Akcja zdarzyła się dzisiaj. Wczoraj zdecydowałem że rzucę dziewczynę z którą byłem ostatni rok. Pierwsza dziewczyna, a ja zachowywałem się w 90% jak napalony romantyk, frajer co nie miara. Najśmieszniejsze, że dzisiaj zrobiłbym olbrzymi błąd w swoim zachowaniu. Byliśmy na dzisiaj umówieni, nie widzieliśmy się tydzień. W południe, zagadała do mnie na gadu, bardzo toksyczna rozmowa z jej strony, dalej próbowała mną manipulować, ja się nie dałem ALE kiedy już zszedłem z kompa, dostałem od niej po 10 minutach smsa 'mnie dzisiaj nie będzie, możesz mnie znienawidzić'. Wkurwiłem się!!! Przecież dzisiaj TO JA miałem jej powiedziec że to koniec, TO JA mam przecież być na górze, TO JA mam pokazać że nie jestem frajerem!!! I popełniłem błąd - poniosły mnie emocje, zadzwoniłem do niej, telefonowałem 5 razy, w ogóle nie odbierała. Sięgnąłem po portfel, książkę i wyszedłem z domu, po drodze kupiłem sobie piwo. Stwierdziłem że jadę do niej powiedziec jej, że to koniec, bo to przecież dzisiaj miałem się z nią rozstać. Po jakichś 15 minutach emocje opadły a ja zrozumiałem, 'MI ZALEŻY, POBUDKA FIUCIE!!!!', na szczęście nie byłem nawet w połowie drogi do niej. Usiadłem na ławce i zacząłem racjonalnie myśleć. "Nie mogę do niej pojechać,plan był inny, przeciez nie jest wazne kiedy to zrobie, ważne jaki będzie skutek". W jednej chwili doznałem olśnienia,  mina seryjnego zabójcy zamieniła się na pewnego siebie faceta. Poczułem swoją wartość, poczułem swoją zajebistość!!! Gdybym pojechał, pokazałbym tylko to, że mimo wszystko mi zależy, że zależało mi żeby powiedzieć jej że to koniec, a prawda jest inna. W efekcie poszedłem na dach poczytać książkę i wypić piwo.

Mimo tego, że mam jaja od 20 lat, dopiero teraz zaczynam być facetem, zaczynam od dzisiaj bo dzisiaj zauważyłem różnicę między frajerem a mężczyzną.