Porozmawiaj z nim. A jak nie będzie skutkowało, to zacznij odchodzić emocjonalnie, przestań starać się a następnie jeżeli nie będzie skutków, to go rzuć. Życie z pierdolonym egoistą, który tylko bierze, nie chce nic od siebie dawać jest szkodliwe. To jest zaburzenie i trzeba do psychiatry takiego delikwenta wysłać, jeżeli sam chce. Nic na siłę.

Zmiany następują najczęściej za pomocą jakiegoś bodźca. Jeśli Ci na nim zależy, to Ty musisz być właśnie takim bodźcem. Pokaz mu, ze jest śmierdzącym leniem, niech czuje, ze może Cię stracić. Ty jak rozumiem masz pełna paletę zainteresowań i zajęć tak? Jeśli nie to sama zacznij coś robić, siłownia, bieganie, czytanie książek, cokolwiek pożytecznego. Nuda w łóżku? Ty inicjujesz sex, a on ma to gdzieś? To przestań to robić, niech on zacznie gonić. Zacznij się zmieniać, a uwierz mi, bardzo szybko chłop przejrzy na oczy, poczuje, ze jeśli nie ruszy dupy to Cię straci.

Powiadasz, że otworzyłaś własną siłownię. Nie możesz go jakoś zachęcić żebyście razem ćwiczyli? Bierzesz jakieś jego spodenki, kładziesz mu na biurku i mówisz: "chodź idziemy". Jak się będzie migał, to podziałaj dyplomacją i powiedz: "przecież możesz mi poświęcić 30 min". Może się kolesiowi spodoba i sam będzie chodził. Jak nie zadziała, to niczym go nie skłonisz. Wtedy pomyśl, czy warto w to wszytko brnąć.

Błąd jaki popełniasz to to że wszystkie te Twoje zainteresowania, które wymieniłaś są w domu. Nawet siłownia. A to sprawia że robisz to co lubisz pewnie przy nim siedzącym i oglądającym TV. Mnie patrzenie na coś takiego odebrałoby motywację i wolałbym wyjść gdzieś. Facet osiadł na laurach myśląc że Cię już w stu procentach ma i nie chce mu się ruszyć dupy żeby cokolwiek zadziałać w jakiejkolwiek sytuacji.

Byłem w podobnej sytuacji, z tym że w roli Twojego faceta. Moje osiąście na laurach było równoznaczne z tym że byłem przekonany iż moja dziewczyna nigdy mnie nie zostawi i już nie muszę się starać i w dodatku straciłem nią zainteresowanie, ale byłem z nią dalej bo tak mi było wygodnie mimo że z wielką chęcią jakby nadarzyła się okazja to wyruchałbym inną.
I nagle JEB! Nakryłem ją jak spotyka się z innym. Zgadnij co dalej... Zmieniłem się, próbując to ratować, bo przecież to nie możliwe żebym ją stracił. I tak miesiąc ciężkiej pracy nad sobą, po czym i tak mnie zostawiła. Dzisiaj mija 1,5 roku a ja nadal się rozwijam i staram się nie pozwalać sobie na lenistwo. Dostałem wtedy takiego kopa, że nie wyobrażam sobie jak można siedzieć bezczynnie. A co gdyby ona wtedy się nie spotkała z tamtym gościem? Może nadal bym siedział i nic nie robił. Pomyśl o tym, odjeb się i wyjdź do ludzi, tam gdzie będą inni mężczyźni, nie mówie o zdradzie, tylko daj się popodrywać. Nie dość że może coś zdziałasz z nim to jeszcze dostaniesz pozytywny zastrzyk emocji od czegoś/kogoś nowego. Kto wie, a może po paru wyjściach uznasz że ten Twój kanapowiec nie jest Ci już potrzebny.