Dawno nic nie pisałem i patrząc krytycznym okiem na ostatnie wpisy nie były one zbyt wysokich lotów.

Jest stare powiedzenie, które mówi "z kobietami źle, bez nich jeszcze gorze" i coś w tym jest. Dlaczego większość populacji dąży do tego, aby być w związku i czemu tak wielu osobom się to nie udaje?

No to jedziemy z koksem. Związek to taki twór gdzie dwoje ludzi de facto dzieli się swoim życiem ( nie mówię tutaj o jakieś gimbazie i spotykaniu się z kimś tylko o pełnoprawnym związku w całej jego krasie). Według mnie jest to podyktowane przede wszystkim celem naszego życia, którym jest co? No który zgadnie? PROKREACJA Panowie, prokreacja. Czy nie po to żyjemy. Wiem wiem, to bardzo trywialne i płytkie rozumowanie, ale wszystkie rzeczy da się wyrazić prosto i taka jest już natura.

To jak już to ustaliliśmy to po co się wiązać, skoro do prokreacji związek nie jest potrzebny. Można przecież mieć mobilny harem i przeleciółkę na każdy dzień tygodnia? Nie wiem, czy to jest uwarunkowane tym, że jesteśmy inteligentnymi formami życia i rozwinęła się na świecie cywilizacja wraz ze społecznościami, czy jaskiniowcy też się wiązali w pary, ale szukamy w tym wszystkim jakieś stabilizacji.

Żeby nie iść za bardzo w kierunki teorii ewolucji i biologii przyjmijmy, że stan związku jest stanem pożądanym i stanem do którego dążymy. Jak już jesteśmy na dobrym tropie, to warto to chyba trochę rozwinąć. O tym jak sobie szukać partnerki, dupert, żony, laski czy jak wolicie, drugiej połówki zostało już napisanych za dużo blogów. O tym jakie z zasady są kobiety również napisano wystarczająco dużo blogów, o tym jak być mężczyzną mamy blogów od groma, więc o czym Igorsky chce jeszcze pisać?

Nie wiem dlaczego, ale we żadnym z przeczytanych blogów nie spotkałem żadnego rozwinięcia na temat odpowiedzialności. A czy o prawdziwej męskości i jajach nie stanowi właśnie odpowiedzialność za swoje decyzje zarówno te słuszne i niesłuszne? No dobra, ale jak to ma się do związku? Czy związek nie jest w pewnym sensie odpowiedzialnością wobec drugiej strony?

Nie wiem jak Wy postrzegacie tą sprawę, ale dla mnie jasnym jest to, że jak się mówi A to się potem mówi B. Tak jak w życiu nie ma miejsca na tchórzostwo, tak samo nie ma na to miejsca w związku. Wkraczasz w związek z pewnymi oczekiwaniami wobec partnera/partnerki i tak samo ona/on ma te oczekiwania wobec Ciebie, co nakłada na obie strony pewną odpowiedzialność. Jeżeli ta odpowiedzialność jest spełniona i w miarę stabilna mamy sytuację win/win. Dwie strony są zadowolone z relacji, dwie strony korzystają na związku i mamy szczęśliwą "rodzinkę".

Teraz przejdźmy może do części pt. Jacy są ludzie? No kurwa, większość jest nieodpowiedzialnych i tchórzliwych. Zarówno kobiet jak i mężczyzn i mamy kwasy na całej linij. Nasuwa mi się piosenka happysad pt: zanim pójdę. O tym będzie jeszcze później.

https://www.youtube.com/watch?v=...

Kapela może nie jest najwyższych lotów, ale idealnie trafia w tematykę uczuć i związków.

Skupiając się dalej na odpowiedzialności, chcę naszej rzeszy użytkowników uświadomić jedną ważna rzecz. Jeżeli nie potrafisz być szczery chociażby w stosunku do siebie, to nigdy nie będziesz wstanie wziąć na siebie jakiejkolwiek odpowiedzialności, bo nie będziesz wiedział z jak duża odpowiedzialnością sobie poradzisz a jaka Cię już przerośnie.

Laska Cię rzuciła, jest złą kobietą. Oczywiście możesz ją za to winić, możesz mieć żal itd. ale w efekcie końcowym to Ty ją wybrałeś, to Ty podjąłeś decyzję że chcesz z Nią być i jeżeli masz jaja to przyznaj sam przed sobą, że to była tylko Twoja decyzja i tylko Ty jesteś za nią odpowiedzialny. Pewnie, że to nie jest łatwe spojrzeć na to z takiego punktu i nie usprawiedliwiam tej która Cię zrobiła w chuja, ale może trzeba było się lepiej zastanowić, lepiej poznać, być bardziej rozważnym w wyborze kobiety?

Jako, że mamy parytet, równouprawnienie, oczekuję tego samego od swojej kobiety. Odpowiedzialności za swoje decyzje. Ja wiem, że nam pasuje najbardziej obraz kobiet, które są nieporadne, bezmyślne, naiwne i generalnie są tą słabszą stroną związku. Panowie jest XXI w. i oczywiście, że kobieta lubi być czasem tą małą Zuzią, Olą, Marzenką czy jeszcze inna, ale to też są istoty myślące. Powiem więcej często są kurwa mądrzejsze od nas, a przynajmniej od niektórych osobników. Nie zwalniajmy ich z poczucia odpowiedzialności, tak jak to często mamy w zwyczaju. Miej jaja by mówić to co myślisz, to miej też jaja powiedzieć, że wymagasz tego tego i tego, bo inaczej to możemy zostać przyjaciółmi.

Ostatnio przyszedł czas, że moi znajomi zaczynają się hajtać i to co dla mnie było kiedyś kompletnie niezrozumiałe, tak teraz staje się naturalną konsekwencją. Co ciekawe, od pary, która jest ze sobą chyba najdłużej i ich związek wydaje się być najbardziej "idealny", usłyszałem, że ten związek jest w 100% wypracowany. Bingo. Praca nad czymś, jest konsekwencją tego, że czujemy się za to odpowiedzialni. Chcesz mieć zadbany i sprawny samochód. To odpowiedzialnie go naprawiaj i konserwuj.

Odpowiedzialność w związku jest zajebiście ważna, bo jest podstawą do zaufania, zaufanie z kolei jest podstawą itd..... Nie będę owijał w bawełnę. Czemu się tak na prawdę równa odpowiedzialność? Równa się życiu w zgodzie z samym sobą, ze swoimi wartościami i swoją moralnością. Duża część osób zaczyna swoją metamorfozę od założenia jakieś maski. Rzeźbią przy niej, aż leży na twarzy jak ulał, ale prędzej czy później taka maska spada, a pod maską mamy bladą, przekrwioną i wiotką skórę, która opina twarz. Taka maska nie jest niczym innym niż kobieca "sukotarcza", którą to przecież prawdziwy alpha potrafi rozbić w trzy sekundy. W związku nie ma już miejsca na przepychanki, bo związek jest jak pociąg. Ma swojego kierownika, ma swojego węglarza i jak oboje tworzą zgrany zespół to dojadą wszędzie gdzie tylko chcą. Tylko niech każdy podchodzi odpowiedzialnie i sumiennie do swojej roboty.

Na koniec może jeszcze o tym dlaczego wieloletnie związki potrafią się skończyć w kiblu, dlaczego małżeństwa się rozwodzą i dlaczego generalnie z kobietami jest nam źle. Tak jak wspomniałem wyżej, ludzie z reguły są nieodpowiedzialni i głupi, przykro mi to mówić, ale dotyczy to również użytkowników tego portalu, choć pewnie ta część, którą określiłbym mianem głupich, nie dotrze aż tutaj. Ja rozumiem, że w związku może być źle, że może Ci coś nie pasować, coś Cię drażni, albo po prostu stwierdziłeś, że to nie jest to. Jednak Twoją odpowiedzialnością wobec drugiej strony (zakładając, że jest to poważny związek) jest ją poinformować o tym i możliwie jak najszybciej wdrożyć plan naprawy, pod warunkiem, że naprawa nie oznacza sprzątania gruzów, bądź bagna z ostatnich paru lat. Wiem, że to jest trudne, wiem że to nie jest łatwe i wymaga odwagi, ale kurwa kto nie ryzykuje ten nie pije szampana, a szampan spijany z mokrej cipeczki Twojej kobiety, z którą jesteś szczęśliwy i w której kobiecym cieple możesz się pławić bez ograniczeń jest najlepszym szapanem na świecie. Natomiast jeżeli wywalisz kawę na ławę a w odpowiedzi masz łzy, płacz, lament....to masz kolego pozamiatane i możesz sobie co najwyżej kupić wódę na pociesznie, kloaki jaka zaraz nadejdzie. Ten wpis nie jest receptą na udany związek, jest tylko wskazówką jak żyć w zgodzie z sobą, uszczęśliwić siebie i jak najbardziej drugą osobę, bądź jak jej po prostu bardzo nie skrzywdzić.