PArę razy zabierałem się do tego wpisu i zawsze nie skutecznie.
Ostatnio nachodzą mnie myśli, o celu kontynowania pisania na tym forum i prowadzeniu bloga. Nachodzą mnie myśli o sensie randkowania i zdobywania kobiet, oraz co dalej ze mną i tym życiem. Trochę egzystencjolna rozkmina, ale chyba jestem na jakiś załamaniu, będać bliżej 40stki.

Ostatnia noc, taka sama, jak jedna z wielu. Zrobiłem trening i przyjechała do mnie moja randka, z którą widziałem się parę razy. Poszliśmy coś zjeść, ja jakoś specjalnie bez energii. Dużo ostatnio podróżuje i pracuje, wiec przy końcówce tygodnia bywam już lekko wyjebany.
Shit testów nie było końca, a każdy konskwetnie zlewałem patrzać na nią z politowaniem. Serio już nawet nie chciało mi się reagować na to bezsensowne pierdolenie. Tej nocy z 10 razy słyszałem, że ona poczeka z seksem do związku, ślubu, zaręcznym, że nie mam na co liczyć. Taaaa, na pewno, ile razy już wyobrażałaś sobie jak Cię biorę od tyłu?

Finalnie wracamy do domu, biorę ją za rękę bo zaczyna uciekać, mówiąc, że idziemy do mnie. Ona obczaja moje mieszkanie, oczywiście kąsliwie coś komentując, a ja nadal wyjebane.
W końcu mówie, dobra, może by zacząć w końcu coś robić.
Sadzam ją na kolana, kiss, kiss, sciagam stanik - tu blokada, że nie. Jasne, jasne, wracam robić swoje, zaś ściagam stanik, by tylko zobaczyć twoje cycki no i już bez oporu.
To samo w łóżku, spodni ściagnąć nie chce, jednak za drugim podejściem już leży nago i czeka.
Po wszystkim, porozmawialiśmy trochę, odprowadziłem ja do auta i w spanko.

Siedzę sobie teraz, myśle o tym wszystkim i szczerze nie wiem co dalej i po co to wszystko. No spoko pójść z laską do łóżka, była niezla, podoba mi się, ale czuję, że no coś mi nie gra. Jakoś straciłem do tego energie. Jak nie idzie to mam trochę frustrację, a jak idziemy i mam regularnie nowe laski i sex to tracę motywację.
Może powininem poprzeczkę zawiesić sobie wyżej i zagrać z kobietami z wyższej ligi?
Z drugiej strony brakuje mi fajnego związku i ustatowania się. Dużo bym dał za ten domek na przedmieściach, biegające rano dzieciaki po ogródku i poranną kawę z moją ukochaną na tarasie.. Mam jednak wrażenie, że by to osiągnąć musiałbym zgodzić się na gruby kompromis, bo raczej laski w które obecnie celuję rzadko nadają się do takiego życia. Co prawda spotkałem parę, jednak zawsze mi coś nie pasowało. Druga kwestia mam wrażenie, że kobiety >30 roku życia są już tak przepierdolone przez system, tidnera, social media, że stworzenie z nimi czegoś zdrowego graniczy z cudem.
Sorry za ten pesymizm, ale chyba się starzeje...