Zanim zacząłem to
pisać , musiałem pokonać swoją niechęć związaną z tym że to co napiszę będzie
jedynie karykaturą tego co odczuwam i chciałbym przekazać ( ah ta skromność )oraz
to że w taką pogodę to aż żal siedzieć w domu, więc to docencie heh : )

Pisanie jest bardzo dobre, bo układa szalenie porozrzucane poukładane
myśli w naszej głowie. Poza tym, źle bym się czuł gdybym do tak świetnej strony,
dzięki której zacząłem być „YES MAN’em” nic nie dorzucał. 

Pamiętam , jak wdc napisał o szukaniu własnego stylu  , szczerze mówiąc to przyznaję, że wtedy nic za bardzo mi z tego nie weszło
do głowy . Pomimo, że tekst w swojej prostocie bardzo właściwie opisuje (na
przykładzie autora tekstu), że tak naprawdę trzeba najpierw nauczyć się dobrze
żyć – zgodnie ze sobą i oddzielić to
od PU. Dzieje się tak, że najlepsze wnioski do jakich JA doszedłem
powstały we mnie , w moim sercu . A to dlatego, że musiałem je zaakceptować , w
sensie dostosować do siebie („szczęsliwy ten który wyparł się świata wcześniej,
nim świat się wyparł jego” ) .Rożne teksty były tylko , a może AŻ inspiracją,
motywacją do dalszych działań.Nie jestem znawcą histori ani literatury, więc sypne jeszcze
jednym przykładowym tekstem (blogiem) ze storny, autorstwa Neofity  . Bo nie można być PU’a wcześniej nie będąc sobą. I na to chcę zwrócić tutaj
szczególną uwagę. Nie będę analizował wszystkiego po kroku, ale chcę jedynie
wskazać jaki powinien być kierunek (co ważne to tylko moje zdanie – nie lubię
niczego narzucać), od czego powinno się tutaj zacząć przygodę. 

A na mój gust dobre dla rozpoczęcia są książki „Bogać się
kiedy śpisz” –aby można było uwierzyć w niemożliwe : ) , oraz „dzikie serce” –
o mężczyznach.

Co jeszcze zauważyłem. Gracjam napisał żeby na każdą godzinę
teori „trenować” przynajmniej 2 godziny w praktyce ( chyba dużo się nie
walnąłem ) , mnie niezbyt ten tekst przekonał, ale tak właśnie powinno być. Choć
najlepsza sama praktyka Tak to szkolnie brzmi , ale niech tak pozostanie .

  Jeszcze jedna sprawa
( to miał być głowny temat ;p ) ktoś kiedyś powiedział, że najbardziej przydało
mu się w życiu  byś sobą i postawa „wyjebane”, ja bym dorzucił do tego kanonu
jeszcze myślenie, jednak nie takie
zwykłe , lecz myślenie własnym sercem ( przyznaję się bez bicia że zaczerpnąłem
pomysł z książki „Pełnia serca” –John Eldredge).Jesteśmy ludzmi, a co więcej mamy szczęscie być mężczyznami!
Wykorzystujmy to!Jak to już w wielu przykładach było przedstawiane (szkolne
gadanie) „umysł mężczyzny myśli bardziej logicznie niż kobiecy” . Po to go
mamy, aby realizować swoje pragnienia, słuchać się swojego głosu, być panami
ziem. Ale tylko jeżeli będziemy MYŚLEĆ. I naszła mnie taka refleksja, zresztą często powtarzana „
wszyscy mi mówią jak mam żyć, co robić, jak się zachowywać” –jednym słowem
matrix. 

Opiszę teraz historię jak zacząłem myśleć. Zauważyłem jak
bardzo jest potrzebne (WARTO) mieć swój własny styl, być sobą.

            Pewnego
razu wszedłem na podrywaj.org , to była odskocznia dla mojego dotychczasowego
myślenia. Nigdy się nie zastanawiałem jak mieć dziewczynę (moim umysłem
rządziły gry i niska samoocena , jak świnie mogą marzyć o niebie ;p ). Widziałem
próby innych . A tu na stornie masz gotowy przepis. Zaczałem POooowoooliii stosować
go. Niezauważalnie stałem się automatem. Przez to że ślepo zacząłem patrzeć się
na to co tu jest zapisane. A na każdy ST, neg zaczęły mi się włączać kontrolki.
Bałem się że mnie zrani- doszły nerwy. Super, jednak jestem dumny, że nie
wszystko źlę się kończy . Doczytałem wiele książek, dzięki którym zauważyłem
dużo spraw – otworzyłem oczy. Jednak nadal siedziałem w gównie . Usłyszałem – „jesteś
zbyt zdesperowany , daltego Ci nie wychodzi”. Dzięki podrywaj.org odskoczyłem lekko od tego co było . Ale
wszystko ma swoje haki . Zaczepiłem się. Stałem się automatem. To co
przeczytałem zacząłem wcielać w życie zbyt dosłownie, zamiast uważać to (ważne
słowo) WSKAZÓWKI (brakowało mi tego
słowa) – jak wszystko. I jest to dla mnie na tyle mądre, że napisze jeszcze WSKAZÓWKI,
WSKAZÓWKI, WSKAZÓWKI, WSKAZÓWKI, WSKAZÓWKI. Zasady, porady, akcje tu napisane starałem
się wdrożyć bezkompromisowo ( brak asertywności? ). Jak wszystko w życiu
realnym powinienem trakować jako wskazówki i dopiero albo je akceptować albo
odrzucić ( bo są mądre albo złe- głupie). Brać pod lupę , nie przejmować się głupotami. To mój start to odbierania świata takim jakim jest („Wszyscy
wiedzą, że czegoś nie da się zrobić, i przychodzi taki jeden, który nie wie, że
się nie da, i on właśnie to robi.” Albert Einstein) , a nie takim jakim go mi
przekazują inni. 

Odkryłem ostatnio nową iluzję , zwaną  popisywanius . Ja bym powiedział o tym tak. Ludzie
mówią że się wstydzą czegoś robić, albo tak jak napisałem że to będzie
popisywanie się. Według mnie bojaźń przed odniesieniem sukcesu.

Podsumowując, każdy musi sam znaleźć własną drogę , własne
styl. Przejawia się to tym, że robi się rzeczy dla siebie, a nie pod presją programu społecznego „musisz być fajny”
, „rób to a wszyscy Cię polubią”. Każdy jest inny i daltego tak ważne jest
samodzielne myślenie, nie oglądnie się za siebie. Trzeba zostawić wyścig za
sobą lecieć nad nim : ) (shark a&d).