Panowie potrzebuje Waszej porady z grubsza chodzi o to jak sprawić by po przerwie w związku (już się do siebie wróciliśmy) panna znowu zaczęła się starać, ogólnie żebym odzyskał w jej oczach dawną wartość. Dodam że panna twierdzi że nie jest pewna swoich uczuć :] jeśli ktoś ma już jakieś pomysły czy doświadczenia z tym związane i nie chce lub nie ma czasu czytać mojej jakże urzekającej miłosnej historii zawartej poniżej bardzo proszę napisać jakiś komentarz każda porada jest dla mnie na wagę złota. Natomiast wytrwałych proszę o przeczytanie moich wypocin, z góry wielkie dzięki

Więc: Od ponad 8 miesięcy jestem z panną lecz ostatnio nam się delikatnie mówiąc nie układa. Zaczęło się źle dziać około 2 miesiące temu kiedy to ona dostała zaproszenie na wesele które potwierdziła, jak się łatwo domysleć bardzo mi się to nie spodobało, zjebałem ją na wesele nie poszła i zaczęły się teksty typu "nie ufasz mi" (pisałem o tym w moim poprzednim temacie). W końcu przyznałem jej rację że nie potrafię do końca zaufać jej w kwestii pójścia na wesele itd, że jestem zazdrosny nie chcę jej stracić ktoś może ją podrywać itd. I wtedy to dopiero się kocioł zaczął. Kwas cały czas, kłótnie itd, podczas jednej napisała mi ze "do pewnego momętu ciągle mi zależało, aż mi sypnąłeś z tym zaufaniem. To mnie zgniotło, od tamtej pory przestało mi już zależeć, nie jesteś dla mnie tym kim dawniej i nie ufam Ci już jak wtedy". No i masz babo placek. Ja się niby przyznałem do błedu (to był dopiero kurwa błąd się do czegokolwiek przyznawać :]) że powinienem jej całkowicie ufać od początku i takie tam smęty. I że rozumiem że źle zrobiłem i chcę to naprawić. Ona na to "czy nie uważasz że to trochę za późno?" i oczywiście zrobiło sięjeszcze gorzej dalsze kłótnie az zaproponowałem żeby sobie zrobić przerwę żeby ochłonąć z tych złości na siebie.

Ok przerwa była oczywiście z pewnymi perypetiami, niby do siebie wróciliśmy niby nie. Cały czas okazywałem jej że się staram ale przecież sam tego nie dam rady naprawić. Ile razy pytałem co z tym dalej robimy ZAWSZE była odpowiedź "nie wiem", "nie jestem pewna swoich uczuć" itd :] w końcu stwierdziłem że albo w te albo wewte. Spotkaliśmy się, powiedziałem jej że ma 3 dni na zastanowienie się czy chce ze mną być czy nie. Jeśli chce to ona też ma zacząć coś z siebie dawać żeby było fajnie, jeśli nie to już więcej się nie spotkamy bo i po co. 3 dni minęły z rana sms ze możemy to próbować naprawić że na pewno nic nie stracimy a możemy tylko zyskać. Moja odpowiedź że żadnego próbowania, że to będzie dla mnie kolejna niepewność i że ja już tak dłużej nie potrafie. No to ok odpisała że źle zrozumiałem że będzie dobrze. A przez najbliższe dni niby piszemy ale z jej strony zwyczajna olewka. Nie pyta co u mnie, raczej nie napisze rano nawet głupiego "dzień dobry". Albo napisze ale o 17. Pisaliśmy tylko jak ja coś zagadałem a i to często skutecznie olewała. Sytuacja typu ja zagaduje co tam ona odpowiedż "dobrze :)" ale żeby podtrzymać rozmowę zagaduje dalej, pytam coś w żartach czy robi cos tam, odpowiedź "Nie :)" pytam dalej zagaduje znowu cos na wesoło czy może coś innego robi, znowu odpowiedź "Nie :)". No kurwa myślałem że mnie huj szczeli, ileż można zagadywać starać się i płaszczyć. Ale ok udaję że wszystko spoko.

Przyszedł dzień kobiet mieliśmy się spotkać ale niestety ja nie zdążyłem przyjechać (studiuję 100km od miasta rodzinnego gdzie ona chodzi do szkoły). Przyjechałem późno na szybko kwiati i czekoladki, już prawie 22 pojechałęm do niej dzwonie żeby wyszła na chwilkę bo mi zimno taka lekka niespodzianka z mojej strony, wyszła dałem co trzeba ucieszyłą się jakieś buzi ale ja nie chciałem przedłużać, nie byliśmy umówieni na tak późno to już ok żeby nie było że się narzucam czy coś. Widzieliśmy się ze 30 sekund, powiedziałem ze to by było nieładnie w dzień kobiet ani na chwilkę nie przyjechać a tak spotkać się dłużej to jutro i dobranoc. Myślę sobie w sumie miło, spoko może następnego dnia zagada bo się umówiliśmy. Od rana czekam na łaskawego sms. Godzina 16 napisała "czesc". Myślę sobię przegięła, to ja po nocy zapierdalam po kwiatki i czekoladki i jadę do niej (też w sumie łądnych parę kilometrów) a następnego dnia ona nawet nie jest łaskawa zagadac. Piszę że się musimy spotkać pogadać ona pyta czy coś się stało ale specjalnie się nie przejęła. Odpisałem "do zobaczenia". Lekki foch oczywiście. Spotkaliśmy się ja się jej pytam czy ma mi coś do powiedzenia, ona że nie. Pytam czy coś sięzmieniło od naszej ostatniej rozmowy (tej kiedy się zadeklarowała że chce ze mną być) ona mowi że nie. Chwila ciszy, i zaczynam nawijać że stęskniłem sięza dziewczyną z którą byłęm tek z 4 miesiące wcześniej, której na mnie zależało dla której byłem ważny która się mną interesowała. I że jak to możliwe że jej wszystkie uczucia w jednym momęcie zniknęły. Ona na mnie w sumie z mordą że to nie prawda, że jakby znikły to sytuacja była by teraz jasna, że ona tylko nie jest pewna i że ona przecież ze mną pisze normalnie że o co w ogóle mi chodzi i zaczyna stare sms przeglądać :] troche załagodziłem atmosferę, już jest milej, przytulam ją a ona opcja klocek. Zagaduje jak ona to sobie wszystko dalej wyobraża, a ta standardowo że nie wie nie wie i kurwa jego mać nie wie. Szału można dostać. Jeszcze mi dowaliła tekstem że nie ma mnie przy sobie, że np nie mogę do niej wpaść po szkole na chwile do domu bo jestem daleko i że ona nieraz czuje się samotna (?). Ogólnie niezbyt sobie tego wieczoru pogadaliśmy.

Jakoś po 2 dniach chciałem się znowu spotkać bo jeszcze byłem w swoim miasteczku rodzinnym, oczywiście problem bo jej nie pasuje bo sie umowiła z kimś. W końcu się jednak umówiliśmy, wcześniej piszę że mam nadzieję ze nie będzie taka jak ostatnio. Pyta jaka więc odpisuję że taka mająca problem mnie pocałować czy przytulić i taka nie rozmowna. Że mam już dośc traktowania mnie jak kolegę i to takiego mało lubianego. Że mam dośc czucia się takim niepotrzebnym i niechcianym tym bardziej że zadeklarowała się że chce ze mną być. Na koniec pytanie czy ja chcę zbyt wiele i czy to będzie problem. Odpowiedź "CHYBA nie". Przyjachalem, rozgadana była bardzo (czyżby sobie wzięła do serca moje słowa...?) buzi z jej strony na pożegnanie. Ze 2 dni minęły a z jej strony dalej to samo. Nawet jebane "dzień dobry" jeśli w ogóle jest to z ":)" a nie ":*". Wiem że to może dziecinne ale życie z pierdół się składa i po prostu mnie to wkurwia tym bardziej ze jej to kiedyś już mowiłem. Tym bardziej też że pisząc kolegom życzenia na facebook'u tego jebanego buziaczka daje. A mi nie. Ogólnie chuj mnie szczela z tym jej olewaniem tym bardziej że o nikogo nigdy się tak nie starałem. Na początku naszego związku to jej zależało bez porównania bardziej niż mnie. Po czasie jak się jednak okazało ja się po prostu zakochałem... chciałbym nasz związek naprawić, wręcz za wszelką cenę. Jej natomiast chyba wszystko zwisa, ma chyba w głowie obraz tego że co by paskudnego nie zrobiła ja dalej się będę starał :] jednak kilka razy w kłótni zdarzyło mi się wręcz wykrzyczeć "dobra to skończmy to tu i teraz" ale ona na to że nie chce... że to nie jest tak że jej w ogole na mnie nie zależy że w ogóle mi nie ufa tylko że to nie jest tak silne jak dawniej.

Widząc jej niektóre zachowania stwierdzam że ona chyba naprawdę się w tym wszystkim pogubiła, jak to baba... bardzo chciałbym żeby sytuacja wróciła do naszych początków, chciałbym znowu widzieć jej zakochany wzrok i aby skończyło się z jej strony to ciągłe "nie wiem".

I tu się rodzi pytanie jak to zrobić? więcej się starać chyba już nie da, jakieś zaskakiwanie jej czy stawianie przed wyborami jak widać też niezbyt działa, a pokazanie jej teraz że ja powoli odpuszczam czy ograniczenie mojego zagadywania czy nawet wzmianka o innych pannach (żeby sobie uświadomiła że jeśli ona mi czegoś nie da zrobi to inna) podejrzewam że też nic fajnego może nie przynieść... poradźcie coś bo mi się już pomysły skończyły... :]