczciwa przez ten czas, tak samo, jak Ja.. Zgodziła się i zapytała, czy Ja też chcę Sobie przemyśleć, czy tylko dla Niej ta przerwa. Odpowiedziałem Jej, że chyba Ją pogięło, jeśli uważa, że Ja nie mam zamiaru Sobie tego przemyśleć..

Rozmawiamy, ale nie długo. Ja pokazuję po Sobie chłód, nie daję Jej wyczytać tego, czego chcę. Wczoraj napisała tak "myślę, że ta przerwa pozytywnie na Nas wpłynie i będzie lepiej". Staram się nie brnąć w temat przerwy. Organizuję Sobie Swoje życie.

Sorry za takie długie wywody, inaczej nie dałem rady.

Ciekaw Jestem, co powoduje takie Jej zachowanie? Czy to przejaw niedużej nudy, rutyny w związku? Moja "przeklęta" przeszłość wniesiona przez Nią do związku? Czy może chce się rozstać, ale nie umie, albo nie chce Być Sama. W Moim mniemaniu? Nie umie dostrzec Swojej winy, że pewne Jej postępowania mogą (tak samo, jak i moje) sprawić, że się od Niej oddalam w jakiś sposób.