Cześć,
przyznam że miałem niechętnie tu piszę bo to oznacza że nie potrafię tego ogarnąć sam, ale sytuacja jest dla mnie trochę podbramkowa.
Poznałem Ukrainkę podczas dłuższego pobytu na wschodzie. Zaczęliśmy chodzić ze sobą przed gwiazdką 2018, potem w lutym 2019 ja wyjechałem. Od tamtego czasu widzieliśmy się tylko 3x (pobyty około 7dni). Początkowo byliśmy parą, potem jednak nie, potem po wizycie znowu itd. Jakoś to się tak ciągnęło, bo w sumie fajnie nam się rozmawiało, niezbyt potrafiłem sobie znaleźć jakąś fajną dziewczynę w PL.
Poznawałem parę ale kończyło się na całowaniu.

A zrywać na dobre też nie chciałem, bo jest całkiem fajną i bardzo ładną dziewczyną. Miałem wrażenie że ciężko będzie mi poznać podobną, a była wizja zamieszkania razem jak skończy studia.
Do tego w sumie nie mam zbyt wielu bliskich osób, paru przyjaciół, z którym mam te same zainteresowania ale rozjechali się po Polsce i tylko gadamy czasem przez tele czy piszemy. A ona skutecznie wypełniała tę dziurę
W sumie trochę dziwna sprawa, bo relacja głównie online, czyli tak jakby nic nie było.
Przyznam że źle się czuję z tym że to wszystko jest takie nieokreślone i chciałbym wreszcie podjąć jakąś konkretną decyzję

Piszę dlatego, że zaszedłem trochę w ślepą uliczkę. Za długo się to trochę ciągnęło. Płynąłem z prądem hehe.

Teraz ona kończy studia techniczne na Ukrainie i jest pytanie co dalej. No bo albo kontynuuje mgr u siebie, co kończyłoby naszą znajomość (bo nie ma sensu żyć na odległość kolejne dwa lata) albo sprowadzam ją do PL, wynajmujemy mieszkanie itd. Mam inżyniera + zajęcie online z którego zarabiam średnio 2000pln/miesiąc , także dalibyśmy radę. Ona też ma studia techniczne, Erasmusa za sobą i ogólnie trochę doświadczenia na różnych kursach, wymianach itd.

Problem w tym że no niby się dogadujemy, ale też dużo się kłócimy. Z jednej strony nie pasuje jej u mnie wiele spraw, a z drugiej chce ze mną zamieszkać, często mówi o ślubie i dzieciach (!)
Generalnie nie czuję się dobrze w tej relacji, bo otrzymuję krytykę za praktycznie wszystko. Trochę przymykam oko na to, ze względu na jej traumę z dzieciństwa (chodzi do psychologa obecnie), ale generalnie nie podoba mi się to. A mam porównanie, bo z poprzednią dziewczyną było zupełnie inaczej (pewnie dlatego że była starsza i jakoś tak no bardziej dojrzała).
Dodatkowo nie dogadujemy się w kwestii wizji przyszłego życia. Według niej mężczyzna powinien płacić za wszystko, łącznie z wynajmem mieszkania. Nie mogę powiedzieć żeby mnie fascynowała ta idea
Nawet gdybyśmy tutaj jakoś doszli do kompromisu, to generalnie ma dość duże wymagania.

Jeśli chodzi o seks, to go nie było. Skończyło się na ręcznej robocie i egzaminie ustnym.
Jest dziewicą (tak przynajmniej mówi) i ją zawsze bardzo bolało jak próbowałem wejść, do tego ta trauma z dzieciństwa (widziała jak ojciec uprawiał seks z jakąś obcą kobietę gdy miała 8 lat) powodowała że mega była spięta gdy mieliśmy to zrobić. Do tego ciągle mówiła że mi nie ufa, boi się że ją zdradzę, zostawię po tym itp.
Dużo się nagimnastykowałem, naczytałem się książek psychologicznych jak wariat.
No ale nie sprostałem wyzwaniu.

Dodam jedynie że o tej traumie dowiedziałem się dopiero 3 miesiące temu, a do psychologa zaczęła chodzić 2 tygodnie temu. Wcześniej nie wiedziałem o co chodzi i byłem trochę zbity z tropu. Otworzyła się bardzo po terapii, można powiedzieć że wyszedł z niej demon bo na kamerce robi rzeczy jakie ciężko zobaczyć nawet w ciemniejszych zakątkach Internetu, smile. Błaga mnie żebym przyjechał i ją wy..chał, mówi że chce tylko seksu. Kompletne przeciwieństwo poprzedniego roku.

Nie widzę raczej w tym poważnego związku. A raczej ogólnie nie czuję że potrzebuję obecnie poważnego związku (mam jeszcze parę spraw do ogarnięcia i ogólnie nie czuję się zbyt doświadczony w relacjach z kobietami żeby wchodzić w coś poważniejszego).
Seks - jak najbardziej ale trochę zbiła mnie z tropu ostatnim zachowaniem i ciężko powiedzieć czy to w końcu zrobimy.
Dodam, że ona chce związku, ślubu, dzieci. Na Ukrainie dziewczyny szybko wychodzą za mąż i mają duże parcie ogólnie na poważny związek.

Raczej słabo by było gdybym ją tutaj sprowadził na pół roku - rok, poćwiczył wspólnie fizycznie, po czym zakończył związek i zostawił ją w obcym kraju samą. Ok, poradziłaby sobie bo jest dość obrotna i atrakcyjna, więc szybko by sobie kogoś znalazła, ale nie o to chodzi.

Jedyna opcja jaką widzę to zaproponowanie jej mieszkania razem ale tak żeby była jako tako samowystarczalna - znaleźć jej pracę i dogadać wcześniej sprawę tak, żeby jej przyjazd był sensowny nie tylko ze względu na mnie (tzn nawet gdy nam nie wyjdzie to i tak będzie zadowolona z przyjazdu - rozwój zawodowy, lepsze perspektywy niż na Ukrainie itd).
Możliwe rozwiązanie też to zamieszkanie w osobnych mieszkaniach (ja z kolegami a ona ze współlokatorkami), tak żebyśmy byli niezależni.

Czuję że to ważny moment dla mnie i potrzebuję spojrzenia z boku. Co sądzicie o całej tej sytuacji?