Niby taka prościzna, już w 6 przykazaniu to napisano, a jednak większość z nas się do tego nie stosuje. Nie zamierzam Was tu umoralniać, pouczać, głaskać po glówce niczym katecheta z przedszkola - tylko przestrzec.

Jakiś czas temu poznałem dziewczynę. Byłem żółtodziobem - wciąż nim jestem, choć teraz uczę się na błędach. Tak czy inaczej, naopowiadałem jej bzdur niesamowitych. O tym, jaki to niby jestem silny, wspaniały, w jakich to niesamowitych akcjach nie uczestniczyłem... Musiałem się sporo nagimnastykować, żeby prawda nie wyszła na jaw... A potem i tak stopniowo wychodziła, choć już wtedy nie byłem z tą laską i nie obchodziło mnie jej zdanie (a przynajmniej tak sobie wmawiałem, ponieważ to ona mnie rzuciła, a ja za nią tęskniłem).

Do czego zmierzam? Nie popełniajcie mojego błędu. Nie wciskajcie niestworzonych kitów (a jeśli już wciskacie, postarajcie się, żeby nie mogła tego sprawdzić;p). Ja miałem szczęście, ale to nie znaczy, że Wy także będziecie go mieć. Kobiety są najlepszymi wykrywaczami kłamstw na świecie i trzeba nie lada fachury, by je oszukać - mówię oczywiście o tych od 15-16 lat wzwyż, bo wcześniej jeszcze mogą być dość naiwne...

Ale jest jeszcze inny aspekt. Wyobraź sobie, że nagadałeś dziewczynie niestworzonych rzeczy o swoich możliwościach w łóżku. Po pierwsze, wychodzisz na cwaniaczka, a one to co prawda lubią, ale na krótką metę. Po drugie, jeśli uwierzy, wzrosną jej oczekiwania wobec Ciebie i jeśli ich nie spełnisz, rozczarujesz ją i wszystko zacznie się psuć...

Oczaruj dziewczynę prawdą, nie wymyśloną osobowością. Kłamstwo prędzej czy później się wyda - a Ty sporo stracisz w jej oczach, ponieważ ona nienawidzi oszustw (sama często je stosuje, choć nie nazywa ich w ten sposób;p). 

Bądź sobą, a nie kimś wymyślonym.