Witam!
Jestem w waszym gronie od jakichś 10minut:)
Chciałem się podzielić tym co mnie nurtuje, jakie mam spostrzeżenia na temat blogu i takie tam...
A więc od początku...
Mam 21 lat. Podobno charakter zmienia się co 7 lat więc akurat czas na zmiany. Moja przygoda z uwodzeniem zaczęła się jakieś 4 lata temu, gdy kolega podarował mi książkę na ten temat. W tej chwili on jest już zaręczony (z moją kuzynką zresztą:), ale nie o tym mowa.

Miałem problem z nadaniem kategorii bloga. Ale nie bede tutaj się dystrybutować o percepcji mojej mentalności na wątek "Kategoria bloga"

Chciałem do was wszystkich przemówic. Was wszystkich którzy usiłujecie wrócic do byłej. PRZESTAŃCIE. ZROZUMCIE to nie ma sensu.

Chodzi o to że gdy już wam się uda. Jeśli wam się uda, to nic już nie będzie takie samo. Ciągle bedziecie pamiętać o tym, że drugi raz wchodzicie do tej samej rzeki.

Porzuć wszelką nadzieję, Ty, który tu wchodzisz...
Dlaczego akurat takie pierwsze zdanie?
Ponieważ, w gruncie rzeczy, tytuł jest trochę zwodniczy, bo nie do końca o tym, a może, by być ścisłym, nie tylko o tym będzie traktował ten artykuł. Jestem jednak pewien, że taki tytuł, zapewni mi mnóstwo odsłon [nie żeby to miało jakieś znaczenie, ale jednak każdy ma jakieś wewnętrzne pokłady próżności], od różnych utajonych, nie chcących się przyznać, że wciąż płaczą, frajerów. No ale dobrze, dość już pastwienia się i złośliwości...

Chyba każdy z nas trafił tu dlatego, że rzuciła go dziewczyna - to stwierdzony fakt. Potem jednak userzy dzielą się na dwie grupy - na tych, którzy przyswoili sobie lekcje i cieszą się pełnią życia oraz tych, którzy jedynie udają twardych, by zemścić się na byłej.

Zemsta, choć zła, jest przydatna - daje nam poczucie satysfakcji i sprawiedliwości. Nie należy jednak z nią przeginać. Nie można zniszczyć komuś życia za to, że nas zostawił.