Witam, na wstępie chciałbym wszystkich powitać i życzyć szybkiego powrotu do normalności z powodu tego całego wirusa.

A teraz do rzeczy, całkiem przypadkiem poznałem dziewczynę o imieniu X, kojarzyliśmy siebie z okolic gdzie mieszkamy, nigdy nie mieliśmy styczności na cześć, rozmowa cokolwiek.
Wiedziałem tyle, że jest w związku, i to długim związku, więc od początku dystans i wrzucenie do worka zwykłej kumpeli.
Spotykaliśmy się średnio 2 razy w tygodniu na jakąś krótką rozmowę, zrobienie zakupów coś tego typu.
Pomiędzy spotkaniami prawie zero kontaktu z Mojej strony, sama mną się interesowała i zabiegała, odpisywałem kiedy miałem czas, a że teraz, rzuciłem się w wir pracy, uczę się itp to rzadko co dotykam telefon.
Podobała mi się od zawsze, na spotkaniach z nią czułem taki vibe, język gadka sama się kleiła, jako, że już trochę dziewczyn się poznało, dotyk, przytulenie, trochę arogancji i laska maślane oczy.
Z tyłu głowy, wiedziałem, że rozgrywane jest to perfekcyjnie, nieświadomie bo miałem przed oczami jej chłopaka.
Do czasu, aż zadzwoniła do mnie któregoś wieczoru z prośbą spotkania się, po głosie wyczułem, że jest zapłakana, pierwsza myśl ? Chłopak z Nią zerwał, spotkaliśmy się, przyznała mi się, że podobam jej się od dłuuuuugiego czasu, ma chłopaka i nie wie co z tym zrobić. Zaczęła mi się żalić na tego faceta, oczywście, szybko ucinałem temat bo co mnie obchodzi jej chłopak, ona mnie interesuje nie on. Że jest nuda, monotonnia, nie stara się jak kiedyś, że on ją denerwuje, bałagani, nie sprząta no sama fala krytyki, wysłuchałem, powiedziałem, że mnie zaskoczyła i mi miło, dodałem od siebie, że 5 lat związku to kupa czasu, i żeby pochopnie nie podejmowała decyzji, przytuliłem i wróciłem do domu.

Rozmawiała z tym gościem, z automatu zakazał kontaktu ze mną, zaczął kontrolować, gdzie jest, kiedy wróci itp. Masakra! Olałem temat, nie odpisywałem, bo wiedziałem, że jestem spalony.
Trzy dni ciszy, tyle wystarczyło żeby się odezwała, spotkaliśmy się, powiedziała, że ten związek to kupa czasu i da mu szanse, uśmiechnąłem się, przytuliłem, pobawiłem włosami i życzyłem powodzonka (czemu głupi nie wkleiłem KC!!!!!!!).

Kolejne dwa dni ciszy, zająłem się sobą żeby jak najszybciej zapomnieć, bo to wszystko trwało trwa nie cały miesiąc.
Odezwała się, z wywiadem co u mnie, jak się czuje, jakie mam plany itp. Olałem, wieczorem dostałem pretensje, że się nie odzywam. Jakoś wybrnąłem i olałem, wczoraj znowu powtórka z rozrywki, szuka kontaktu, chce się spotykać.

Dałem jej przez ten czas te emocje, o których zapomniał gość ? Stał się przewidywalny, nudny jak flaki z olejem.

Pany, co począć ? Jak go rzuci, i będzie ze mną, za jakiś czas może być ze mną to samo. Utrzymywać lekki kontakt + chłód ? Olać całkowicie i badać teren raz na jakis czas przypominając o sobie "Miłego dnia", "Uśmiechaj się dziś dużo" itp.

Każdą radę rozważę, to nie te czasy, żebym gonił za Panną jak 2 lata temu, ale jestem ciekawy, czy ktoś był w takiej sytuacji, i udało się, lub spierdoliło

Pozdro