Moj pierwszy wpis na blogu byl bardzo optymistyczny. I co z tego? Czas ktory przelecial moge uwazac za stracony. Niewiele zrobilem by zmienic moje relacje z kobietami. Tak tak wszystko jasne to wszystko moja i tylko moja wina. Brak dzialania, konsekwencji, brak inicjatywy, lenistwo. Caly czas mialem strasznie zjebany humor. Niskie poczucie wartosci. Walka z samym soba. Ale czuje ze cos sie zmienia ( moje inner game). Niedawno poczulem ze cos sie we mnie otworzylo. W srodku. Jakbym na nowo odkryl siebie. Zobaczylem jaki zly styl zycia prowadze. Niewielu kolegow. Kiepskie relacje z kobietami. Prawie nigdzie nie wychodze. Zobaczylem ze moj strach, moje zle samopoczucie, moja niepewnosc ma bardzo glebokie korzenie w moim dziecinstwie. Tak tak kurwa. Bylem wychowany wsrod kobiet - mama babcia ciocia etc. Tak pamietam ze caly czas bylem wychowywany w strachu. Na ulicy jest niebezpiecznie, uwazaj na siebie. Pamietam jak czesto mialem problemy na podworku. Potem wyjechalem za granice.

Mój wpis będzie dla odmiany krótki, bo trochę się spieszę. Ogółem mówiąc chodzi o to, że wracając dziś kolejką dokonałem swojego pierwszego podrywu direct. Nieudanego, ale tyle na sukces liczyłem, ile na przełamanie się. W końcu jedna rzecz zacząć z laską niezobowiązującą pogawędkę, inna walnąć prosto z mostu o co ci chodzi.

Przenoszę się, jak to mam w zwyczaju, między wagonami, aż w końcu wchodzę do prawie pustego. Po prawej siedzi ładna blondynka, na oko studentka. Siadam naprzeciwko niej, z lekka się uśmiechając, choć nie bezpośrednio do niej. Zastosowałem zasadę trzech sekund z opóźnieniem 177 sekund. W końcu uznałem, że skoro za chwilę będzie moja stacja, a ja dziś jeszcze nic nie próbowałem wyrwać, nie ma czasu na zwyczajowe owijanie w bawełnę, które pewnie i tak jak zwykle zakończy się gównem. Tak więc, po trzech minutach, wyciągam telefon w jej stronę.

Ja (z najbardziej uwodzicielskim uśmiechem, na jaki mnie stać): Wpisz mi swój numer.

Kurde, nie myślałem, że cały ten podryw-stuff będzie wymagał tyle zachodu. Człowiek upora się przed strachem przed podchodzeniem do nieznajomych lasek, a już pojawia się problem, jak pokierować rozmową, by numer telefonu uzyskać. Dziś miałem okazję się przekonać, że jedną z największych przeszkód stojących na mojej drodze jest brak refleksu i zdecydowania. Prawda jest taka, że życie zniechęciło mnie do podejmowania szybkich decyzji, przyzwyczaiłem się do ich dłuższego planowania. A niestety w podrywie trzeba działać szybko. Nie tylko zwykle nie masz czasu, by ułożyć sobie jakiś fajny opener, ale też, gdy laska cię czymś zaskoczy, jesteś całkowicie bezbronny.

Eh znowu zacząłem walczyć z sobą i podchodzić do dziewczyn. Codziennie podchodze do kilku, moze kilkunastu dziewczyn. Z tego powodu, że trzy poprzednie mnie zlały, żadnej sprawy nie moge doprowadzić do końca.

Podejścia zupełnie otwarte chyba są lepsze do samotnych dziewczyn i całkiem skuteczne(najlepsza dziewczyna z ktora sie umowilem to było Cześć podobasz mi się chce Cie poznać?Ale w koncu był kosz. ). Wczoraj mijam ładną brunetke, uśmiech od ucha do ucha. Ona uśmiech. Zawracam. Cześć, gadka szmatka. Dosłownie pare sekund. Podeszła kupić bilet i w tym momencie kumpel do mnie zadzwonił z chujową wieścią. Ona poczekała aż skończe gadke i mowi ale mi sie naprawde spieszy przepraszam pa.

A do tego kobiety działają jak maszyny siadam w tramwaju przed blondyneczką farbowaną i super kręconymi włosami. Onieśmieliła mnie, ale mowie chuj, zagadać byle zagadać a nie się bać. Więc mówie świetne masz włosy.

Witam Panowie,


od dziś zaczynamy krok 1, czyli pytanie kobiet o godzine. Ze względu na rozmiar miasta, bedzie to około 10 kobiet. Trzymajcie kciuki , musimy przełamać lody.


Najgorsze jest to, kobiety mi się juz w mieście skonczyły!

A tymczasem, milego weekendu.