Dodam, że ona ma wianuszek adoratorów wokół siebie. W sobotę miała iść na 2-dniowe wesele z jakimś zaproszonym przez siebie gościem (zastanawiała się czy w niedzielę zamiast poprawin nie spotkać się ze mną, gdy zaproponowałem, bo nie chce tam iść no ale idzie). Wcześniej wspominała, że jej najlepszy przyjaciel się w niej zabujał i radzi mu zerwać kontakt, że z kimś tam idzie do kina, że instruktor szkolenia jest się podoba, tylko gdyby był wyższy... Ot takie pierdolenie. Zlewałem to wszystko do tej pory zmieniając temat, chociaż wewnętrznie czułem dużą zazdrość i poruszenie, ale nie dałem po sobie poznać.
Dlatego nie chcę dłużej w to brnąć, jeśli nie domknę jakiegoś zbliżenia, kc czy coś więcej, bo się zamęczę, i tak za dużo o niej myślę.

Dziękuję panowie za rady. Będę trzymał ramę, nie pozwolę zrobić z siebie przyjaciela, nie ma takiej opcji. Czuję, że na pierwszym spotkaniu ją zaskoczyłem, bo przed nim nie spodziewała się tyle mojego dotyku. Nie zmienia to faktu, że ewidentnie brakowało emocji i jeśli teraz jej ich nie dam to może być pozamiatane. Zastanawiam się jakie miejsce, gdzie ją zabrać, będzie nośnikiem mocnych emocji?

Już jestem po spotkaniu i będę wdzięczny jak ktoś mi powie co tu było nie tak.

Na początku spotkania było dobrze. Ubrała się ładniej niż zwykle, makijaż itp. Dopytywała co u mnie, śmiała się, opowiadała o sobie, nastawiona bardzo pozytywnie, podczas spaceru coś jej pokazywałem na jej ręce, odwzajemniała ten dotyk. Czułem że jest genialnie i no była zainteresowana. Miałem plan jednak dać jej trochę emocji tego dnia, więc zarezerwowałem wejście do domu strachów. Szczerze mówiąc czytając opinie o tym miejscu to sam miałem lekkiego cykora

Powiedziałem jej, że kiedyś mówiła że jest szalona, a i ja chcę tam pójść więc spróbujemy. Gdy zobaczyła gdzie idziemy to zaczęła się cofać już pod wejściem. Kiedy dotarliśmy do recepcji, usiadła w korytarzu, mówiła że się boi, że dziś śpi w domu sama i nie chce tam iść. Na dodatek właśnie wychodzili przestraszeni ludzie z poprzedniej grupy, więc to też zrobiło swoje. Powiedziałem jej, że jeśli się boi to nie pójdziemy, ale w każdej chwili można to przerwać i wyjść. Zapłaciłem i weszliśmy do środka, drzwi się zamknęły i czekaliśmy na rozpoczęcie siedząc przy wielkim stole. W tle nagrane odgłosy krzyków, pił itp. W tym momencie dziewczyna zaczęła panikować. Przysunęła się do mnie, objąłem ją, dla dodania otuchy złapałem ją za ręce, kolana. Całkowicie nie spodziewałem się, że aż tak się przerazi. Zaczęło się, światła zgasły, trzeba było wyjść z pierwszego pomieszczenia i grać, iść dalej, a ona - całkowita blokada, nie wstanie z krzesła, totalny lęk. Żeby przerwać grę, trzeba powtórzyć hasło kilka razy. Zaczęła więc je powtarzać, obsługa nie była pewna czy na pewno tak szybko kończyć, ja powtórzyłem za laską bo nie widziałem sensu tam dłużej być. Koniec, 3 minuty i po wszystkim wyszliśmy stamtąd.

Będąc na zewnątrz, w tym momencie nastąpiła całkowita zmiana jej nastawienia. Z przerażonej dziewczynki w cwaniacką laskę. Ja sam się lekko zirytowałem bo wydałem sporo kasy i nic z tego nie mam, więc powiedziałem żeby mi jakoś wynagrodziła to co zrobiłą, ona żadnej takiej potrzeby nie czuła. Po wyjściu z domu strachów spróbowałem ją objąć w spacerze, od razu usłyszałem "my się tylko kolegujemy". Odbiłem tym tesktem o siostrze, ale do końca spotkania na każde dotknięcie była uczulona i zawsze strącała rękę. Przed chwilą omal nie umarła ze strachu, a po chwili już miała wyjebane na mnie cokolwiek zrobiłem, no zmiana jak w kalejdoskopie. Ona ma 20 lat.
Poszliśmy na punkt widokowy jeszcze, ale rozmowa się nie kleiła. Rzucała mi masę testów, przeszkód, zero zainteresowania z jej strony. Na koniec odprowadziłem ją, spróbowałem pocałować, ale uniosła się, usłyszałem "dlaczego mamy się całować, nie jesteśmy razem i nigdy nie będziemy". Powiedziałem "trzymaj się", obróciłem się i poszedłem.

Gdzie i kiedy popełniłem błąd?

No teraz wiem, że mogłem odpuścić ten dom strachu po prostu. Wymyśliłem to bo chciałem dodać trochę emocji, przesadziłem. Chciałbym, ale nie cofnę tego.
Najbardziej mnie boli to, że przed pójściem tam była zainteresowana, szklane oczka wręcz, a później totalna odmiana...
Ugram tu coś jeszcze po tym wszystkim i takiej końcówce?

Napisałem do niej przyznając, że trochę przegiąłem z tym domem strachu. Ona na to, że nic się nie stało. I że bardziej zdenerwowało ją i było dla niej absurdalne, że po raz kolejny chciałem ją pocałować, skoro mówiła że to nie randka. Generalnie teraz ona wyjeżdża na wakacje, a później ja, więc nie będziemy się widzieć na tym szkoleniu. Napisała, że dobrze że teraz nie ma zajęć i niech każdy zajmie się sobą. Ja potaknąłem na to, podziękowałem jej za wspólnie spędzony czas i życzyłem udanych wakacji.

Następny raz będziemy się widzieć na początku października, jeśli wrócę na szkolenie. W sumie to chodziłem tam przede wszystkim po to, żeby ciągnąć sprawę z nią. Wiem, że tu już spalona ziemia, ale już kilka razy mówiła jedno a robiła całkiem co innego. Ciężko mi z tym, że zepsułem wszystko w ciągu dwóch godzin, bo dawała sygnały zainteresowania, a teraz klapa.
Czy po półtora miesiąca powrót ma tu sens?