Czytanie tematów i blogów o problemach w związkach, jakie są zamieszczane na stronie, skłania mnie do lakonicznego twierdzenia, że wszyscy podążamy tą samą drogą. Każdy z nas bez wyjątku jest taki sam, z tą małą różnicą, że jedni zaszli kawałek dalej, inni są bliżej, niektórzy dopiero pakują plecak, idziemy szybciej, wolniej, biegniemy, truchtamy, cofamy się, ale ostatecznym celem i tak jest wspólna biesiada w miejscowości HEL wszyscy (godni) tam się spotkamy.

Początki mojej znajomości z podrywaj wiążą się z opuszczeniem przez kobietę, z którą byłem 8 lat. Chyba taki standard na tej drodze do HELu. Związałem się mając 21 lat. W wieku 29 pojawiła się niewysłowiona straszna świadomość, że zmierzam w zupełnie złym kierunku, że oddalam się od celu, nie realizuję mojej drogi, że jestem jak kłoda porwana przez nurt rwącej rzeki. Musiałem tu trafić. Dlaczego ?

Dlatego, że na mojej drodze, zaraz na początku, kiedy inni pieszo pokonywali pierwsze pagórki, ja załapałem się na stopa.. Kobieta, która miała za zadanie mnie kawałek podrzucić, wiozła mnie jednak za długo, a ja nie miałem jaj żeby podziękować za kurs, kiedy poczułem, że jestem już za daleko i że muszę iść dalej sam. Minęła fascynacja i poczucie wygody, płaciłem za paliwo mimo, że nie chciałem dalej jechać. Ale nie miałem kompletnie jaj, żeby wysiąść.. po każdym postoju znów wsiadałem do jej samochodu za każdym razem zwiększając jej irytację i swoją frustrację. Oboje wiedzieliśmy, że nie poruszamy się w tej samej płaszczyźnie, a jednak jechaliśmy dalej.

No i jak to bywa pojawił się na drodze kolejny autostopowicz. Najpierw na tylnym siedzeniu (mimo, że to sportowe coupe) – widziałem jak ona z ciekawością spoglądała w tylne lusterko, on przekazywał jej sugestię, że gdyby usiadł z przodu mógłby lepiej pokazywać jej drogę.

Zasadniczo nie zauważyłem nawet kiedy trafiłem na tylne siedzenie – niewygodne jak cholera, poza tym, że nie chciałem od dłuższego czasu jechać, to jeszcze musiałem siedzieć z tyłu.

W końcu na jakimś postoju zdecydowali, że dalej jadą beze mnie.

I co ? Wewnętrznie czekałem na to, spodziewałem się tego, ale nie potrafiłem sam do tego doprowadzić. Ale tak - chciałem tego, uwolnić się, uciec. Tylko, że bez sprawnie działających lędźwi nie mogłem do tego doprowadzić, więc czekałem, aż się samo kiedyś stanie (straszne pizdowate prawda?) I… jak się już wydarzyło, poczułem ulgę, poczułem wiatr, przestrzeń. Idąc wreszcie sam, czułem jak pracują mi mięśnie. Cofnąłem się po kumpli, dowiadując się, że niektórzy czekają na nas z przodu.

Następnie poznałem anonimowe forum, na którym uczą jak znajdować i prowadzić, maszyny, które można na naszej drodze znaleźć. Zauważam że to jest proste, że zawsze to umiałem, że zawsze tego chciałem, że to siedziało w środku zawalone gruzem jakiegoś niesamowitego bezwładu. Teraz zdarza się, że czasami nawet kogoś podrzucę.

Niektórzy pytali – dlaczego, skoro wygodnie sobie jechałeś, kiedy ten koleś się przysiadał nie dałeś mu w ryj nie chciałeś go wygonić? Dlaczego nic z tym nie zrobiłem ? W tamtym czasie nie umiałem tego wytłumaczyć, jedyne co mi przychodziło na myśl, to że tak musiało być.

Możecie się oburzyć – przecież przyznałeś się, że nie miałeś jaj, po prostu byłeś pizdą. Tak byłem pizdą, ale w innym wymiarze. Byłem pizdą całkowitą-totalną-mentalnie zniewoloną, chcącą ucieczki z powiązanymi nogami – czyli przepizdą.

Gdybym to ja prowadził, to po pierwsze facet by nie wsiadł, a po drugie jeszcze przejechałbym obok niego przez kałużę.
Ale jak nie masz jaj, to nawet jeżeli uda Ci się dać w ryj, to nagle ich nie nabędziesz. Tak samo jak nie nabędziesz ich wdając się w rozmowę „w trójkę” żeby przekonać prowadzącą, żeby może jednak kolesia nie podwoziła – bo jesteś bardziej super. Ona tak samo jak ty czuje, że tych jaj ci brak.

Po czasie wiem, że dla eunucha bez jaj, taki gość, który pojawia się i „odbiera” wygodną pozycję w fotelu, jest jak (nomen omen) program jądrowy dla krajów trzeciego świata, jest kurwa skarbem, dzięki któremu masz szansę uzbroić się w śmiercionośną (hehe w tym wypadku życiodajną) broń jądrową. Jeżeli ją posiadasz, możesz być mały i biedny jak Korea Płn. i nie podskoczy ci nawet kowboj – bogaty w ipody i niewidzialne bombowce USA.

Jeżeli chodzi o pana septo - 2012.. teraz wiem, że koleżka, który zakręcił się przy mojej ex, to był posłaniec, może nawet mój anioł stróż, niech mu kurwa będzie – w jakimś sensie nawet mesjasz (przy czym, to ja zmartwychwstałem a nie on – on przejął mój krzyż kiedy czołgałem się z nim na golgotę – może panienka go ukrzyżuje – who cares). Facet zabrał się w podróż, w którym ona prowadziła, może po drodze zamienili się miejscami – nie wiem. W każdym razie dziękuję mu, że się pojawił. Dzięki niemu miałem szansę się zmienić i wrócić na właściwą drogę, w trakcie której wygrzebuje z siebie mężczyznę.

Dlatego chłopaki, jeżeli pojawia się ten 3 spójrzcie na to przez pryzmat mojego szczerego wyznania. Zamiast jak na skurwiela, któremu trzeba sprawić oklep, pomyślcie o nim jak o aniele stróżu – przekazującym jasny sygnał – synu zadbaj o cojones !

See ya In Hell