Panowie!

Jestem tu z Wami od dawna i zapatrzony w siebie nie spodziewałem się, że będę potrzebował pomocy ze strony forum. Za każdą decyzję trzeba płacić nawet kosztem dumy.

Sytuacja:
Zdecydowałem się na związek na odległość, zapoczątkowany znajomością internetową, mimo braku wiary w zjawisko takich związków. Postanowiłem spróbować mimo odległości (ok. Krakowa ---> Warszawa). Ja na wyjeździe w górach (intensywny wypoczynek - częsty brak kontaktu i wrodzona olewczość i chłód spowodowany "bagażem po DDD)ona ze znajomymi nad morzem (4 wolnych kumpli, dwie przyjaciółki z chłopakami i ciągłe picie,niby z umiarem, czego nie toleruję).
Dogadywaliśmy się w 101%, ja zdecydowany, po wojsku i twardy. Ona również z charakterem (góralka).

Wyjechała, przez moje wyprawy brak kontaktu lub sporadyczny, ona imprezy, teraz olewanie mojej uwagi, że obiecała, że zadzwoni wczoraj i argument, że jak ona się czuła całymi dniami i nie ma ochoty rozmawiać.

Problem:
Panowie, świadom Waszej wiedzy i swych jakichkolwiek błędów w tym mojej decyzji o całkowitym zaufaniu jej (brak zazdrości i wyjebanie) pytam się.

1. Gdzie popełniam błąd w podejściu do niej?
2. Po jej reakcji wyczuwam fiuta, mimo obietnic itd. Czy to możliwe?
3. Jaki krok wykonać w celu ogarnięcia sytuacji? Uprzedzam pytania - tak, zależy mi na tej relacji. Trudno. Decyzja podjęta, lecz gotów jestem na ostateczne posunięcia (m.in. ze względu na moje wątpliwości, których jest kupa).

Dziękuję za komentarze i pozdrawiam.