Horseq, a co Ty na to, żeby nie zastanawiać się nad tymi pierdolonymi ramami, schematami, wyższością etc., a zamiast tego robić po prostu to, na co w danej chwili autentycznie masz ochotę? Nie odnosisz czasem wrażenia, że stopniowo stajesz się niewolnikiem tego, w czym upatrywałeś możliwość osiągnięcia sukcesu? To jest właśnie ten paradoks, który wynika ze zbyt sztywnego trzymania się tych wszystkich ram, schematów, zamiast pozostawiania w całej tej interpretacji zasad jakiejś przestrzeni, w której będzie miejsce dla Ciebie, tego, jaki jesteś i tego, na co z głębi duszy tak naprawdę masz ochotę. Nie ma sensu wpadać w skrajności i samemu nakładać na siebie jakichś głupich ograniczeń, wynikających ze zbyt dosłownej interpretacji lekcji i innych artykułów zamieszczonych na stronie. Pozwól sobie na bycie tym, kim masz ochotę i robienie tego, czego w danej chwili chcesz, na dopuszczanie różnych emocji do głosu, bo każdy człowiek ma prawo odczuwać emocje, te złe, jak i te dobre, bo to czyni Cię przecież człowiekiem.

Ja proponowałbym po prostu, żebyś pierdolił jakieś ograniczenia, które rodzą się w twojej głowie w związku z tym, że narzuciłeś taką, a nie inną ramę w tej relacji. Pozwól sobie na spontaniczność, na dojście do głosu Twoich emocji, spełnienie tego, na co masz ochotę i bądź po prostu tylko w tym wszystkim spójny z samym sobą i zwyczajnie ciesz się chwilą spędzaną z tą laską, nie myśląc o tym, co powiedzieliby "prawdziwi PUAsi" na temat tego, co w danej chwili robisz, ciesz się życiem.