Cześć. Mój związek jest cholernie dziwny. Jestem z dziewczyną rok młodszą ode mnie. Ona jest w 3 liceum, ja studiuje w PWST na reżyserii. Fakt, mam charakter stereotypowego artysty, niektórzy zapewne nazwaliby to "byciem pizdą". Gdy sztuka zaczyna mi się sypać, związek nie ma dla mnie żadnego znaczenia bo załamuje się, myślę tylko o tym jak ją naprawić (zawsze mam przy tym wyrzuty sumienia przez co pęka mi łeb). Gdy jestem na prostej, wszystko wraca do normy. Ona już się do tego przyzwyczaiła, nie przeszkadza jej to. Staram się być pomocny jak najbardziej mogę, widywać się z nią najczęściej jak mogę. Często mówi mi, że jestem mega subtelny i kocha to. W łóżku wszystko jak należy.
Przechodząc do meritum. Mam wrażenie, że od około miesiąca cały związek chyli się ku upadkowi. Jestem wolnościowy w tym związku, kompletnie. Ona idzie na impreze, zero problemu. Idzie na piwo z kumpelą, nawet na noc, zero problemu. Pocałowała w policzek na moich oczach mojego kolegę, zero problemu (zrewanżowałem się tym samym z jej koleżanką) Jednakże mam wrażenie, że ona powoli ma dość mojego charakteru. Robi się taka oschła, agresywniejsza niż przedtem. Czy to może wynikać z mojego podejścia do życia? Takiego wolnego, otwartego i niezbyt przejmującego się czymkolwiek oprócz sztuki (No oczywiście związkiem też, ale sytuacje o których wspomniałem nie są w stanie mnie wyprowadzić nawet odrobinę z równowagi). Czy wynika to również z tego, że nie okazuję zazdrości? Ona należy do zazdrośnic, kilka razy to pokazała, ja raczej niezbyt.