Witam, mam pytanie o to jak się zachować. Na początku rozjaśnię jednak całą sytuację.
Ogólnie jestem człowiekiem wysoko stabilnym emocjonalnie, gdyż tak musiałem się ukształtować, by przetrwać, etc.
Około 20 grudnia poznałem wspaniałą dziewczynę. Pisaliśmy, rozmawialiśmy etc. po czym spotkaliśmy się na początku stycznia.
Było naprawdę świetnie, potem drugie spotkanie, które również się udało. Bardzo szybko się zakochałem, ona podobno też ( napisała to pierwsza). Następnie wyjechała za granicę na 3 tygodnie z rodziną.
Pragnęła rozmowy ze mną, etc. ale olewałem to ( ewentualnie byłem uszczypliwy i wysoko arogancki ), mogliśmy rozmawiać tylko jak miałem taką zachciankę. Wszystko przez to, że miałem ciężką sytuację rodzinną i przelałem na nią swą złość i bezsilność ( biorę za to odpowiedzialność ). Jej się to przejadło, więc powiedziała, że musimy ochłonąć. Mi wtedy jednak się poprawiło i pierwszy raz w życiu chciałem ciągle jak adorować ( aż przerodziło się to w błaganie o kontakt ). " Kłóciliśmy się " ( bowiem, nie wiem jak to nazwać około tygodnia ), aż nastąpiła zgoda. Trwała jednak tylko 4 dni, aż w końcu postanowiła nagle zerwać kontakt 7 dni przed powrotem do Polski. Powiedziała, że spełniły się jej złe oczekiwania wobec związku ( NIGDY nikogo nie miała na dłużej, gdyż powiedziała, że boi się tego, zaufania i tak dalej ) no i skończyła ze mną w ten sam sposób. Dobrze zaakceptowałem to, ale zrozumiałem, że nie jestem w stanie od tak odpuścić, męczyło mnie to, ona wróciła do kraju parę dni temu. Nadal zero odzewu. Wczoraj nieco się upiłem i wylałem jej swoje żale, nawet nieco uraziłem. Zablokowała mój kontakt absolutnie wszędzie.

Wiem tylko gdzie mniej więcej mieszka ( mała miejscowość niedaleko mojego miasta ) i zamierzam za 2/3 dni tam jechać i jakoś ją odnaleźć ( wierzę w przychylność losu ). Tylko co wtedy zrobić? Prosić, błagać? Jak to rozegrać, że tak to ujmę IDEALNIE. Muszę spróbować, bo inaczej nie wybaczę sobie tego, jeśli teraz mnie odrzuci zaakceptuję to, ale chce taką ewentualność zmniejszyć do MINIMUM. Oczywiście, zakładając, że w ogóle ją odnajdę. No więc, jak się wtedy zachować, by nie wyjść też na jakiegoś psychola ( a wiem, że przy takim zachowaniu granica do takiego stwierdzenia jest bardzo cienka ).

Serdecznie proszę o pomoc i z góry dziękuję.