Witam, 3 tygodnie temu wyjechałem z dziewczyną do Norwegi, do jej siostry i męża tej siostry. Dziewczyna wyjechała tutaj aby dorobić przez dwa miesiące, ja jako, że pracuje przy komputerze i pracuję w domu, prowadzę firmę - zlecam wysyłkę z polski itd. siedzę w domu. Od początku cały ten pomysł nie podobał mi się, jako, że świetnie czuje sie u siebie, mam swój dom , pokój gdzie mogę scałkowicie supić się na pracy, nikt mi nie przeszkadza, tak tutaj już wcześniej byłem przekonany, że będzie na odwrót i tak samo z relacją miedzy nami.. ale dałem się namówić na ten wyjazd, ona jest cały dzien w pracy a ja jestem w domu z jej siostrą i małym dzieckiem. Nasza relacja zaczęła psuć się całkowicie, nie dosc, że jak wspomniałem całymi dniami dziewczyna jest w pracy, to jeszcze nie mogę skupić się na swojej pracy co mnie przytłacza calkowicie. Nikt nie rozumie, że to, że siedze w domu nie znaczy, że jestem na wakacjach, co chwile chcą aby w czymś pomóc etc. Aż mnie korci aby wsiąść w auto i wrócic do siebie. Plany były świetnie, wspólne mieszkanie, wypady w góry a jest tylko tak, że siedzimy w domu z jej rodziną, wszędzie jeździmy prawie z jej rodzina, a wieczorami w łóżku zamiast spedzać ciekawie czas, jak wczesniej to się zazwyczaj kłócimy. Totalna kicha. Moja energia życiowa z 200% spadła na 50%. Co byscie zrobili na moim miejscu, w takiej sytuacji?