Panowie

Potrzebuję rady. Wiem jakie jest Wasze zdanie o związku na odległość. Ale może doradzicie co zrobić w następującej sytuacji Poznałem dziewczyną, super się nam rozmawia, pisze, wspólne pasje, podobne marzenia. Z tym, że ona mieszka za granicą - co prawda to ode mnie jakieś 300 km, ale jednak. I powiem Wam, że trochę sobie z tym nie radzę, tzn. spotkaliśmy się raz, seksik wszystko super, rozmowy, zabawa. I od tamtej pory minęło już troszkę czasu. Wciąż kontakt jest taki sam, ale ja czuje że brak spotkań trochę mnie rozpierdziela. Z jednej strony czuję, że to swego rodzaju bratnia dusza, z drugiej nie wiem w jakich kategoriach ona mnie traktuje. Przyjaciel czy materiał na faceta. I tu pytanie - czy pisanie o tym, że chcę wiedzieć jak ona odbiera tę relację ma sens? Oczywiście nie jakieś wyznawanie uczyć, tylko spytanie co ona o tym sądzi i napisanie co ja o tym sądzę. Możemy się spotykać tak max 1 - 2 razy w miesiącu na weekendy, jednak przez najbliższe 2 tygodnie nie będzie takiej okazji. A właśnie ta niepewność mnie rujnuje i potrzebuję jakiejś ulgi - czy mam ją olać, czy brnąć. Nie chcę być jej przyjacielem, bo mnie to będzie rujnować. Bo ja widzę tylko 2 wyjścia - w tę albo we wtę. Jest przed nami perspektywa wspólnego zamieszkania za rok może dwa. To tak na szybko tyle. Pierwszy raz jestem w takiej sytuacji więc był bym wdzięczny za oszczędzenie mi hejtu i proszę o jakieś cenne rady