Takie życie stary. Trawa jest zawsze bardziej zielona po drugiej stronie płotu. Albo kochasz obecną dziewczynę, albo nie. Jeśli jej nie kochasz to rozstań się i szukaj innej kandydatki jako wolny strzelec. Sam sobie tworzysz problemy innym podejściem, chyba że jesteś niepełnosprawny i potrzebujesz kogoś kto na codzień będzie wycierał Ci dupę (także tą emocjonalną) i wizja samotności jest dla Ciebie zbyt przerażająca.

Tam gdzie się uczy i pracuje tam się h*ujem nie wojuje.

Jedno z najtrafniejszych haseł jakie wyciągnąłem z tej strony.
A dwa razy popełniłem ten błąd i w każdej sytuacji kosztował mnie dużo więcej nic korzyści płynące z zaspokojenia pragnienia.

Stary seks w miejscu pracy to toksyczność. Są wyjątki ale w większości przypadków skończysz na tym źle. Nawet jakbyś wszedł w układ, że zachowujecie to w tajemnicy. To jak to na kobietę przystało, w pewnym momencie się wysypie. Bo chcę czegoś wiecej itd.

W moim przypadku, pomimo że ramowałem kobietę na czystą seksualną relacje. To po jakimś miesiącu się wkreciła. Co zrobiła?

W moment każdy wiedział, że się z nią spotykam. Ba że jesteśmy parą! Tylko ja się na końcu dowiedziałem. Zabawne.
A później to się rozkręciło. Ciągłe męczenie głowy o spotkania, o wspólny czas i inne te związkowe rzeczy.
Nie dało się przemówić do rozsądku......

Stary odpuść: MIEJSCE PRACY!

Odpuść. Po co sobie srać do gniazda. Trzymaj się zasady, że w pracy się nie podbija do lasek i będziesz żył zdrów.
Za duże ryzyko, że narobisz sobie więcej problemów niż to warte.

Posiadanie jednocześnie dziewczyny i kochanki (i to w miejscu pracy) to głupota i odbije Ci się czkawka prędzej czy później

jaro12, musisz to jakoś rozchodzić
No chyba, że chcesz spróbowac czegoś nowego i jesteś gotowy położyć na szali swój obecny związek.

Jednak zanim wdasz się w erotyczną relację z koleżanką z pracy, musisz sobie odpowiedzieć na kilka istotnych pytań: czy w razie kwasu, będziesz gotów zmienić pracę, czy jak pójdzie fama w firmie, że bzykasz współpracownicę, będziesz w stanie to psychicznie udźwignąć i ucinać głupie komentarze innych pracowników, co w przypadku, gdy szefostwo się o tym dowie (nie wszyscy tolerują takie spoufalanie się), wreszcie, gdyby wam wyszło i poszlibyście w kierunku związku, czy będzie Ci odpowiadać, że ciągle się widzicie w pracy i po pracy, czy nie będziesz miał ochoty zebrać myśli i odpocząć od ciągłego widywania się z koleżanką itd. Sporo jest tu kwestii do rozważenia. O moralności się nie wypowiadam, bo każdy ma swoją.

Kilka lat temu miałem krótki romans z koleżanką z pracy, na dodatek była to mężatka - starsza ode mnie o 3 lata. Nie układało jej się z mężem. Wiedziała czego chce, ja również, więc po godzinach spotykaliśmy się na ulotne chwile namiętności. Było fajnie, ale gdy okazało się, że to straszna plotkara i manipulantka, która ma jakieś problemy ze sobą (chodziła swego czasu do psychologów i seksuologa po nieudanych romansach, a miała ich na koncie sporo), postanowiłem zakończyć naszą relację. Przyjęła to ze spokojem (równolegle ze mną miała jeszcze dwóch ogierów, jak się okazało, poznanych w klubach), ale gdy tylko zmieniłem pracę na lepiej płatną i z lepszymi perspektywami na awans, zaczęła mnie nękać telefonami, mailami, że niby tęskni, brakuje jej mnie itd. Spotkaliśmy się, wyjaśniłem jej, że lepiej będzie, jak wróci do męża, poprawi swoje relacje z nim, bo ja spotykam się z kimś innym na poważnie. Ale nie potrafiła się z tym zmierzyć i nie dawała mi spokoju. Skończyło się na tym, że rozpowiedziała w firmie jakieś wyssane z palca bzdury na mój temat i byłem spalony u prawie wszystkich dawnych koleżanek z pracy.

Także dobrze wcześniej zastanowić się, czy warto wchodzić w bliższe relacje ze współpracownicami. Może być fajnie, bez stresu, później na starość będzie co wspominać, ale może być z tego również niezły shit.