Exactly

Energię tą moim zdaniem, jest mieszaniną szacunku i porządania. Pomyślcie jak bardzo szanujecie jakąś rzecz, na którą długo pracowaliście, która kosztowała Was sporo wyrzeczeń a jak podchodzicie do spraw, które okazały się łatwizną. Podobnie jest w relacjach między kobietą a mężczyzną. Jeżeli biegamy za kobietą, na każdym kroku pokazujemy, że nam zależy to stajemy się nic nie znaczącą zabawką, którą ona wygrała na loterii i która za chwilę przestanie ją fascynować. Jednak, jeżeli sytuacja się odwraca, to mężczyzna staje się tzw. "owocem zakazanym". Jest niedostępny a przez to coraj bardziej porządany. I tu jest moim zdaniem sedno całej sprawy. Zdobywamy w ten sposób szacunek, gdyż nie jesteśmy zabawką ani łatwą zdobyczą, znamy swoją wartość i poprzez niedostępność wzmacniamy pragnienie bycia z nami.

Podam przykład z mojego życia...

Jakiś czas temu oświadczyłem się kobiecie, dla której straciłem głowę. Po prostu po wielu latach znalazłem tzw. drugą połowę. Nie muszę pisać jak było pięknie. Jaki ja byłem miły i kochany. Po kilku mięsiącach sam zauważyłem, jak mi klapki z oczu spadły, że zaczęła to wykorzystywać. Zaczęła się mną bawić, gdyż nie byłem już tym samym mężczyzną co na początku. Powoli szedłem w stronę frajerstwa. Któregoś wieczoru, siedzieliśmy ze znajomymi, i żartowaliśmy na tematy damsko męskie. Akurat się złożyło, że moja narzeczona była "zepsuta" (mój żartobliwy żargon) czyli miała miesiączkę. I zaczęły się żarty na temat tego, że mężczyźni nie potrafią wytrzymać bez seksu i że owinęła mnie wokół palca co było bliskie prawdy. Po prostu chciała się pochwalić przed towarzystwem, jak to złapała byka za rogi. Żarty zakończyły się tym iż powiedziała, że wstrzyma mnie do następnego okresu, czyli na 28 dni. Zgroza! W tym momencie, nie wiem jakim cudem, obudziłem się nagle z letargu i spytałem czy jest tego pewna, czy na pewno wie co mówi? Ona na to, że oczywiście. Prosiłem ją trzy razy o potwierdzenie, wziąłem znajomych na świadków i obiecałem jej, że jeżeli się z tego nie wycofa to będzie miesiąc abstynecji. W tym momencie nie mogła przed koleżankami pokazać, że się wycofuje, więc przyjęła wyzwanie, myśląc, że zmięknę.

Wierzycie czy nie, przez prawie dwa miesiące nie było seksu. Wiecie co było? Na początku były próby z jej strony, zaloty, chciała mnnie rozpalić, żeby tylko udowodnić że nie dam rady, że jestem słaby i od niej zależny. Kryzys przyszedł po tygodniu. Wojna domowa to mało powiedziane. O byle szczegół robiła awantury a ja stoickim sposobem mówiłem, że dałem jej słowo, więc nie mogę go złamać i sama sobie jest winna. Po trzech tygodniach powiedziała, że jeżeli nie będziemy się kochać to się wyprowadza! Moje słowa ją dobiły - "Kochanie skoro tego chcesz, nie będę Cię zatrzymywał. Jeżeli nie umiesz wytrzymać tej małej próby, to jak chcesz ze mną spędzić resztę życia?" I się wyprowadziła, tyle że myślała, iż zadzwonię po następnym tygodniu. A ja nic. Nie zadzwoniłem. Szczerze powiem, że w tamtym momencie żałowałem decyzji, bo już powoli godziłem się ze stratą, ale wiedziałem, że jeżeli zmięknę to prędzej czy później do tego dojdzie, bo będę jej zabawką. Jakie było moje zdziwienie jak wieczorem po powrocie z pracy, zastałem ją w moim łóżku, w seksownej bieliźnie ...

Jesteśmy do dzisiaj małżeństwem i nie zamieniłbym tych chwil za nic w świecie...

Jak dla mnie to trochę naciągana jest ta teoria...
Może i tak jest z tym 90-10 ale to nie jest energia... To raczej pewność siebie i wiara w swoje przekonania.