Cześć!
Jestem Paweł, mam 20 lat chcę podzielić się z Wami moją historią z kobietą, na której nadal mi zależy chociaż mogę śmiało nazwać ją „byłą”. Dlaczego? O tym w dalszej części.

Kobieta o której mowa to można powiedzieć moja sąsiadka, znamy się od przedszkola.. Rozdzieliliśmy się dopiero idąc do innych LO..

Od czasów podstawówki byłem nią zainteresowany, z resztą ona mną też. Pisała o tym w swoim pamiętniku, którego treści zdradziła mi gdy byliśmy już dorośli... Miałem własną stronę w tym pamiętniku, oczywiście cała czerwoną..
Tyle jeśli chodzi o czasy gdy byliśmy dziećmi..

Ponad 2 lata temu byliśmy ze sobą, był to krótki związek zaledwie 2 miesiące.. Pamiętam tylko moment kiedy siedząc na ławce powiedziała mi że mnie nie kocha. Ja wstałem i odszedłem bez słowa..
Przez te 2 lata traktowaliśmy się wzajemnie jak znajomi ze szkoły nic więcej...

W końcu sylwester 2010, dostałem zaproszenie od znajomych na imprezke, nie miałem ochoty iść i tak też zrobiłem, zostałem w domu.. do dziś zastanawiam się czy dobrze zrobiłem czy źle..
Kilka dni po „sylwku” piszę sobie eski z moją sąsiadką, nazwę ją od pierwszej litery imienia będzie to „R”
Piszemy i okazuje się że była na tej imprezie ja oczywiście, dowiadując się o tym chciałem wyskoczyć przez okno... no ale dobra piszemy dalej i SZOK! Pisze mi że brakowało mi jej na tej zabawie.
Po 2 latach napisała że tęskni i szkoda że mnie tam nie było.. W sumie to ucieszyłem się, że tak pisała bo zależało mi na niej i ciągle zależy..

Po około miesiącu zaatakowałem chciałem się z nią spotkać. Miała spore opory gdyż pamiętała dobrze sytuację z przed 2 lat kiedy to rozstaliśmy się. W końcu 8 marca, dzień kobiet spotkaliśmy się i uczucie odżyło na nowo. Spotykaliśmy około 2-3 x w tygodniu, mieliśmy parę wyjazdów w teren na spacery itp. Nawet gdy wracałem z roboty około 23 ona zawsze czekała aż będę w domu, powymieniamy parę esków i dobranoc.
Jakoś czas od marca do lipca przeleciał. W lipcu ona wyjeżdżała do pracy za granicę. W Przeddzień wyjazdu zadzwoniła do mnie z drżącym głosem i poprosiła abym przyjechał. Akurat byłem w domu i nie miałem nic lepszego do roboty, pojechałem. Powiedziała że chyba zgubiła dowód rejestracyjny od samochodu a jej siostra wraca z kolonii i czy nie pojechałbym z nią odebrać siostrę. Zgodziłem się gdyż raczej na mnie tylko mogła liczyć (była w domu tylko z babcią, rodzice za granicą). Gdy już wróciliśmy siedząc na ławce, rozpłakała się mi w ramionach i powiedziała, że gdyby nie ja to nie wie co by zrobiła. Pocieszyłem ją... Na drugi dzień wyjechała. Gdy po 2 miesiącach wróciła spotkaliśmy się może jeszcze 3 razy, wtedy znałem tą stronkę i przeczytałem kilka artykułów. Na 3 spotkaniu zobaczyłem że coś jest nie tak, zachowywała się ignorująco wobec mnie. Więc zapytałem czy jest w stanie być ze mną w związku takim i takim.. Odpowiedziała że nie. Wyszedłem podobnie jak 2 lata temu..

Zaczęły się sms z jej strony że mnie przeprasza za to co robiła źle. Napisała że nie zasługuje na mnie, że wniosłem tyle światła w nasz związek a ona chcąc nie chcąc to światło gasiła..
Na koniec (bo już tyle tego napisałem, że nie przeczytacie..) powiem że zależy mi na niej i to cholernie.. Respekt dla tych, którym będzie się chciało to przeczytać.. Pozdrawiam