Ja 32 lata, ona 30.

Byłem po parę koszul pod jej nieobecność. Była jej mama. Mamy nie mam po swojej stronie będzie bruździć.

Oczywiście, że mieszkanie z rodzicami było dużym błędem zwłaszcza, że jej matka jest straszną manipulantką.
Chyba nie chodzi o typa. Widziałem, że czyta o singielkach po 30. No być może im nie pykło.
Beczała mi na ramieniu wiele razy nie tylko podczas choroby ojca. Mam wrażenie, że byłem dla niej dużym, a czasami jedynym wsparciem.
Nie żebym był niewiniątkiem. Dużo pracuję, czasami od rana do wieczora. Ona chciałaby dużo wyjazdów, mi raz na pół roku wystarczy. Niekiedy cały wieczór zamuliłem na grę w strategię, po robo, albo w dzień wolny lubiłem się pierdolnąć na kanapę.
Uważam, że wkradła się rutyna.

Wróciła z wycieczki m.in z matką z Częstochowy. Od tego momentu zaczęła się upiększać, pytała czy jestem zazdrosny, zrobiła się zdystansowana. 4 dnia jak wróciłem z robo i jadłem kolację patrzyła na mnie jakbym jej udusił chomika. Zabrałem ją na rozmowę. Zapytałem o co cho czy coś nie tak w pracy, domu, ze mną? W pracy super, w domu OK, ale... No mów bez ogólników. Wyduszałem z niej coś co mam wrażenie siedziało w niej od przyjazdu od tych 4 dni. Powiedziała, że czuła by się lepiej gdybyśmy przestali być razem i zamierzała mi o tym powiedzieć od 4 dni. Powiedziałem, że OK. Jeśli jej decyzja jest taka to uszanuję ją ale z czego się wzięła? Nie wie. Jej tata umarł 3 mc temu i coś w niej pękło. OK, spakowałem gacie i pojechałem do ziomka na noc.
Na drugi dzień dzwoni i zabeczana przeprasza i mówi, że to błąd. W tym samym czasie prowadzę rozmowę z jej matką w domu, ponieważ przyjechałem po kilka rzeczy. Matka mówi, że mam o nią walczyć ale i tak jest za późno bo powinienem się oświadczyć rok temu i teraz to już po zawodach.
Z jej matką jesteśmy wobec siebie wyłącznie kurtuazyjni ( nie lubię jej za jej manipulację na wszystkich wokół, ona o tym wie i też mnie nie lubi . Wieczorem M dzwoni ponownie i spokojnie mówi, że pomoże mi przy pakowaniu reszty ciuchów jak przyjadę po nie w sobotę.

Tak, wątek matki tłumaczy wszystko. Sprawa przyśpieszyła, bo mieliśmy się wyprowadzać. Wtedy mama zostałaby sama na chacie po śmierci ojca a tego by nie chciała. Ja mocno naciskałem na wyprowadzkę. Na pewno rozmawiała o tym z matką, wtedy ta postanowiła działać.
Pytanie co ja jestem w stanie zrobić w tej sytuacji? Jedyne co przychodzi mi do głowy to wspólna wyprowadzka teraz, a to raczej mało realne.
Mecz dla matki.

Dzwoniłem do niej żeby dogadać odbiór moich gratów. Znowu mówiła, że wszystko dzieje się za szybko itd.
Laska się szamoce i bije z myślami, wygaduje się zapewne mamusi a ta już doradzi.
Laska podjęła decyzję w tydzień gdy była na wycieczce z matką. Wcześniej nie było żadnych symptomów, że coś się rozpada.
Miesiąc temu latała uchchana i przymierzała pierścionek przed lustrem.
Uważam, że nie jest to jej w pełni świadoma decyzja. Została zmanipulowana i tym bardziej jestem o tym przekonany, bo znam jej matkę.
Z resztą wielokrotnie jej mówiłem, że jest pod silnym wpływem matki i nie potrafi się jej postawić dotyczyło to różnych sytuacji jakie miały miejsce.
Matka robi to z czysto egoistycznych pobudek by zachować córkę przy sobie. Po śmierci ojca M jest tym bardziej podatna na wpływ matki, która to wykorzystuje.
Nie zamierzam jej o nic prosić. Ale trudno mi to tak zostawić. Pytanie czy jestem w stanie w jakiś sposób ograniczyć wpływ matki postrzeganie całej sytuacji przez M.

Spotkaliśmy się w środę. Zaczęliśmy od wylewania żalów, kłótni, aż przeszliśmy do spokojniejszej rozmowy. Nastąpiły nmiętne pocałunki, aż zaproponowałem sex, zgodziła się. Ogarnąłem gumki na stacji i podczas szukania miejsca atmosfera tak opadła, że nie dążyłem już do tego. Na koniec ślimak, ale mówiła, że ma dużo obaw i wątpliwości, rozjechaliśmy się do domów.
W piątek zaproponowałem spotkanie na niedziele. Nie pasowało jej miejsce więc wkurwionym głosem stwierdziła, że sama je wyznaczy.
Napisała dopiero w niedzielę rano gdzie. Zgodziłem się. Spotkanie ponownie zaczęła się od wylewania żalów. Później już spokojniej. I taki obopólny ciągły push'n'pull. Uznała, że warto zaryzykować raz jeszcze. Ale nie powinniśmy już mieszkać razem. Bo takie są jej przekonania. Mimo, iż w sumie 2 lata mieszkaliśmy razem!
Pojechaliśmy na kolację, świetnie spędzony czas. Poszliśmy na noc do hotelu. Dziki, namiętny sex. Z rana przy śniadaniu. Powiedziała mi, że nie czuje już tego co wcześniej i ma dużo wątpliwości.
Zaproponowałem przejażdżkę. Pojechaliśmy do jej domu gdzie mam jeszcze swoje rzeczy na przebranie. Spotkaliśmy jej matkę. Zaczęliśmy z nią rozmowę. Matka powiedziała, że nie akceptuje mieszkania bez ślubu i mieli już rodzinne spotkanie w tej sprawie. Gdzie mówili M, że trzeba po bożemu to wtedy związek będzie ok. Zdaniem matki wszystko musi być po kolei. M zaczęła się z nią spierać z matką aż wyszła i kontynuowaliśmy bez niej. Poprosiłem matkę by nie wpływała na M I dała jej decydować o swoim życiu.Rozmowa była kulturalna, ale stanowcza.
Mam wrażenie, że zaplusowałem u matki tym, że "walczę" o M.
Na przejażdżce drętwo, już miałem zawracać, ale znów wróciliśmy do tematu rozstania i zaczęliśmy gadać o tym normalnie, żartować, założyła pierścionek na palec, zaczęła łapać mnie za rękę, sporo rozmawialiśmy o seksie. Podczas powrotu w samochodzie poryczała się, mówiła, że boi się, że to nasze pożegnalne spotkanie, zaczęła wspominać, śmiać się, całować mnie w policzek z maślanym wzrokiem. Miałem wrażenie, że zaraz mi powie, że mnie kocha.
Na pożegnanie namiętny pocałunek, dziękowała za świetnie spędzone 2 dni. Póki co nie decydujemy co dalej tylko dajemy sobie kilka dni na przemyślenia. M spytała czy przestaje mi zależeć, bo takie odnosi wrażenie. Stanęło na tym, że oboje potrzebujemy czasu by to wszystko poukładać w głowie.
M zachowuje się inaczej niż zwykle.
Podczas tych 2-óch dni nie prosiłem o nic, mówiłem, że nie wiem czy to się uda, ale widzę światełko w tunelu. Push n pull do końca.
Myślę, że M nie jest przekonana, że decyzja zależy tylko od niej.
W związek wdarła się rutyna i nuda. Ja mocno skupiłem się na zarabianiu kasy i bardzo zaniedbałem wspólne spędzanie czasu i wyjazdy. Wszystko podporzątkowałem pod ogarnięcie wspólnego mieszkania by wyprowadzić się od matki. I to jest główny zarzut M wobec mnie, że jestem sknerą choć już rozumie co mną kierowało.
Mam wrażenie, że podczas pożegnania wróciły emocje z początku naszej znajomości.