Wyobrazcie sobie siebie jako postac z gry RPG. Jestes tam jakims herosem i jestes opisywany przez rozne atrybuty. Siła, wiedza, inteligencja itp Grasz i grasz i tak za zdobyte w wirtualnym swiecei fundusze kupujesz sobie jakis super miecz, super zbroje, super tarcze zamiast poswiecic kase i czas przede wszystkim na podwyzszenie swoich statystyk. No i tak zyjesz sobie sielankowo, wygladasz jak jakis burzuj i jestes pewny siebie bo nikt nei ma takiego uzbrojenia jak ty. Az tu nagle spotykasz sie z graczem ktory jest lepszy od ciebie , klepie cie i tracisz wszystkie swoje rzeczy. Tracisz rzeczy ale nie swoje atrybuty w ktore nie chciales inwestowac. No i zaczynasz od zera. A co by bylo gdybys inwestowal głownie w siebie w swoje umiejetnosci a nie rzeczy materialne? Domyslcie sie sami. Teraz wyobrazcie sobie taka sytuacje w prawdziwym swiecie i zamiast mieczy i zbroji mamy auta, markowe ciuchy. Skonczylo by sie to tak samo. Do czego zmierzam. Do tego, zeby swoja osobe postrzegac przez pryzmat tgo co ma sie w glowie i czym sie kieruje a nie tym co sie ma. Tego co mamy w glowie nikt nam nie zabierze. Dorobimy sie w tyn sposob tego czego chcemy. Zajmie nam to duzo wiecej czasu, ale bedziemy mieli solidne podstawy. Dzieki nim beda wieksze szanse na to, ze jak cos stracimy, odzyskamy to i to duzo szybciej. Takie mam swoje...powalone myslenie. Pozdrawiam!