Witam panowie .
A więc w końcu stało się , doszło do przerwy , opisze wam sytuacje niżej po krótcę.
Z laską jestem 1.5 roku , doszło do tego że musialem wyjechac za granice , ona została w domu , od czasu kiedy wyjechałem , a cos po 2 miesiącach , przyznam się że ciągłe miałem pretensje , wyrzuty że idzie tam i tam , ze spotyka sie z tym i tym , ze pisze do niej ten i ten , aż w końcu po codziennych kłotniach , wyszła z inicjatywa przerwy , 2 tygodnie bez zadnego pisania do siebie , żeby za soba zatesknić , no dobrze , zgodziłem się , lecz następnego dnia , napisała coś do mnie na temat pewnej 18 stki na która mam za 2 miechy zlecieć i tak jakoś zgadali my się na temat naszych przemyśleń co do tego , że rozmawiała ze znajomymi i jej znajomy powiedzieli że to za długo na tyle ile chce tu siedzieć że to nie ma sensu , że ją zostawiłem , ona tez nie widzi sensu itp. powiedziałem tylko , że jesli tego bardzo chce , to zakończmy to wszystko żeby oszczedzić nam nerwów i bólu , wykręcala się tym że będziemy utrzymywac kontakt a jak niby zlece to bedziemy razem , nie zgodziłem się na to oczywiście , to doszlismy do takiego porozumienia że ograniczamy ze sobą kontakt , niby jestesmy razem , lecz zyjemy wlasnym życiem , chodzimy gdzie chcemy , ale kontakt caly czas zebysmy utrzymywali...

I teraz przejde do sedna pytania ...wiem że zjebałem tym ze tak przezywałem i sralem na wszystko , ale chce was tylko zapytac jak to jeszcze pdsycić , bo został juz pewnie tylko "żar" , i trzyma się to wszystko na jednej nitce , zrozumialem żeby mieć troche dystansu co do tego i nie przejmowac sie tym wszystkim lecz skupic się na pracy i nad sobą a co będzie to będzie ? Jakie jest wasze zdanie , bo ostatni czasy bardzo mnie to męczy i nie moge sobie z tym poradzić , dlatego pisze do was.
Jeśli coś zle napisałem to bardzo przepraszam , proszę o wyrozumiałość i bez zadnych wyzwisk.z góry dziękuję i pozdrawiam was.