Cześć.
Zakładam ten temat, żeby dowiedzieć się, jak wg was można zyskać wartość w oczach innych ludzi? Jak być szanowanym? Jak wejść do "wyższej ligi" wśród znajomych, rodziny, w towarzystwie - już nawet myśląc o relacjach międzyludzkich ogólnie, a nie w kategoriach kobieta-mężczyzna. Co robić, a czego unikać?
Ps: Fajnie, że to forum nadal żyje.
Polecam blog zenjaskiniowca.
żebyś miał to czego chcesz wcale nie musisz być najlepszy – musisz być po prostu nieco lepszy niż ci, którzy Cię otaczają.
Idź swoją drogą i nie patrz czy Ciebie ludzie lubią. Inaczej będziesz od nich emocjonalnie zależny.
Szczcunku też trzeba pilnować i odsuwać od siebie tych, którzy Ciebie nie szanują.
________________________________________________________________
Jeśli nie wiesz gdzie chcesz dojść, to dojdziesz gdzieś indziej.
Właśnie mam ten problem, że za dużo myślę o tym, co inni ludzie myślą o mnie i nie wiem, jak przestać. Przez lata nauczyłem się tak żyć. Czy jestem emocnjonalnie zależny od innych? Tak.
Jak to zmienić?
Pamiętaj, że wszystko jest subiektywne, jest tylko opinią. To co ktoś o Tobie myśli, nie jest faktem.
Sam pomyśl kim jesteś przez wzgląd na swoje reakcje i akcje (działania). Skup się na sobie i zajmij się ulepszaniem SWOJEGO dnia codziennego, będziesz wtedy bardziej zajęty sobą i mniej będziesz się skupiał na otoczeniu. Bądź wytrwały.
________________________________________________________________
Jeśli nie wiesz gdzie chcesz dojść, to dojdziesz gdzieś indziej.
Xd musisz przyjebać na masie z 50kg,do tego jeść teścia, nosić za małe, podkoszulki, ubierać polo chociaż nie grasz w golfa do tego jakieś okulary i BMW. Wtedy Cie szanują bo się Ciebie boją.
A tak naprawdę chuj Cie obchodzą inni? Jak jesteś asertywny, bronisz swojego zdania, nie dajesz sobie nasrać na czaszkę i pokazujesz tym swój charakter. Jesteś niezależny od innych, wtedy ludzie czują respekt bo wiedzą że MASZ WYBÓR, i to od Ciebie zależy z kim chcesz rozmawiać i utrzymywać kontakt.
Każdego czasem ludzie potraktują z góry, ale takie jest życie. Możesz być nawet KRÓLEM ŻYCIA a trafi się ktoś kto da Ci odczuć ze tak naprawdę jesteś pachołkiem w życiu. Nie wolno dać sobie wmówić że to prawda...
Wszystko czego pragniesz jest po drugiej stronie strachu
`Ćwicz wieczorem, potem rano
I idź po swoje, jakby Ci to odebrano
Z tym wyborem jest podobna kwestia, co w kontaktach z kobietami. Wydawałoby się, że tylko kobiety rzucają shit testami, ale mam wrażenie, że faceci też. Na każdym kroku trzeba się mieć na baczności, bo ktoś cię może wykorzystać, ktoś próbuje cię sobie podporządkować (przykładowo w pracy). Nie rozumiem tego, dla mnie to jest nienormalne, gdy nikomu nie można zaufać - ani w domu, ani wśród znajomych, a jeśli już to w ograniczonym stopniu.
Jak zaczniesz szanować sam siebie, czyli wyznaczać granice i jasno mówić kim jesteś i do czego dążysz to ludzie zaczną ciebie szanować. Brak szacunku bierze się z bierności, nijakości, a już przede wszystkim jak ktoś na ciebie pluje a ty mówisz, ze pada deszcz.
Moja bierność bierze się z tego, że tak zostałem wychowany (podporządkowany) i z tego, że staram się być dobrym człowiekiem i naiwnie liczę na to, że druga strona nie potraktuje tego jako frajerstwo tylko dobroć. Niestety jest jak jest, a ja w tym tkwię.
Mam podobnie, a co jeśli komunikujesz asertywnie, a ktoś Ci mówi, że to żart, że Ty się nie znasz i nic nie można Ci powiedzieć, ty o co wtedy?
Z grubsza jesteś szanowany kiedy masz coś czego chcą lub potrzebują inni od Ciebie i postawią to wyżej od szacunku do siebie samych
Hmmm. Zasada popytu i podaży. Wychodzi na to, że bycie dobrym nie popłaca, a przynajmniej nie bardziej niż sytuacja tego wymaga.
Nie ma co dawać ludziom za dużo uwagi, uśmiechu, pomocy itd. (piszę to w formie notatki, a może komuś się przyda).
@Kensei możesz polecić jakieś książki, artykuły, blogi na tym forum w tym temacie?
Co odpowiesz na moje pytanie?