Cześć wszystkim.
Zbliżam się w kierunku podjęcia pewnego wyzwania. Wiem, czego będzie ode mnie wymagać, wiem że muszę się trochę przygotować, dlatego zwracam się do Was o pomoc.

Od przyszłego roku akademickiego planuję zacząć drugi kierunek studiów. Kierunek bardziej wymagający od obecnego. Etap przemyśleń "czy warto?" mam już za sobą. A skwituję go tak:
wolę pomęczyć się trochę więcej i parę lat dłużej za młodu, niż na starość wkurwiać się na siebie, że wybrałem łatwiejszą drogę i martwić się o swoją przyszłość. A teraz do rzeczy:
kierunek obecny i kierunek przyszły - techniczne, więc matematyka, fizyka, logiczne myślenie. To lubię. Ale też trochę pamięciówki. Są odrobinę (ale tylko odrobinę) zbliżone, więc jakieś podstawy już mam. Czego to wyzwanie będzie ode mnie wymagać?
1.Lepsza organizacja czasu
2.Wyćwiczenie mózgu do lepszego zapamiętywania
3."Liźnięcie" materiałów, z którymi wiem, że się spotkam już zawczasu, abym potem nie zmagał się z tak ogromnym spiętrzeniem zadań
4.Wszystko inne, co może mi pomóc

Ad.1
Działanie już podjąłem, staram się eliminować zostawianie wszystkiego na później i zacząć wszystko robić od razu. Nie ma nic gorszego niż masa rzeczy na raz, która pali w dupę. Kupiłem kalendarz, organizuję wszystko tak, żeby niewiele mnie zaskoczyło.
Ad.2
W internecie jest masa materiałów, na temat ćwiczeń mózgu i lepszego zapamiętywania, ale jako że nie mam o tym zielonego pojęcia, ciężko mi oddzielić ziarno od plew. Tutaj moje pytanie - jeżeli ktoś ma pojęcie w temacie, proszę o porady i wskazówki, gdzie znajdę wartościowe informacje.
Ad.3
Materiały przyswajać zamierzam za około miesiąc, gdy nadgonię zaległości, które sobie narobiłem przed podjęciem decyzji o drugim kierunku studiów.
Ad.4
Jak w punkcie drugim - kto wie coś mądrego, niech się podzieli

Od siebie dodam, że na chwilę obecną daję radę pogodzić jeden kierunek studiów, pracę dorywczą oraz aktywność fizyczną. Postanowiłem na jakiś czas ograniczyć, a nawet wykluczyć alkohol. Póki nie uznam, że mam czas na przyjemność, która chcąc nie chcąc mnie osłabia. Na pewno muszę znowu zacząć jeść magnez, aby lepiej się skupiać.

Czy mi się uda? Nie wiem. Uważam, że to możliwe. Skoro pewien rosjanin (chyba), któremu rozpędzony elektron przeszył czaszkę i upośledził mózg, dał radę zrobić doktorat, to czemu mnie miało by się nie udać pogodzić dwa kierunki, trochę sportu i trochę pracy? Najwyżej odpuszczę. Albo z czegoś na jakiś czas zrezygnuję. Zwłaszcza, że za dzieciaka należałem do tych, którzy dobrze się uczyli, a do obecnego momentu w edukacji doszedłem bez ekstremalnych wysiłków.

Zapraszam do dyskusji