Wywyższanie się osiągnięciami
- to nic innego jak przygotowywanie sobie jeszcze mocniejszego upadku. Życie to sinusoida, obojętnie, w górę idąca czy w dół - zawsze będą gorsze i lepsze chwile, chełpienie się lepszymi chwilami może spowodować przyzwyczajenie do tego dobrego "flow" a wtedy upadek bywa boleśniejszy... bo przecież było tak zajebiście!

Warto na to uważać.

Toksyczni ludzie - miałem o tym napisać.

Są tylko odbiciem tego kim jesteś Ty. Z ojcem mogę przesiedzieć pół dnia lub dobę bez większego zmęczenia natomiast mama lub brat po kwadransie przebywania z tym człowiekiem dostają apoplepsji i negatywnych emocji sięgających zenitu do drgania warg z wkurwu. Warto zauważyć, że toksyny to TEŻ ludzie, i również szukają zrozumienia, bliskości, pogadania, a ich stan i stosunek do innych ludzi jest najczęściej spowodowany strachem. Przebijając ten strach w stosunku do tej osoby otwieramy ją. A zaufanie w stosunku do własnej osoby to rzecz bezcenna. Myślę, że każdy dorosły emocjonalnie facet to wie i docenia.

Takich ludzi się nie zmienia, a uczy się reakcji na ich zachowania. Właśnie tak pozostaje się zdrowym psychicznie.
Zmienianie kogoś na siłę jest bezsensowne i agresywne, co innego jak ktoś chce się zmienić i wyciąganie mu pomocnej dłoni. W innym przypadku jest to nic nie warta ciężka syzyfowa praca pompowana wysiłkiem i mozolną pracą w zamian odwdzięczając się rozczarowaniem.

Edycja#1:
Kontrola - nienawidzę kontroli nade mną. Ktokolwiek chce mnie kontrolować jest punktowany. I kiedykolwiek chcę kontrolować innych - sam po czasie zarzucam to sobie. Nie ta droga by narzucać innych własną ścieżkę, a znaleźć tych którzy idą w tym samym czasie w tą samą stronę. Dlatego należy przestać bać się odejść od ludzi którzy już idą inną drogą. Nie koniecznie gorszą. Po prostu inną.
Moje życie to podróż - tak je postrzegam.

Edycja#2:
Warto WYSŁUCHAĆ toksycznych ludzi, poszukać nici porozumienia zamiast przyjmować postawę roszczeniową. Poznaje się wtedy człowieka, jego życie, to o czym myśli i jego spojrzenie na rzeczywistość. Łatwiej taką osobę wtedy zrozumieć, a zrozumienie rodzi porozumienie obu stron.
Niektórzy wciąż gadają... wciąż i wciąż i wciąż.
Hemingway mawiał : „Ludzie uczą mówić się w 2 lata, a słuchać przez 50 lat.”. Słuchania warto się nauczyć. Poznaje się drugiego człowieka. Zamiast gadać o tym co już i tak się wie. To rozszerza światopogląd.

Toksyny mam wszędzie, począwszy od domu, dalszej rodziny i na pracy kończąc. Znajomych mogę sobie dobrać, więc nie tracę czasu na tych z którymi muszę sobie bardziej radzić na korzyść tych, z którymi interakcje sprawiają więcej przyjemności i świeżości.

A jak sobie radzić z tymi którymi aktualnie musimy?
Bardzo prosto, jedynie zmieniając siebie.

-Zapomnij o poszukiwaniu akceptacji siebie i własnych działań u takiej osoby - tą musisz zapewnić sobie sam, inaczej ona to wykorzysta, a dodatkowo mało ją interesuje kim jesteś i co czujesz. Toksyny mają to do siebie, że kosztem CIEBIE chcą zaspokoić własne pragnienia i robią to w sposób agresywny zamiast "Przepraszam, czy mógłbyś? NIE/TAK - i tak jest DZIĘKUJĘ".

Musisz pozbyć się wszelakiej zależności od takich osób jak najszybciej się tylko da, Twoja niezależność to dla nich siła nie do przebicia, bylebyś o niej zawsze pamiętał i nie wciągał się w niepotrzebne interakcje.

I również o oczernianiu takich ludzi napomnknę. Ile razy ja ich zjebałem... a później mi pomagali -> wtedy czułem się jak śmieć. Więc przestałem ich besztać za darmo, wyłącznie za ich negatywne zachowania stosowną intensywnością do ich mocy. TYLE. Kropka. Żadnego opierdalania tyłeczka. Wtedy jest zawsze spoko w takich relacjach.

Szacunek do takich osób - bardzo ważna rzecz, bez tego nie pojedziesz i staniesz się taką samą osobą w obejściu jak trucizna. Nie zapominaj o szacunku, miej swoje zasady, serdeczność, brak wywyższania się, przyznawanie się do swoich błędów, SPOKÓJ w mowie bez krzyku, nie atakowanie takiej osoby bez potrzeby, otwartość i szczerość - oto moje. Szczerość rozwala, przebija granice, rodzi porozumienie, zapomnij o manipulacji taką osobą. To nie TO. Jeżeli przegina, odstawiasz ją i odchodzisz - nauczy się, uwierz mi. I nie odstawiasz jej dlatego, żeby zrozumiała, a odstawiasz dlatego, że nie chcesz z nią gadać - i właśnie TEGO się uczy taka osoba. Że jak przegina - wypierdala.

Znam wielu ludzi i mam wiele różnych zainteresowań, bez ludzi potrafię sobie poradzić - dodatkowo łatwo poznaję nowych, więc obrót jest.

O zmęczeniu - udajesz = męczysz się. To jest proste, jeśli nie posiadasz spójności, nie potrafisz zaspokoić swoich pragnień lub odkładasz je na daleki koniec, czeka Ciebie zmęczenie. Jeżeli udajesz kogoś kim nie jesteś = chce ci się spać cały dzień, masz zły humor.
Analogia z kobietami, jeżeli musisz z nimi udawać, spędzenie z nimi doby bywa frustrujące, wkurwiające, męczące i doprowadzające do szybkiego pogubienia się.
Jeżeli łykasz PUA (czy jakiekolwiek techniki JAK ŻYĆ bez zanalizowania tematu) jak kawkę z rana zamiast spojrzeć w siebie - polegniesz. Ponieważ będziesz niespójny, będziesz robił coś co nie ma odwzorowania w Twojej osobowości i jej pragnieniach. A laska która choć trochę ma oleju w głowie - ma intuicję, i nawet bez tych książek psychologicznych Ciebie wyczyta czyś spójny, spoko DLA NIEJ w obyciu czy też nie. A jak nieee... to wypierdalasz.
Jeśli tylko DOTKNIESZ jej granicy swoim zachowaniem, a więc wtedy kiedy laska musi Ci wskazać słupki graniczne nie do przekroczenia, lepiej się cofnij. Bo stojąc tu gdzie stoisz laska Ciebie odpycha. Bo się jej wpierdalasz.
A nie tędy droga by pukać w nią młotkiem by się otworzyła, a tędy, by stanąć obok, a ta zaciekawiona sama zapukała do Twych drzwi.

Racja, o toksycznych nie skończyłem. No więc sprawa jest prosta, jeśli siebie nie szanujesz (szacunek wynika z tego, że znasz swoją wartość, wiesz, że sobie poradzisz bez toksyny) to jesteś w głuchej piździe. I albo albo. Albo zapierdalasz, albo skomlisz. Innego wyjścia nie znam.

Każda krzywa akcja w moją stronę jest odbijana, i nie na jakiś szczeniacki sposób, po prostu podchodzę, gapię się w ślepia i mówię "Słuchaj, nie podoba mi się to i TO".
Tyle, żadnego opierdalania dupy, obniżania wartości za plecami. Czysta konfrontacja - tego trzeba się nauczyć, tego należy się przestać bać, gadki w cztery ślepia jasno wykładając sprawę, a trening jest tylko jeden - próbować i nie dać się.

Jak dochodzi do chujni i koleś jest agresywny to spokojnie mówisz - będzie trzeba, damy sobie po ryju, nie ważne kto by przegrał i kto wygrał. Na końcu i tak podalibyśmy sobie ręce.

Ostatni raz pamiętam jak brat mi się wjebał w związek mnie i mojej ex, wpadł do pokoju z darciem ryja, zaczęliśmy się lać, po to mi były te wszystkie treningi i obite ryje na sparingach. Wyszedł z limem. A wyższy, starszy i szerszy jest ode mnie.

I ostatnio w pracy ćpun heroiny zaczął coś się sapać, 100 kilowy wyższy o głowę byk. Skończyło się parterem i duszeniem jego krzepkiego gardła. Innego wyjścia nie znam z takimi ludźmi w ostateczności, są akcje, że nie zadzwonisz po pały, nie uciekniesz - bo nie masz gdzie - więc musisz potrafić się bronić siłą fizyczną.

Relacje z truciznami - uważaj co im mówisz, bowiem WSZYSTKO mogą wykorzystać przeciwko Tobie, nie mówię im o swoich planach, nie szukam u nich poklasku, nie mówię o wszystkich o czym czuję. Takie osoby mogą bezpardonowo wyśmiać Twoje uczucia i mieć totalnie w dupie to co czujesz. Dlatego swoje głębsze myśli zachowaj dla ludzi których darzysz większym zaufaniem.

Są pracodawacy Analni - czyli tacy, że będą Ci dojebywać tak długo aż postawisz granice. Warto tą granice stawiać od początku, później może być trudniej cofnąć linię frontu.

I co do udowadniania swej wartości względem takich ludzi. Zapomnij o tym. Krocz własną ścieżką, nie ścigaj się z innimi, bo obudzisz się za 10 lat stwierdzając "KURWA, mam TYYYYYLE lepiej od nich... ale nie spełniłem swoich pragnień..."
Te każdy ma zgoła inne. Stąd się bierze kryzys wieku średniego, że ludzie ZAPIERDALAJĄ w wyścigu wartości innych ludzi. I wtedy rodzi się pytanie:
"Co ja tak naprawdę chcę?"

Myślę, że lepiej sobie zadawać te pytanie wcześniej. Bo szkoda życia na ściganiu się w chuj wie czym z innymi.

A co do ucieczki. Nigdy nie uciekaj, poradź sobie z sytuacją, poradź sobie z trudnymi ludźmi, to TWÓJ SPARING ŻYCIA, nie opuszczaj ringu. Zdobądź kilka lim od życia a na jego skraju, czując, że zaraz wyciągniesz kopyta będziesz w pełni mógł powiedzieć - ALE BYŁO ZAJEBIŚCIE!
TAK WALCZYŁEM!
Tyle przegrałem!
I Tyle wygrałem!
Tyle przeżyłem!
I Tyle doświadczyłem!

DZIĘKUJĘ!

Przypomina mi się w trudnych chwilach JACK WHITE, gitarzysta i wokalista zespołu White Stripes. Jest biały, wychowywał się w kolorowej dzielnicy, przeważali murzyni, meksykanie i inni. Nie miał łatwo, ale wraz z rodziną pozostał tam gdzie był. Nie uciekł. Poradził sobie. I właśnie TO jest siłą charakteru. Radzenie sobie w trudnych sytuacjach, bo w sielankowych - leżąc brzuchem do góry, poradzi sobie każdy.




Nie chce mi się - tu nie chodzi o to, że mi się nie chce robić. A o to, że mam wkurw na to jak wygląda moje teraźniejsze życie którego nie chce mi się prowadzić - dlatego nie chce mi się robić moich codziennych zajęć.

Wniosek? Odmień swoje życie, a nabierzesz chęci do działania.

I jeszcze o kobietach, bo przecież o tym jest ten portal.

-Ten rządzi w relacji kto mniej pyta o zdanie drugiej osoby. Podążający to ten, który szuka zasad u drugiej osoby, pyta o nie, lub stara się bardziej dostosować zamiast stawiać warunki.

-Kobiety chcą Ciebie zjamniczyć, mają to w genach, prawdopodobnie dlatego, że LEKKO tego chcą (choć chcą silnego faceta, i to nie ulega wątpliwości - a również takiego który nie boi się powiedzieć kobiecie, że ją ceni). A również dlatego, że chcą sprawdzić czy dasz sobą pogrywać. I jak w końcu dasz sobie wejść na głowę, staniesz się taki jaki ona chce porzucając siebie - wypierdalasz z jej życia. Śmieszne, ale prawdziwe.

Sytuacja z tego miesiąca - koleżanka do mnie dzwoni "Michaś... jesteś na mieście? #Chlip #Chlip. Przyjedziesz pomnie i odwieziesz mnie do koleżanki?"
"Okej, za godzinę kończę balety i wpadnę po Ciebie, skołuj dwa piwka"
I ją wiozę zapłakaną a ona do mnie:
"Mieliśmy kłótnie z moim guciem, ja mu dopierdalam a on" :
"TY WIESZ LEPIEJ, mów swoje, ja swoje powiedziałem"

Nic więcej.

A ona do mnie... ja go naprawdę kocham

-Najpierw poznaj, zobacz kim jest dupeczka, dopiero później cokolwiek proponuj. - - - Przecież nie jesteś desperatem? czyż nie? Nie szukasz kogokolwiek byle by ładna z machy była (a przynajmniej ja tak mam). Więc liźnięcie jej charakteru to rzecz priorytetowa by wiedzieć czy jest warta Twojego zachodu. A to także daje wniosek u kobiety, że ON byle kogo nie szuka, i że trzeba się postarać.

-bojąc się działania - umrzesz za życia. Działanie = życie, odnośnik również do dziewczyn.

-Podejście do podrywu - ważna rzecz panowie!
Posiadanie celu jako wyrwanie dupy zamiast czerpania z interakcji przyjemności spokojnie krocząc ku wyrwaniu rodzi niesmak przy porażce.

O to dlaczego:

Legenda:
I - interakcja
P - Przyjemność
D/W - domknięcie, wyrwanie
-->I-->I-->I-->I-->I------> D/W = P

A w drugim przypadku jeśli czerpie się przyjemność z samej interakcji:
-->I=P-->I=P-->I=P------> D/W = P

W pierwszym przypadku jak się nam nie uda - wyjebaliśmy energię nic nie dostając. Ponieważ nie czerpaliśmy energii z rozmowy/czegokolwiek z tą kobietą więc się człowiek męczy.
W drugim - jeśli łańcuch zostanie zerwany i nie dojdzie do końca -> wymieniliśmy się energią, nie jesteśmy zmęczeni, nasze czyny zrodziły produkt jakim jest przyjemność.
I tu nie chodzi o to by szukać takich kobiet, a zmienić swoją percepcję.

-Gen napisał bardzo ważną rzecz - związek to maraton a nie sprint.
I fajnie, że mogłem to przeczytać. Bo ma rację.
Jak napierdalasz do dupy by ją wyrwać na długotrwały związek (a LTR - czyli związek, jest moim osobistym celem), a przy tym się spinasz jak przy zatwardzeniu, będzie lipa. Bo jak wytrwasz ciągle się spinając?! - Spójność panowie, emocjonalna stabilność i spokój w duszy - oto moja droga.

Posiadam - jak każdy z nas - również "Cichą wiedzę". Czyli taką, która jest dla mnie oczywista i której przekazanie jest zbyt mozolne i mnie się ... nie chce... krok po kroku opisywać związku przyczynowo-skutkowego.

Ciężko mi pisać konkretnie na jeden temat - myśli mi spierdalają.
TUTAJ sobie chociaż je jakoś poporządkuje.

I mam dość intensywnego myślenia. Weekend spędzę w Margoninie na Wakeboardzie ze znajomymi. Tego mi trzeba.

PS. I choć czasami mam ciągi mówienia, to także lubię wysłuchać innych. Cokolwiek masz do dodania. Napisz poniżej.
Twoje słowo ma wartość.
To TY Tworzysz ten portal.
Możesz mnie lubić lub nie. Możesz lubić ten wpis, lub nie. Zupełnie mnie to nie robi - ale warto mówić co się myśli. Jeśli słuchasz - słuchasz świata. A jeśli mówisz - to świat słucha Ciebie. Jeżeli nawet tutaj nie dodasz swojego komentarza, nie bój się go dodać gdzieś indziej. Bez nas - Podrywaj.org by nie istniało. Więc pokaż że żyjesz i przelej tu swoje myśli. Jakiekolwiek by one nie były.




I mały dodatek do całego tego bloga

-Poczucie winy - to genialnie działające narzędzie manipulacyjne jest używane przez toksyczne osoby nader często. Starają się wzbudzić w Tobie poczucie winy, co poskutkuje chęcią naprawy zachowania, co następnie doprowadzi do podporządkowania się takiej osobie.

Zazwyczaj obarczają wtedy - gdy zrobiłeś coś nie po ich myśli. Można sobie z tym poradzić racjonalizując sobie fakt, że żyjesz dla siebie. Nie jesteś odpowiedzialny za stan emocjonalny tej osoby i dodatkowo - równie dobrze mógłbyś wymagać od tej osoby by od Ciebie TEGO czegoś nie chciała.

-Oczernianie w Towarzystwie Twojej osoby. NIE BROŃ się, nie udowadniaj swojej racji, lepiej zaatakować i stworzyć w osobie atakującej dyskomfort. Jeżeli się bronisz, nie atakując słownie - ta osoba NIE MA POCZUCIA tego, że zrobiła coś źle. Idealnym przykładem z tego forum jest 'Mistrzswiata' - atakuje dla zdobycia emocji którą wywołuje poczucie wyższości, że z kimś wygrał. Nie wolno mu dać takiej satysfakcji bo to jeszcze pogłębi te jego dążenia. Od TYAB-a się tego nauczyłem, lepiej przerzucić ciężar rozmowy z ofiary na atakującego. Najlepiej wytknąć niespójności tej osoby i słabości w psychice. I nie ma co czuć się winnym że taka osoba może cierpieć z tego powodu. Bowiem lepiej tak, niż samemu cierpieć. No chyba, że boisz się zdjąć z czoła nalepkę "możesz mnie deptać - to jest OK!"

-Nie żądać od tej osoby zmiany a nauczyć się z nią żyć.
Ci ludzie po prostu tacy są, takie mają podejście do życia i ludzi. Robią to, bo to daje im określone emocje, jak odczuwają ich brak to idą do kogoś i go wkurwiają by zdobyć feedback twego wkurwienia co wywoła u nich zadowolenie. Daje im to satysfakcje, że mają na kogoś wpływ. Przebywanie z takimi ludźmi to również trening na umacnianie niewzruszenia Twojej osobowości względem otoczenia, dodatkowo - takie osoby wytkną i ujawnią KAŻDY twój błąd. Więc to zajebiście trudny trening - ale dający wymierne efekty w stosunku do pracy nad sobą.

-Szczerość - pisałem już o byciu szczerym dla ludzi. Jeżeli nie jesteś szczery, to jest to nie w porządku nie z tego względu, że kogoś okłamałeś, a z tego, że nie masz jebanych jaj by mówić o tym, o czym naprawdę myślisz - co oznacza, że się boisz.
Czego się boisz? odrzucenia? Braku akceptacji?
Jak mówisz to o czym myślisz - konfrontujesz swoje prawdziwe myślenie z innymi - dostajesz wtedy feedback Twoje realnego ja - a nie obrazu stworzonego przez Ciebie w ich głowach udawaniem.
Oczywiście piszę do dla tych, którzy mają na celu samorozwój i kierują się ku polepszaniu siebie zamiast udawaniu dobrego. Jak nie masz jaj - kłam dalej - YOUR CHOICE.

-Dyskusja - nie udowadniaj swojego zdania, po prostu je powiedz, wymieniaj się poglądami, to na tyle. Jak jest kłótnia, spokojnie mówisz swoje. Żadnego darcia ryja, że to Ty masz rację a nie druga osoba. Bo racji na ziemi jest tyle, ilu jest ludzi na świecie. Jeżeli wiesz, że masz rację i Twój tok rozumowania jest odpowiedni dla Ciebie i Twoich celów - nie zmieniaj jej (racji) dla usatysfakcjonowania innych.

Finito.

https://www.youtube.com/watch?v=...