Witam. Nie było mnie tu jakiś czas, dłuższy czas i bardzo dobrze, teraz w 100% z dystansem czytam wpisy na blogach - myślę.

W moim życiu od 2011 roku zaszły poważne zmiany które zaowocowały tym, że przez ostatni rok mieszkałem i pracowałem w 3 krajach Europy, zarobiłem i wydałem pieniądze żeby założyć aparat na zęby, poznałem mnóstwo nowych, wspaniałych ludzi, a także osoby które wchodziły mi w drogę, poprawiłem i zmieniłem swój sposób myślenia, i tą drogą będę szedł jeszcze przez bardzo długi okres swojego życia. Wkładam w to ogromną ilość ciężkiej pracy i fizycznej i umysłowej, bowiem podejmowanie ważnych wyborów od których zależy nasze życie bardzo nadwyręża nasz układ nerwowy. Jako przykład podam ostatnie zdarzenie - odmówiłem przyjacielowi dalszej pożyczki i skutkiem tego było to, że chłopina z braku funduszy na życie wrócił do Polski. Nie było to dla mnie łatwe bo chujowo jest powiedzieć gościowi którego zna się 12 lat, "Nie, nie pożyczę Ci". Jednak dumny jestem z tej decyzji, zależało mi na tym aby usłyszał to z moich ust.

Podoba mi się moje życie, potrafię kierować swoim losem, odnoszę sukcesy dnia codziennego które mają pozytywny wpływ na moją rodzinę, moich znajomych, na kobiety które mi się podobają. Przyjeżdżając z Islandii na wakacje do Polski byłem spragniony kobiety, miłości, poczucia że jest osoba obok która patrzy na Ciebie wytęsknionym wzrokiem kiedy musisz już iść i powie "Do zobaczenia, będę tęsknić za tobą". Postanowiłem, że się zakocham, jednak zapanuje nad tym uczuciem i nie zrobię głupich błędów które rozjebały mi moje poprzednie życie. W ciągu tych dwóch miesięcy odnowiłem pare kontaktów, poznawałem dziewczyny na imprezach, brałem numery, jednak żadna z nich mnie nie urzekła, nie były wyzwaniem godnym mnie aż zwróciła na mnie uwagę dziewczyna która kręciła się czasami z naszą paczką. Po prostu chwyciła na imprezie za pada do Play Station 3 i zaczęła grać, grać z takim entuzjazmem że nie mogłem i nie chciałem oderwać od niej wzroku. Zjadałem ją wzrokiem, nie mogłem sobie pozwolić żeby z nią spierdolić. Jak sobie przypomnę jej świecące kurwiki w oczach i śmiejąca się do ekranu buźkę to czuje że życie jest po mojej stronie panowie. Problemem nie było to, że pobyt w Polsce kończył się za 1,5 tygodnia, musiałem ją zdobyć.

I udało się panowie. Rozkochałem w sobie kobietę i... HA! Przewidziałem co się stanie później! Wyjechałem do Londynu, ona wraz z siostrą przyjechała tydzień później do rodziny. Spotkaliśmy się, zwiedzaliśmy, kochaliśmy się w toalecie, rozmawialiśmy, bawiliśmy się. W barze powiedziałem jej "Słuchaj, podobasz mi się, gdybym nie trzymał swoich emocji na wodzy to zostałbym bym w Polsce i byłabyś moją dziewczyną, ale ja zostaje tutaj a Ty będziesz w Polsce. Chcę żebyś wiedziała, że nie możemy być parą, nie teraz kiedy jesteśmy rozdzieleni, to się nie sprawdzi bo Ty znajdziesz sobie kogoś w Polsce ja sobie znajdę kogoś w Anglii a taki związek w którym dwoje ludzi siebie okłamuje nie ma sensu. Jednak musisz wiedzieć, że jak na święta przyjade do Polski to spotkam się z Tobą. Może ty mi powiesz, że nie możesz bo masz chłopaka i to będzie nie fair, ale spotkamy się, zaproszę Cie wtedy na kawę. Bo mogę Ci też powiedzieć - słuchaj, wszystko będzie dobrze, damy rade, ja Anglia, Ty Polska, ale damy rade!!! będzie git!!! - ale to byłoby zwykłym kłamstwem. Może kiedyś, jak nasze drogi znowu się zejdą."
Dziewczynie poleciały łzy, wiedziałem, że podjąłem dobrą decyzję, że idę dobrą drogą mówiąc jej to w twarz i decydując się na zostawienie jej i sobie wolną rękę.

Ta sama dziewczyne za parę dni przyjeżdża do mnie, jednakże! Poznała w Polsce jakiegoś chłopaka i od jakiegoś czasu już nie pisze, nie interesuje się, próbuje mnie wykorzystać abym załatwił wszelkie formalności z jej przyjazdem tutaj. Oczywiście są pewne granice i nie godze się na załatwianiem jakichś tam spraw. Podszedłem do niej z dystansem i to był jeden z moich najlepszych wyborów jakie świadomie podjąłem bo szczerze powiem - gdyby nie błędy przeszłości, zadurzyłbym się w niej po uszy, tak mocno że straciłbym wszystko na co pracowałem ostatni rok, a tak mam wszystko pod kontrolą, w swoich rękach, z pełną głową, rozsądkiem i zimną krwią która sprawdza się doskonale przy krytycznych sytuacjach. A wracając pokrótce do owej damesy - zrobię to co umiem najlepiej, pokażę jej, że ja mam władze, dam jej trochę miłości, sprawię że poczuje się bezpiecznie, potraktuję ją z szacunkiem, będzie wiedziała że ma do czynienia z facetem który jest z krwi i kości, który umie w nią wejść delikatnie ale potrafi też sprzedać solidnego klapsa po którym poleci jej łza. Zaczynam też sądzić, że kontynuowanie tej znajomości nie przyniesie wiele dobrego, lepiej będzie przerwać to póki co, ale decyzję o tym podejmę po tych kilku wspólnych dniach. Jedno jest pewne, tutaj na miejscu muszę znaleźć sobie jakąś dupe. Bo co jak co chłopaki, ale muszę mieć dziewczynę o której będę mógł myśleć. Bez takiej osoby nie czuje się w pełni sobą, samotność jest paskudna i destrukcyjna.

Czuje się wspaniale, życzę Wam tego samego, brnijcie dalej przez swoje życie, bądźcie sobą, idźcie po swoje i dajcie innym ludziom to co najlepsze.