Cześć,
akcja z końca tamtego roku. Poznałem kobietę przez koleżankę z dawnych lat, coś tam popisaliśmy, zadzwoniłem, żeby umówić się na randkę a jako że pandemia w tle to dostałem zaproszenie na kolacje do niej do domu. Miałem już jakąś tam opinie wyrobioną, bo z koleżanką żyliśmy dobrze, więc jadę.

Dziś przeglądałem sobie maila i całkowicie z dupy przypomniała mi się akcja z wczesnych lat działania w polu.
Jechałem wtedy pociągiem do Wwa na przyjęcie do pracy, do jakiegoś korpo i jak to przedziale kolei polskich, zawsze się kogoś spotka.
Zawsze miałem, takiego mega farta(3/3 razy jazdy pociągiem) że siadając przy oknie trafiłem naprzeciw urodziwą niewiastę.

Cześć,
wpis w charakterze moim rozmyślań na temat związków i tego co lepiej nie robić po rozstaniu i jak to mocno komplikuję życie oraz nowe relacje.
Przeszedłem w swoim życiu trzy dłuższe związki o i ile pierwszy był półtorej roczny, po jego zakończeniu widywałem się jeszcze z tą dziewczyną na sex, to definitywne jego zakończenie przeszło w mojej głowie dość łatwo.

Zostawiam temat do wykasowania, gdyż doszły mnie słuchy, że ktoś go śledzi a wolę unikać głupich tematu.
Przepraszam za niedogodności, kto miał zobaczyć i przeczytać ten zobaczył

Będąc po bardzo długim związku, który odszedł śmiercią naturalną i zmianie pracy bardzo dużo podróżowałem po kraju. Kierując się historiami o marynarzach, którzy w każdym porcie mają swoją bezpieczną przystań, postanowiłem spróbować podobnych historii. W głowie, pamiętam miałem dość spory mętlik, żal po rozstaniu i wkurw na to, że wszystko zaczyna się od nowa.