Czesc.
Jestem z dziewczyna 2 lata.

Teraz mysle ze w momencie poznania jej bylem po ciezkim rozstaniu z ktorym tak przez rok/pol nie moglem sie pogodzic. I zwiazek z moja obecna napewno w piewszej fazie byl kuracją dla mnie.

I tutaj moze tkwic problem.
Lata minely. Sypiam z nia, mieszkamy razem od kilku miesiecy. Ale sie tak zastanawiam czy aby napewno to juz ten zwiazek z ta kobieta?

Zdarza sie ze czasem mam ochote na jakas fajna dziewczyne. Nie zeby moja obecna byla brzydka - jest normalna+ (Moze wolalbym zeby miala duze cycki jak moja byla, albo szczuplejsze nogi). Ale jak w zyciu - czasem zdarza mi sie miec do czynienia z dziewczyną naprawde piekną i, na piewszy rzut oka, czy pierwsza wymiane zdan, sympatyczna.
Zaznaczam ze do tej pory jestem wierny mojej dzieczynie.

I tu mam pytanie do Was:

Czy kiedykolwiek mieliscie w zwiazku poczucie ( hmmm poczucie codziennosci byloby tu za mocnym slowem).
Moze tak: jestem facetem i mam czasem ochote na swierze mieso . Czy tez tak macie? I jak myslicie - czy nalezy z tym walczyc i pokazac dojrzalosc? Czy tez isc za instynktem i probowac nowego?

Z jednej strony nie mozna byc skur... i marnowac fajnego zwiazku dla przebzykania jakiejs dupci.

A z drugiej - hmmm Czy to napewno moja jedyna?
Dodam ze ona jest we mnie mocno wpatrzona i zakochana.

Wpis tutaj nie swiadczy o tym ze zastanawiam sie nad rzuceniem mojej dziewczyny. Ona jest fajna, mamy dobry seks, ogolnie jest (moze tylko moze az) OK. Jak w zwiazku raz lepiej raz gorzej.
Napewno tez uzyskujac Wasza odpowiedz nie pobiegne zaraz i nie zrobie bezmyslnie tak jak mi radzicie.

Jestem popostu ciekawy czy tylko ja mam takie rozterki czasem? Czy to jest normalne i kazdy zdowy facet tak ma?
hmmm......