Na wstępie, witam ponownie po kilku latach nieobecności. Pewien kopniak dawno temu podziałał motywująco i od tamtej pory nie musiałem pytać o pomoc, ale teraz jest mi potrzebna.

Od ostatnich lekcji, które dostałem na tym portalu minęło już sporo czasu, a ja przez ten czas poznałem sporo kobiet, kilka sukcesów, kilka porażek, ale bilans na plus.
Jakoś w okolicy października przypadkiem na moją relacje na insta odpowiedziała jakaś dziewczyna. Okazało się, że mieliśmy wspólnych znajomych. Coś tam odpisałem, a że miała podobne zainteresowania do zaobserwowałem. No i wiadomo, od czasu do czasu coś tam zalajkowałem, coś tam napisałem, ale bez jakichkolwiek intencji- uważałem, że za młoda (prawie 5 lat różnicy). Dopiero na przełomie listopada/grudnia kontakt narastał, aż w końcu pierwsze spotkanie- wyjście do kina. Pierwsze spostrzeżenie- dziewczyna inna,jakby trochę skryta,z lekkim makijażem, nieśmiała, ale właśnie przez to urocza. Ja kupiłem bilety, ona popcorn, po kinie spacer, jakaś herbata, trochę rozmowy.
W głowie alert "chłopie, za młoda, to jest ryzyko", ale nie jednak wrażenie, które wywarła wygrało. Drugie spotkanie, w kawiarni, niemal 4 godziny spędzone na rozmowie. Dziewczyna bardzo interesująca, ale tak jak wcześniej, skryta, nieśmiała, jakby się bała. Rozmowa się klei dobrze, ale próbuję ją wyczuć. Jako, że zbliżał się u mnie bal na uczelni, to postanowiłem ją zaprosić. Zadowolona, powiedziała, że z chęcia pójdzie.
Potem przyszedł okres świąt, ona wyjechała do rodziny, ale kontakt jakiś tam był, krótki, ale regularny. Po świętach mieliśmy się spotkać, ale się pochorowała, a za 2 lub 3 dni wyjeżdżała do pracy do innego miasta na 2 tygodnie. No i znowu, kontakt regularny (nie były to jakieś godzinne konwersacje, ot kilka wiadomości). Wróciła, propozycja spotkania na zeszły wtorek- umówieni. Niestety, w poniedziałek dowiaduję się, że muszę zostać dłużej w pracy, zatem przekładamy na środę. Środa, spotkanie, wszystko super, kawa, rozmowa, próbuję inicjować kontakt, widać, że ją to peszy.
Ostatnie ustalenia przed balem, pytam ją o alkohol, jaki preferuje. Mówi, że się dostosuje, więc zdecydowałem. Ogólnie na tym etapie wiem, że dziewczyna była mną zainteresowana. Nie było problemu z umówieniem na spotkanie, jak coś wypadało i trzeba było przełożyć, to nie miała z tym problemu. Ale dalej widzę, że jest nieśmiała, boi się (coś takiego) kontaktu.
Dzień balu, przyjeżdżamy, widać, że jest zestresowana (nikogo nie zna oprócz mnie), ogólnie coś tam tańczyliśmy (znowu unika bliższego kontaktu), przy stole również każda próba kontaktu, dotyk, cokolwiek bardzo ją peszy. Dlatego nie naciskam, myslę, że w sumie jest w obcym środowisku, to może czuć się niekomfortowo. Na balu coś tam zagadałem na temat, że niedługo kolejna impreza, to znowu będzie okazja potańczyć. Wtedy ona mi mówi, że woli się nie pojawiać, bo jest byłą mojego znajomego (który ma być na przyszłej imprezie), ja trochę w szoku, co zauważyła, ale zaraz się tłumaczy, że to stara historia i "błędy młodości".

Koniec balu, wracamy uberem, próbuję złapać ją za rękę, ona ucieka z dłonią, odwraca się w ogóle do okna w drugą stronę. Zupełne przeciwieństwo drogi "na bal", kiedy dużo o sobie mówiła. Dojeżdżamy, proponuję, że ją odprowadzę, ona, że nie trzeba i dosłownie znika w bramie. Przyznaję, czułem się zdziwiony na maxa takim zachowaniem. Wróciłem do domu. Następnego dnia próbuję się dowiedzieć o jej reakcję, pytam czy zrobiłem coś, co ją w jakiś sposób uraziło.
W odpowiedzi słyszę, że dla niej 3 czy 4 spotkania to za szybko, aby zdecydować się na coś więcej. Ma złe doświadczenia z poprzedniego związku, gdzie była okłamywana i zdradzana i przez to tak zamyka się, kiedy ktoś próbuje tak przyspieszać sprawę bez ustaleń oraz, że najlepiej będzie, jeśli na razie nie będziemy się spotykać.
Odpowiedziałem dwa słowa "Jasne, rozumiem", chociaż nie rozumiałem z tego nic.

Nie powiem, u mnie w głowie totalny mindfuck, bo nigdy wcześniej nie spotkałem się z takim zachowaniem. Z drugiej strony zacząłem się powoli wkręcać w tą relacje. Wiem, że jak dziewczyna "potrzebuje czasu", to jest to po prostu ładniej sformułowane "spadaj". Jakieś propozycje, co zrobiłem nie tak (aby uniknąć błędów w przyszłości).
No chyba, że ktoś czuje się na siłach powiedzieć jak poprowadzić dalej tą "relacje". Do tej pory zazwyczaj 3-4 spotkania wystarczały, aby ruszyć, a tutaj okazuje się, że "za szybko"