Panowie (i Panie, bo widziałam, że też tutaj są ),

przeczytałam chyba cały portal i zrobił mi się w głowie mętlik, dlatego postanowiłam zapytać Was wprost, jak to jest z tym chłodnikiem - skąd mam wiedzieć, czy facet stosuje na mnie chłodnik czy po prostu nie jest zainteresowany i powinnam odpuścić? Jestem osobą, która nie lubi się narzucać i jeśli widzi nagłą zmianę w zachowaniu, spory dystans i brak inicjatywy (jakiejkolwiek), to po prostu odwraca się na pięcie i idzie w swoją stronę. Ale kiedy powiedzieć sobie "dość"?

Skąd przyszło mi to do głowy?
Poznałam na początku stycznia świetnego faceta, starszego ode mnie 8 lat. To pierwszy taki od trzech lat, odkąd jestem sama, który naprawdę mnie zainteresował, z którym złapałam świetne flow od samego początku. Poznaliśmy się na imprezie u naszych wspólnych znajomych, która skończyła się nocnym spacerem we dwoje po mieście, w którym mieszka, a potem (niestety) seksem u niego. Pierwszy raz odwaliłam taką akcję, żeby przespać się z nieznajomym, ale miałam wewnętrzne poczucie, że to jest dobry krok.

Potem chłopak się mną bardzo interesował. Powiedział wprost, ze nie wierzy w związki na odległość (dzieli nas jakieś 120 km), ale bardzo chce mnie bliżej poznać. Podczas jego rozmowy z przyjacielem, o której się dowiedziałam, powiedział, że w tej waszej męskiej skali daje mi 10/10, co trochę podbudowało moje ego i dawało nadzieję na rozwój tej relacji.

No i tak się poznawaliśmy - rozmowy telefoniczne, wiadomości na messengerze, wspólne weekendy. Mówił, że woli rozmawiać ze mną niż ze swoimi rówieśnicami, bo jestem dojrzalsza i fajnie mu się ze mną rozmawia.
Potem okazało się, że pojawiła się okazja pracy w jego mieście i że w ciągu najbliższych tygodni powinnam mieszkać tam już na stałe, co dodatkowo sprawiło, że zaczęłam się bardziej wkręcać w relację.
A w tym czasie jego zainteresowanie zmalało. Przestał proponować spotkania, a o wspólnych weekendach to już dawno zapomniałam. To ja zaczęłam inicjować kontakt (nie, nie zasypywałam go wiadomościami. Odezwałam się na przykład co trzeci dzień i zagajałam rozmowę), czasem jak byłam w jego mieście zawodowo, dzwoniłam i proponowałam wspólny obiad.
Na wszystkie propozycje przystawał, wykręcał się jedynie w przypadku, kiedy to ja proponowałam, żeby wpadł na weekend do miasta, w którym obecnie mieszkam.

Po każdym spotkaniu zawsze dziękował, że wpadłam i pisał, że było super i jeszcze dzwonił po moim powrocie do domu, żeby trochę pogadać. Na wszystkie wiadomości zawsze odpisuje, a jak nie może odebrać telefonu, to pisze wiadomość, że teraz nie może, ale oddzwoni później. I faktycznie daje znać. Z opóźnieniem, ale daje.

Obecnie przestałam inicjować kontakt, co trwa już ponad tydzień. Odezwał się do mnie tylko w dzień kobiet z życzeniami i z pytaniem jak praca i kiedy się przeprowadzam. Na moją odpowiedź, że w ciągu dwóch tygodni, odpisał uśmiech i w sumie na tym skończyła się nasza rozmowa.

Nie wiem, czy jest sens jeszcze się starać, walczyć. Czy to chłodnik czy brak zainteresowania. Czasem się zastanawiam, czy to nie jest trochę tak, że nie chce się zaangażować bardziej dopóki jesteśmy na odległość.

Jak powinnam to rozegrać? Czy jest jeszcze o co się starać?