Z utartymi schematami podchodzenia, a w szczególności z directem dość szybko skończyłem, bo nie czułem się z tym spójnie, a i reakcje nie motywowały mnie do tej koncepcji

Zdecydowanie bardziej wolę właśnie działanie kontekstowe i to, co naprawdę czuję i chcę. Powiem Ci z doświadczenia, że takie zagadywanie na pewno jest fajniejsze, ale skuteczniejsze ani trochę

Z myślą o seksie prawie nigdy nie podchodziłem. Nawet jak robiłem 19 misję demonica, to otwarcia o seks leciały jak z rękawa, ale wcale ten seks zwykle nie był mi w głowie. Z resztą celem misji nie był seks, tylko oswojenie się z hardkorem. Z resztą misję tą, jaką jedyną robiłem wspólnie z kumplem (równocześnie zaczęliśmy DC, tyle że osobno w innych miastach). Po kilkunastu podejściach o seks włączyła już nam się taka głupawka, że robiliśmy to na różne przedziwne sposoby, uruchomiła się kreatywność Więcej było w tym zabawy niż chęci na seks

To, o czym wspominasz na początku filmu jest mi bardzo obce (strach przed podejściem, strach przed odrzuceniem), co chyba jest logiczne, jeśli ma się na koncie tyle podejść i przełamań. Ktoś pisał, że każde podejście (niezależnie od wyniku) sprawia, że stajesz się silniejszy i Twoja pewność siebie wzrasta. Ja akurat na czym innym zbudowałem swoją pewność siebie, a demonic był jedynie przetarciem drogi, trampoliną (nie jedyną) do szeroko pojętego rozwoju

"Liczy się proces. Jasne, że fajnie jest ściągnąć z niej majtki, ale gdy to Ci nie wyjdzie, to są też inne rzeczy, dla których warto podchodzić"

Mnie osobiście nigdy proces nie kręcił, ponieważ poza ciałem zasadniczo nie dostrzegam w tych kobietach czegoś co mnie intryguje, fascynuje i gdybym powiedział, że chcę ją poznać, to byłbym niespójnym kłamcą. Inna sprawa, że nie jestem zwolennikiem prymitywnego pukania laski i ściąganie majtek nie stoi na czele moich zamiarów seksualnych. Jest wiele innych przyjemnych zabaw

"Bo liczy się też przełamywanie oporów. Zbieranie doświadczeń. Uodpornienie na zlewki. Coraz większy w luz w zaczepianiu dziewczyn."

To prawda. Z czasem się uodporniłem na zlewki i potrafiłem po n-tej zlewce na deju czy najcie odejść z uśmiechem na twarzy, błyskawicznie zapomnieć i podejść do następnej, i następnej, i następnej, i następnej... ale w końcu tylko debil by się z tego cieszył, jakby wyłapał kilkanaście czy kilkadziesiąt zlewek z rzędu.

Co innego, jak podejdziesz do 10 kobiet w klubie, które dadzą Ci zlewki, a z 11-tą spędzisz cudowną noc. Wtedy nie ma sensu rozpamiętywać tych zlewek (choć było ich dużo) i wyjście należy zaliczyć na plus.

Nieraz słyszałem od współtowarzyszy w klubie - "Ty jesteś pozytywnie nakręcony, ale nienormalny, żeby do 30 kobiet w ciągu jednej nocy podchodzić!" A ja zawsze odpowiadam to samo, co myślę - "Wolałbym podejść tylko do 2-3 (czy nawet jednej) i mieć z którąś fajną przygodę, np. KC niż nastukać 30 podejść i wyłapać zlewki". Nigdy moim celem nie było nawalanie podejść i szczycenie się licznikiem. Ten licznik sam się nakręca, bo się nie poddaję po nieudanej akcji, tylko podnoszę się i działam dalej. A czemu nie robię 40 czy 50 podejść, skoro 30-ta akcja zakończyła się zlewką? Bo chcę zdążyć na ostatni nocny autobus

Jakbym za drugim podejściem przeżył fajną przygodę z laską, to już raczej odpuściłbym trzecie i kolejne podejścia. Choć nie powiem, zdarzało mi się po udanej akcji (tak, takie też były) działać dalej, bo byłem jakoś tak nabuzowany, a godzina była jeszcze młoda i do nocnego czasu sporo...

ps. mała korekta, bo się rozpędziłem. Ok. 3000 kobiet zaczepiłem łącznie, z czego na DG szacuję mniej więcej 1/3. Tak dla poprawności