Jako, że dość dawno nie próbowałem podrywać żadnej panny (całe 4 dni ) dzisiaj postanowiłem nadrobić zaległości i zagadać do jakiejś HB. Jako, że pogoda za ładna nie była wybrałem galerię handlową. Pochodziłem trochę po sklepach, ale w sumie na nic ciekawego nie trafiłem (i nie mówię tu o ciuchach tylko dziewczynach;)). Trochę wkurzony tym faktem już kierowałem się do wyjścia kiedy zobaczyłem jak HB9 (czarne długie włosy, śliczna figurka i te mądre oczy, które zawsze mnie do kobiety przyciągają) siedzi sobie sama na ławeczce. Ponieważ zobaczyłem ją dość niespodziewanie rzuciłem tylko na nią krótkie spojrzenie i poszedłem dalej, ale już wiedziałem, że muszę wrócić, więc po jakichś 3 minutach zrobiłem nawrót i idę w jej stronę, ale widzę, że rozmawia przez telefon, w każdym razie gapie się bezczelnie na nią a ona na mnie i opuszcza wzrok (tak chyba 3 razy), ale niestety nie podszedłem do niej tylko ją minąłem. Wkurzony na siebie jak diabli, że znowu jakieś excusy zaczynają mi się w głowie roić, postanowiłem, że cokolwiek by się nie działo robię małe kółeczko i tym razem podchodzę do Panny. Jak postanowił, tak zrobił. Idę w jej kierunku, ale widzę, że teraz, zaraz obok niej siedzi jakiś facet i czyta gazetę. Mówię sobie w duchu „pierdolić co sobie pomyśli facet z gazetą”. Podchodzę do dziewczyny, ona ma mp3 na uszach więc macham jej ręką przed oczami i pytam czy mnie słyszy bo nie wiem, ona zdejmuje słuchawki i mówi, że tak. Ja zwyczajowo directowo zaczynam gadkę dlaczego do niej podszedłem, że mi się spodobała itd. itp. Ale nagle widzę, że koleś który siedział obok niej odłożył gazetę i gapi się na mnie jakby zaraz miał mnie obedrzeć ze skóry, dodatkowo dziewczyna trochę zdziwiona, trochę przestraszona patrzy na kolesia. W tym momencie zaświtało mi w głowie, że to na pewno jej ojciec...i tak faktycznie było. Zapytałem więc dziewczyny patrząc na faceta: „To pewnie musi być twój tata?”, ona odpowiada, że tak, więc ja nie wiedząc za bardzo co począć podałem kolesiowi rękę i przedstawiłem się, po czym widząc jego miażdżące spojrzenie mówię z uśmiechem, że jeśli bym to wiedział to pewnie nie odważyłbym się podejść, ale skoro podszedłem to muszę już do końca w to brnąć i wyjść jakoś z twarzą z tej sytuacji, koleś lekko się uśmiechnął i niby wrócił do lektury gazety cały czas nasłuchując co będzie dalej. Oczywiście w tym momencie już wiedziałem, że z podrywu nici, ale brnę dalej i zwracam się do dziewczyny, że chciałbym ją poznać, a ona na to, że ma już dużo znajomych i nie jest zainteresowana, ja na to, że może ma ale nie takich, a o na, że jeszcze raz dziękuje ale nie. No więc mówię sobie w duchu „dość robienia z siebie pajaca”, a do dziewczyny, że w takim razie na mnie już pora, ale miło było poznać i miłego dnia..... jeszcze podanie ręki ojcu i wreszcie mogłem, się uwolnić z tej jakże niezręcznej sytuacji. Chociaż niedługo po tym czułem się jak idiota i szedłem przed siebie śmiejąc się na głos z samego siebie, to wcale nie żałuję bo „droga do sławy często jest ciernista”, a kolejne tym razem trochę bardziej ekstremalne doświadczenie mam za sobą