Hej, pewnie była już tona podobnych tematów na tym forum, ale każdy przypadek jest inny.

Zanim opiszę swój kejs, chcę zaznaczyć, że mam już 35 lat (dawno nie aktualizowałem wieku na tym forum), jakiś tam przebieg kobiet też. Rodzina, dzieci nie są w głowie ani mi, ani dziewczynie z którą się spotykam.

A spotykam się z nią już od ponad 2 lat. Nie nazywamy tego nawet oficjalnie związkiem, ani siebie `parą`, co mi się mega spodobało na samym początku. Mieszkamy osobno, spędzamy razem 2-4 dni w tygodniu.

Jest ona wyjątkowo mądrą i inteligentną osobą. Inaczej bym się pewnie nią znudził dość szybko. Jest też atrakcyjna, choć jej atrakcyjność mi już trochę spowszedniała.

Wspomniała mi kiedyś, że jak się prześpię z inną kobietą, to ona chce o tym wiedzieć. W zasadzie od tamtego czasu z inną się nie przespałem, więc nie było jeszcze precedensu.

Problem polega na tym, że coraz bardziej mam ochotę na inne laski. Jedyne co mnie powstrzymuje przed powrotem na `rynek` to 2 rzeczy:
- dziewczyna z którą się spotykam mogłaby chcieć przestać się ze mną spotykać w ogóle;
- mógłbym jej zwyczajnie sprawić przykrość;

I nie chodzi tu o to, że brakowałoby mi seksu. Bo dość szybko bym sobie znalazł zastępstwo do łóżka.

Idealnie by było, gdybym mógł bzykać na prawo i lewo, a z nią się spotykać dalej po koleżeńsku, ale jestem prawie przekonany, że po dwóch latach taki układ raczej nie przejdzie.

Piszę tutaj, bo nie mam pojęcia jak to rozegrać. Przychodzą mi do głowy takie scenariusze:
- zerwać z nią zupełnie i bawić się dalej (wilk syty ale owca zjedzona);
- spróbować z nią zagadać o otwartości relacji (jest spora szansa, że będzie kwas i owca padnie);
- spotykać się z innymi kobietami potajemnie (gdzie trochę bym sobie ograniczył wybór, ale może owca ocaleje, tylko nie wiem jak ja będę się z tym czuł).

Podejrzewam, że nie jako pierwszy facet na Ziemi mam taki dylemat. Ciekaw jestem Waszych doświadczeń i jak załatwialiście sprawę.