Witajcie.

Niby wszystko idzie idealnie w moim życiu, robię to co chcę i tak jak chcę, no ale zawsze znajdzie się jakiś 'problem'. A są nim kontakty damsko-męskie, a w głównej mierze to, że nadal jestem prawiczkiem.

Nie mam problemów z podejściem, ale głównie robię to dla zabawy a nie brania numerów.
Lekkie schody zaczynają się na pierwszej randce. Z KC na nim nie mam problemu, ale głównie chodzi o to, że wydaje mi się to trochę sztuczne bez takiego 'klimatu'. Takie coś w stylu 'ooo całujmy się'.
Może to być spowodowane tym, że za dużo myślę 'jak zrobić coś najlepiej'. No ale jak mam z tego wyjść? 'Przestań myśleć' jest trafne, ale nic mi to nie daje.
Do drugiego spotkania po KC dochodzi w 99%. Chyba, że nie pocałuję, bo nie chce, albo laska mi się nie spodoba z zachowania.

Co do pewności siebie, to problemu jakiegoś wielkiego nie ma. Rozmowy kwalifikacyjne, ogólnie 'bajerowanie ludzi' nieźle mi wychodzi. Sztuki walki też pomogły. Nie boję się 'kilku ciemnych typów' nocą. W grupie jestem raczej mało mówny. Mam swój świat i swoje kredki. Taki indywidualista ze mnie trochę. Bawić się jednak potrafię.

Wróćmy do dziewczyn.
Nie jestem takim typowym prawiczkiem. Nie miałem problemów z 'dotarciem do łóżka'. Problem jest znowu w moim myśleniu.
Przy pierwszej dziewczynie mi 'nie stanął' i odtąd zaczęły się problemy. Najpierw oczywiście załamanie itd. No ale poczytałem na necie. Nocne wzwody u mnie występują, więc fizycznie wszystko jest ok. Ale myślenie i zastanawianie się 'czy mi stanie' niszczy wszystko dookoła. Kiedyś stawał mi nawet przy przytuleniu albo całowaniu. Teraz to nie występuje.
Pójdźmy dalej. Jakiś czas później trafiłem do łóżka z kolejną dziewczyną. Z wymiarów idealna. Znowu to samo... nie stanął. Udało się go 'postawić' dopiero na 3 'łóżkowej' randce. Byłem wtedy luźno nastawiony do niej, bez żadnej spiny, stawał na 4, 5 i kolejnej. Niestety była dziewicą i za nic się nie dała. 'Bo boli, bo się boi ciąży, bo to, bo tamto'. Odwdzięczała się za to ustami. Ja myśląc, że problem ze wzwodem mam już za sobą poszedłem do innej dziewczyny. Mimo poprzednich akcji nie stanął. Byłem po 2 piwach. I tutaj panowie możecie się śmiać, bo sam się z tego śmieje. Powiedziałem jej, że idę do kibla i w kiblu obaliłem kolejne dwa piwa ale nie pomogło haha. Była taka 6/10. Powiedziałem jej, że nie staje mi, bo za dużo myślę i jestem prawiczkiem, ale mi nie uwierzyła.

Po tej akcji uznałem, że 'odpuszczam'. Przestało mi zależeć. Dalej mam w głowie te 'nieudane akcje'. Wiem, że przyczyną jest to durne myślenie, ale nie potrafię się tego pozbyć. Ogólnie patrząc na siebie z boku sam się z siebie śmieje (tak pozytywnie z dystansem). 20 letni prawiczek... Nawet jak żartem powiem jakiejś lasce 'jestem prawiczkiem' to słyszę tylko 'Ty? hahaha, ale masz poczucie humoru'.

Drugim skutkiem tego jest brak pewności w sytuacjach łóżkowych. Brak dążenia do seksu z mojej strony. Boję się tego. Nie chce kolejnej kompromitacji. Blokuje mnie to. Dziewczyny to widzą i na tym tracę.

Szczerze to zastanawiam się nad 'usługami pewnych pań do towarzystwa', albo olania tematu całkowicie. Już taka desperacja. Wkurwiają mnie też gadania kolegów 'ile to nie zaliczyli'. No bo w czym są lepsi ode mnie? Tylko w tym, że 'nie myślą'.

Więc: Jak pozbyć się myślenia? I w sytuacji łóżkowej i tej przy rozmowie?
Ta przy rozmowie mija po alko, ale nie będę przecież pił...

Może jakoś mi pomożecie, a jak nie to mam przecież 2 wyjścia