Witam serdecznie!

Otóż mam 19 lat, rozpocząłem studia i mam mały problem, który jednak mi doskwiera. Otóż przy ludziach, których znam dobrze i znał będę długo (liceum, teraz studia) - nie umiem się tak 100% wyluzować i mówić tego, na co mam ochotę. Natomiast na obozach (gdzie znam ludzi tylko 2 tyg.) czy w pracy tymczasowej - jest zajebiście; wiem, że nawet jak sobie skopię opinię, to za jakiś czas zapomnę tych ludzi a oni mnie. O dziwo, właśnie wtedy jestem najzajebistszy, a ludzie lgną do mnie.

Z laskami tak samo - moja klasa w liceum to był jeden wielki cock-block'ing (dla obu płci), banda nerdów i ploty za plecami i dziecinne podśmiechujki, jeśli ktoś coś działał/próbował działać z laskami. Dlatego kiedy czasami w szkole odwiedzały mnie atrakcyjne dziewczyny spoza szkoły, rozpoczynały się serie jakichś zjebanych komentarzy. Raz na jakiś czas tylko któryś nerd zaczynał ogarniać, że coś tu nie tak, i na gadu pisali że mi zazdroszczą i tak dalej.

Nie chciałbym Wam jakiegoś fałszywego obrazu przedstawiać - nie jestem jakimś nieśmiałym, zamkniętym chłopcem - większość znajomych zrobiłaby wielkie WTF, gdyby przeczytali ten wpis, potrafię zagadywać do nieznajomych i nie mam żadnych ostrych blokad, ale właśnie przy ludziach, których znam, odpalają mi się rozkminy.

Pozdrawiam,
Antoni Macierewicz