Możliwe, że każdego to kiedyś dotknęło lubi dotknie (choć są wyjątki), że czułeś się wypalony jeśli chodzi o kontakty z kobietami. Widząc fajną dziewczynę zamiast podejść, zagadać, wziąć numer i spędzić z nią miło trochę czasu poszedłeś dalej jakoś szczególnie się nią nie przejmując (nie mówię tu o excusach).
Jak wiemy nikt nie lubi nic robić na siłę, a w tym przypadku w stanie tego wypalenia podejście do interesującej dziewczyny jest czymś wymuszonym.

Ostatnio naszła mnie rozkmina, że jednak coś jest nie tak, że to chyba nie jest normalne. Czułem się jakbym nie czuł seksualnego pociągu do kobiet (jestem gejem czy jak?) jakbym odciął sobie swoją fujarkę i wstawił w ramkę. Może to wina studiów, daremnej pogody ? Marne to wytłumaczenie, bo właśnie te rzeczy nie powinny mieć zbyt dużego wpływu na Twój nastrój.
Przestałem otwierać, rozmawiać i droczyć się z dziewczynami przez co mój skill ucierpiał, a ja czułem, że zaczynam się cofać (cholera jednak excusy!?). Czułem, że w mojej głowie zaczyna się dziać coś nie dobrego, a jak wiemy PUA i AFC dzieli tylko psychika. Zaczynałem się wewnętrznie frajerzyć i frustrować (tu excusy odegrały dużą rolę). Tak dalej być nie mogło, czułem się lekko bezsilny wobec tej sytuacji, choć wiedziałem, że musze coś z tym zrobić
W tym miejscu powiem wam, że dobrze a nawet bardzo dobrze mieć kumpla PUAsa, który wyciągnie Cię z każdego gówna. Gdyby nie kilka kopów w dupę od niego to pewnie dalej bym w tym stanie wypalenia tkwił...
W końcu mój mózg powoli, powoli zaczął działać normalnie. W końcu zebrałem dupe i wziąłem się za siebie: zacząłem słuchać energetycznej muzy, wróciłem na siłownie, obejrzałem kilka pornosów (jak nie walisz, to naprawdę pomaga , zacząłem cieszyć się każdym dniem - zacząłem byś szczęśliwy sam ze sobą, radość wypływa ze mnie i nikt nie ma wpływu na mój dobry humor (no chyba że Man Utd przegra, ale to sie nie liczy Wiedziałem, że to jest moje życie i jeśli JA nic nie zrobię to nic się nie zmieni, nikt za mnie tego nie zrobi !
Na początek zacząłem więcej rozmawiać z koleżankami co po krótkim czasie zamieniło wypalenie i brak chęci na chęć przebywania wśród dziewczyn oraz dzielenie się z nimi swoją pozytywną energią (energia w końcu na swoim poziomie
Po jakimś czasie doszedłem do wniosku, że ten zły stan przyszedł przez narzucenie na siebie presji związanej z PUA (to wszystko siedziało w mojej głowie cały czas), jestem PUA=muszę podchodzić, domykać, itd. A ma być jak jest teraz - "mam ochotę porozmawiać z jakąs dziewczyną, spędzić z nią miło czas to to robię, nie mam ochoty to nie".

Może przez zrzucenie z siebie tej niepotrzebnie narzucanej presji uda wam się uniknąć tego stanu ? Mam nadzieję, że tak. Jeśli jednak te wypalenie was dopadnie to mam nadzieję, że bd wiedzieć co macie robić by się go pozbyć (wziąć się za siebie i DZIAŁAĆ:)

pzdr wdc