Hej.

Na samym wstępie chciałem opisać Wam sytuację, która przytrafiła mi się stosunkowo niedawno. Cenię sobie Wasze rady, dlatego też ponownie odzywam się tutaj i dodaję temat ponownie, ponieważ chciałem się komuś wygadać.

Zacznę od samego początku. Ja mam 21 lat, ona 18, kiedyś byliśmy ze sobą, zaczęliśmy ze sobą pisać w internecie. Nie traktowałem jej początkowo powaznie, ponieważ raczej miałem ją za zwykłą koleżankę i takiego dzieciaczka, ale z biegiem czasu ona zaczęła się coraz bardziej wkręcać w naszą relację - mówiła, że jestem dla niej najważniejszym chłopakiem na świecie, że zawsze może na mnie polegać i wszystko mi powiedzieć, takie tam frazesy.

Nie proponowała spotkań, a pisaliśmy ze sobą gdzieś z 3 miesiące (z racji tego, że miałem ją za koleżankę, a cała ta sytuacja z pandemią wszystko spowolniła, no to nawet nie chciało mi się z nią spotykać, wolałem w tym czasie umawiać się z innymi pannami na miejscu, u mnie). W końcu ja zaproponowałem spotkanie, bo uznałem, że czemu nie. Zgodziła się, ale tego samego dnia, dosłownie kilka godzin przed moim wyjazdem do niej (mieszkamy od siebie około 100 kilometrów), powiedziała, że może będzie lepiej, gdy nie będę przyjeżdżać, bo jest deszcz i ona ogólnie martwi się o moje zdrowie, bo niby wcześniej coś pisałem, że będę chory. Tak naprawdę nie byłem, więc na luzie mogłem tam wpaść. Zdenerwowałem się o to, bo nikt normalny nie odwołuje kilka godzin przed spotkania. Napisałem jej, że jeśli chce czegoś więcej, to wymagam spotkań, co jest raczej normalne, a ona, że to wie, przeprasza, ale martwiła się o mnie. Nie proponowałem niczego dalej, bo chciałem zobaczyć jak się zachowa. Zerwałem z nią kontakt na jakiś czas, bo ona napisała mi, że jeśli będę ją traktować tylko jak koleżankę, to tego nie chce i nie wytrzyma. Potem się odezwałem, bo jeśli chodzi o czystą rozmowę, no to jest naprawdę w porządku i szkoda mi było tracić tej relacji, była również w pewnym stopniu dla mnie istotna.

Idąc dalej, nie zaproponowała niczego przez następny miesiąc, a dopiero wtedy, gdy miałem na nią wyjebane, to zaprosiła mnie do swojego miasta. Nie jechałem tam z wielkimi nadziejami, mając na uwadzę to, co zrobiła wcześniej, ale miło się zaskoczyłem, bo porządnie nam się rozmawiało, ja czułem się przy niej swobodnie i ogólnie całe spotkanie można było potraktować na plus. Krótko mówiąc, byłem zadowolony, bo wszystko naprawdę wypaliło, a ja poznałem jej znajomych, z któymi również czułem się okej. Po tym wszystkim, postanowiliśmy, że możemy spróbować i być w związku.

Przechodząc dalej - miała niedawno urodziny, na które zaproponowałem, że wpadnę. Ona, że spoko, spoko, mogę wpadać kiedy chce i jestem dla niej najważniejszy, więc chciałaby, żebym był. Tutaj również zauważyłem dobrą zmianę, co mnie zaciekawiło. Dzień wcześniej się pokłóciliśmy, bo zaczęła pisać jakieś pierdoły (niby w żartach do jakiegoś rapera na Instagramie, że chłopak ją rzucił, czuje się źle i co ma zrobić, bo chciał, żeby napisała o tym piosenkę). Same wytłumaczenie? Istne kuriozum, a ja po tej akcji nie miałem ochoty z nią gadać, czego ona nie zrozumiała i powiedziała, że to tylko żarty i dalej mnie szanuje. Ku mojemu zdziwieniu, znowu dzień przed odwołała spotkanie, bo wymawiała się tym, że ma dużo do ogarnięcia przed urodzinami i że spędzi ten czas ze swoimi znajomymi oraz że nie ma sensu, bym przyjeżdżał dosłownie na chwilę. Zdenerwowałem się, ale potem sama napisała, przeprosiła i powiedziała, że to było nieodpowiednie, więc zaprasza mnie w innym terminie, który będzie organizować do siebie ze swoimi przyjaciółmi.

Zgodziłem się na to, przejechałem do niej znowu ze sto kilometrów, a ona kilka godzin przed napisała mi, że nie wyjdzie po mnie nawet na dworzec, bo znowu ma coś do ogarnięcia. Wyobraźcie sobie, że jesteście w mieście, gdzie byliście wcześniej raz w życiu i musicie jakoś trafić. Nie było to specjalnie trudne, ale przymknąłem oko na ten fakt i przyjechałem do niej. Na samym miejscu byli jej znajomi, kuzynka i oczywiścia ona. Ogólnie rzecz biorąc, odezwała się wtedy do mnie może ze dwa razy, a ja rozmawiałem z kompletnie obcymi ludźmi, których nie znałem. W sumie oni byli w porządku, ale nie przyjechałem tam dla nich, co jest oczywiste. Wkurwiłem się i ostatecznie wyszedłem z tej "super imprezy" przed 21 na pociąg, bo nie chciało mi się siedzieć w towarzystwie, gdzie osoba, która mnie zaprasza, nawet się do mnie nie odezwie w kilku dłuższych zdaniach. Nie wymagam skakania nade mną i bycia cały czas w centrum uwagi, ale wypadałoby poświęcić choć chwilę czasu dla mnie, skoro to niby byłem taki ważny. Kiedy mnie odprowadzała do drzwi, widziałem, że liczyła na pocałunek, ale poklepałem ją w bark i powiedziałem, że muszę iść.

Po tej całej sytuacji nie odzywałem się do niej i nie chciało mi się tego nawet wyjaśniać. Napisałem, że się źle czułem, więc wyszedłem. Dopiero potem, gdy znowu się nie odzywaliśmy, wyjawiłem prawdę i wspomniałem, że zachowała się chujowo, co nie powinno mieć miejsca. Pisałem, że również jest dla mnie ważna, więc nie rozumiem w ogóle takiego czegoś. Odpisała mi, że próbowała mnie zagadać (nie było to prawdą, odezwała się do mnie dwa razy XD) i że ma podejrzenia, iż spotkałem się z jej przyjaciółką, która miała przyjść, ale ostatecznie nie dotarła, bo ja ani ona w tym czasie jej nie odpisywaliśmy. To również nie jest prawda, ponieważ nic takiego się nie zdarzyło. Pomyślałem sobie, że niezłe ma zaufanie do mnie, a tym bardziej do przyjaciółki, którą zna 5 lat, że oskarża nas o coś takiego.

Na sam koniec się doszczętnie wkurwiłem, wypisałem jej wszystko, że zjebała sprawę całkowicie na jakąś głębszą relację oraz, że traktuję ją jako przyjaciółkę, ale nie kogoś więcej i zakończyłem rozmowę. Wczoraj wstawiła nowe profilowe, gdzie zawsze mnie oznaczała, ale tym razem, z oczywistych względów, tak się nie stało - w sumie nie wiem w jakim celu, ale to już błahostka.

Pewnie wielu z Was, czytając to wszystko, myśli sobie, że to istne kuriozum i muszę przyznać rację. Osobiście nie sądzę, żebym zachował się źle, ale niektórzy moi znajomi wspominali, że mogłem zrobić coś lepiej, dlatego pytam o zdanie Was, przedstawiłem wszystko w faktycznym świetle - tak, jak było. Co o tym sądzicie? Chyba na jakiś czas dam sobie spokój z takimi małolatami, bo jest z tym więcej problemów aniżeli jakichkolwiek korzyści.

Pozdrawiam i życzę miłego weeekendu!