Poznaję ją całkowicie przypadkiem na szkolnym korytarzu. Spodobała mi się od razu. W sumie jeżeli napiszę, że jakoś się wyróżnia to ktoś mnie zaneguje, ale ona faktycznie się wyróżnia chociażby samym ubiorem. Zaczynamy tak po prostu rozmawiać i jak się okazuje mamy wiele wspólnych tematów. W końcu umawiamy się. Widzę, że jej zależy na spotkaniu jak i mnie. Na pierwszym spotkaniu zrobiła na mnie niesamowite wrażenie, potem kolejne spotkania. Robi na mnie jeszcze większe wrażenie, dalej się spotykamy. Chodzimy razem na imprezy, razem wyjeżdżamy.
Wtedy świetnie nam się rozmawiało, mogliśmy rozmawiać całymi godzinami i doskonale się rozumieliśmy. Mi sprawiało radość samo przebywanie z nią. W końcu pewnego ciepłego wieczoru stwierdziliśmy, że to faktycznie coś więcej.

Tylko, że od tamtego momentu wszystko powoli zaczęło się rozpadać. Można powiedzieć, że relacja weszła na wyższy poziom, bo doszedł kontakt fizyczny, ale co z tego? Coraz częściej wchodzi brak czasu, a czasami nawet olewanie. Czasami mam wrażenie, że już nie ma tej samej osoby, którą spotkałem na korytarzu tylko mam do czynienia z kimś zupełnie innym. Czasami nasze spotkanie jest na tyle słabe, że zastanawiam się ' co Ty właściwie tutaj robisz '. Ciągle dobra mina do złej gry. Potrafi z ciepłej dziewczyny zamienić się w zimną sukę żeby po chwili wytykać moje wady. Nawet nie chce mi się mówić jej o wszystkim, bo już nie ma zrozumienia. Nie ma już tej szczerości. Zaczęły się zagrania rodem z tej strony i zastanawiam się po co? Naprawdę to wszystko rozpierdala, bo w ten sposób tylko się od siebie oddalamy. Kiedy wcześniej wszystko było spontaniczne i naturalne teraz coraz częściej jest sztuczne i nudne. Coraz mniej mi się to podoba, ale też zastanawia mnie jej zmiana.