Rozstanie w tamtym roku w kwietniu (2 letni związek, kobieta mnie zostawiła)
Na początku pieskowanie i walczenie o powrót z czasem odpuszczenie i zajęcie się swoimi sprawami.
Sprawa wygląda tak, że od ostatniego związku w mojej głowie nie ma "tego czegos, czym kobieta może mnie przyciagnac do siebie". Oczywiście zdarzają się sytuacje, że kobiety są 9/10 albo 10/10 ale jednak nie czuje tego ciśnienia względem nich. Po prostu zauważyłem, że od rozstania żadna kobieta mi się się podoba. Przez rok były sytuację, że spotykałem się z kims(seks, pocałunki itp) ale po kilkunastu dniach dana osoba mi się znudziła i zarywalem kontakt. I teraz pytanie do was, jak to wygląda po zerwaniu. Zawsze jest tak, że niby ta wasza poprzednia partnerka jest lepsza od tych nowo poznanych? Minął już rok, a nadal odczuwam jakieś emocje związane z była kobieta, po jakim czasie to kija i czy wgl mija? (bo w mojej głowie zaczynają się pojawiać jakieś chore myśli, że to mogła być ta jedyna o której nigdy nie zapomnę).
Dodam, że cały czas się rozwijam i z poznawanie kobiet nie ma problemu. Lecz ta sytuacja powoli zaczyna mnie męczyć.
Bo nigdy o niej nie zapomnisz, nie można zapomnieć dwóch lat życia, no chyba, że dopadnie cię amnezja, ale to mało prawdopodobne. Tutaj chodzi o to, aby pamięć o niej nie wiązała się z uczuciem smutku. Aby tak było musisz poczuć to samo do innej, teraz jest to trudne, bo może nakladasz na siebie zbyt dużą presję. Na zasadzie, czemu nie czuję do niej tego co do byłej? A takim rozkminianiem, sam niszczysz frajdę ze spotykania kobiet, a bez cieszenia sie chwilą nie dasz się porwać uczuciu do innej.
Twoje nadmierne rozmyślanie, jest głównym Twym problemem.
Mija! Ja już o swojej praktycznie nie pamiętam!
Nic nie wskórasz, nadal będziesz o niej myślał, bo zmienia się tylko imię dziewczyny a Ty pozostajesz taki sam. To w tobie leży problem a nie w dziewczynach, które spotykasz.
Żadna nie będzie wystarczająco dobra, bo żadna nie będzie Twoją Ex do której je porównujesz.
Mija prawie 1,5 roku a Ty nadal za nią beczysz... Albo weźmiesz się na prawdę w garść albo do końca życia będziesz nosił jej zdjęcie w portfelu i rozpaczał.
Na mojej twarzy pojawił się uśmiech, łajdacki i triumfalny zarazem, na którego widok jej piersi napięły się jeszcze bardziej.
U mnie tendencja jest zawsze w górę. Trzeba poznawać nowe. O kandydatkę na partnerkę łatwo nie jest.
Lepiej w tą stronę niż brać się za łaski z dziećmi, dramami, zajęte albo po prostu przeciętne.
Po prostu dalej poluj i daj sobie szanse poznać te dziewczyny.
Podchodząc do tego czysto psychologiczne to nie przepracowales pewnych emocji które nosisz w środku. Mowa tutaj oczywiście o negatywnych emocjach typu smutek, żal, rozpacz, wkurwienie itd
Jeżeli pogodzilbys się z faktem braku, zaakceptowałbyś ten stan i wszelkie emocje z nim związane a na dodatek rozwiazalbys wszystkie rzeczy które dreczyly Cię po rozstaniu to w ciągu kilku miesięcy byłbyś czysty wewnętrznie. To że się z nią rozeszles traktuj jako nowe doświadczenie. Być może ona była tylko drogą do zmiany Twojego wnętrza i znalezienia w przyszłości jeszcze bardziej atrakcyjnej kobiety od Twojej poprzedniej partnerki. Na Twoim miejscu wrocilbym do tego jeszcze raz a porządnie. Pobyl z tymi emocjami, wziął kartkę i długopis i wypisał wszystkie te rzeczy których nie rozumiesz. Przeczytał to kilka razy przemyślał i ewentualnie to czego nie rozkminisz napisz tutaj. Dopóki z tyłu głowy będziesz miał niepoukladane puzzle to zawsze będzie ona wracała a wraz z nią emocje, które tak bardzo Cię bolą i nie pozwalają żyć pełnią życia.
Przyciągasz do swojego życia osoby na poziomie takim na jakim sam obecnie jesteś
Jeżeli zdobyłeś nowe doświadczenia z nowymi kobietami i wiesz co na nie działa a co nie jak nie popełniać błędów, jak stać się atrakcyjnym w oczach kobiety i jesteś już nowym sobą. Uzbrojonym w nowe doświadczenia i wiedzę z kobietami. To dlaczego nie wykorzystasz tej wiedzy do odzyskania swojej ex ?
O czym myśliciel myśli, empiryk udowadnia
"Ciśnienie" jest związane ze strachem przed odrzuceniem, gdy takie odrzucenie to "dowód", że nie jesteś wystarczająco dobry - czyli problem z poczuciem własnej wartości się kłania. W momencie gdy przestajesz opierać je na czymkolwiek na zewnątrz ("dowodach", aprobacie innych itp), a odnajdujesz w sobie, ludzie przestają mieć taką władzę nad Tobą, znika ciśnienie.
Abyś poczuł znowu ciśnienie, ktoś musiałby naprawde Ci zaimponować i znowu wszedłbyś w grę, że ktoś jest od Ciebie "lepszy" (osiągnięcia, samodyscyplina, pasje, popularność, wygląd), że porównując się z nią zacząłbyś *wątpić* czy to kim jesteś wystarczy.
Jak widzisz, ta gra jest głupia (masochizm) i z niej się wyrasta. W pewnym momencie, gdy dojrzewasz to jest nieuniknione, że takiego ciśnienia już więcej nie będzie. No chyba, że lubisz się poniżać, wątpić w siebie itd. to spowrtotem wejdziesz w tę rolę, że musisz coś komuś/sobie udowodnić.
Ciśnienie możesz mieć też jeśli wierzysz, że jakiś schemat (np. związek, rodzina) da Ci szczęście. Jeśli w tym schemacie już byłeś i doświadczyłeś, że wcale nie stałeś się od tego szczęśliwszy to nic dziwnego, że teraz ten schemat nie rzuca na Ciebie już takiego uroku.
"There is no glory in being well-adjusted in a maladjusted society" — RSD Tyler