O mojej przygodzie z podrywem, która zaczęła się 6 lat temu.
Piszę o sobie, zawierając w tym swoje styczniowe przemyślenia.

Wtedy poznałem swój odpowiednik 10. Całowaliśmy się i spędziliśmy fajną noc po imprezie. Nasze ostatnie spotkanie skończyło się w bardzo dobrej atmosferze. A mimo to przez internet, przed kolejnym spotkaniem przeinwestowałem i sprawa się posypała. Zacząłem szukać pomocy tutaj i w ten oto sposób, od 6 lat zawsze obok mnie kręciła się jakaś dziewczyna, czasem kilka.

Nie przypominam sobie okresu, w którym pozwoliłbym sobie na samotność. Filrtując z Asią, wiedziałem, że podobam się Ani — często poznawałem je 'na zakładkę'.

Przykładowo:
Po zakończeniu 3-letniego związku randkowałem już po tygodniu, a po kilku kolejnych dniach byłem w nowym związku. Ten z kolei zakończyłem po trzech miesiącach, dzień przed umówieniem się na randkę z kolejną 10. A gdy z nią nie wyszło, po tygodniu byłem w związku z dziewczyną, która czekała na to od pół roku.

Po co to piszę? Żeby potwierdzić pewne założenia i rozwiać mity.

Po pierwsze, jeśli masz wybór, podrywanie nowych dziewczyn faktycznie staje się proste, bo zawsze jest gdzie wrócić i nie przejmujesz się rezultatem.

Po drugie — Wybór wśród ładnych i inteligentnych dziewczyn =/= wybór wśród 10. I przy 10, pozostałe dziewczyny się nie liczą.

W swoim życiu poznałem dwie 10 (6 lat temu i 4 miesiące temu), które przyjemnie zawróciły mi w głowie. I za każdym razem otaczające mnie orbiterki przestawały mieć jakiekolwiek znaczenie. Wiedziałem, że to zupełnie inna liga. Że tutaj będę się starał i próbował z całych sił. Że nie dam rady olać sprawy. I że przeinwestuję.

I — jeśli tak jak ja nie szukacie 'tylko związku' lub 'tylko sexu', to w pewnym momencie trzeba sobie powiedzieć STOP z podrywaniem na prawo i lewo. Bo co z tego, że podobam się bardzo wielu kobietom i potrafię je poderwać, jeśli finalnie nie potrafię poderwać tej jednej, na której faktycznie mi zależy, bo mój styl w pełni opiera się na tym... że mi nie zależy?

Ktoś mógłby napisać "Zajmij się sobą, rozwijaj swoje pasje, a przestaniesz się skupiać na kobietach"
Wziąłem sobie te słowa do serca już dawno i gdy poznałem drugą 10-tkę miałem plan wypchany po brzegi. Treningi 5 razy w tygodniu z różnymi grupami sportowymi, zadbana dieta i ciekawe życie. Schudłem 10kg a na moim brzuchu rysuje się kaloryfer. Wymagające studia i pisanie inżynierki wypełniały mi resztę czasu. Weekendami mam ciekawe wyjazdy i zawody.
A mimo to moje myśli skupiały się ciągle wokół niej. Nasze pasje się pokrywały.

Ona też była bardzo zabiegana, a gdy pomiędzy kolejnymi randkami musieliśmy czekać 2 tygodnie, czułem się nieswojo. Pisaliśmy niemal codziennie, a ja starałem się, by zawsze jej odpisać, w końcu mi zależało. I od niej też czułem zainteresowanie. Pomiędzy kolejnymi spotkaniami mijało coraz więcej czasu, a ja bałem się przestać pisać. Zazwyczaj takie tygodniowe przerwy (chłodniki) wychodzą naturalnie, kiedy zapomnę raz odpisać, czy coś. Tutaj musiałem je wymuszać i trwały góra 2 dni...

I przeinwestowałem. Żegnając się, dziewczyna sama napisała mi, że było fajnie, czerpała przyjemność z tej znajomości, ale nie potrafiła się zaangażować — myślę, że nie dałem jej na to miejsca, będąc zawsze o krok do przodu.

I to doprowadziło mnie do następujących wniosków.