Cześć,
akcja z końca tamtego roku. Poznałem kobietę przez koleżankę z dawnych lat, coś tam popisaliśmy, zadzwoniłem, żeby umówić się na randkę a jako że pandemia w tle to dostałem zaproszenie na kolacje do niej do domu. Miałem już jakąś tam opinie wyrobioną, bo z koleżanką żyliśmy dobrze, więc jadę.

#Tinder, #MATCH i po kilku minutach rozmowy raczej miłej i niezobowiązującej rozmowy:

Justyna: Pa, muszę lecieć do pacjentów ...

Na drugi dzień.

Mick: Cześć, a może ja bym mógł być twoim pacjentem ?
Justyna: Nie jestem psychologiem ...
Mick:
Mick: Myślę że w miarę dobrze radzę sobie bez psychologa.
Mick: Mam na to swoje patenty.
Justyna: Swoje patenty (emotka dumania)

To znowu ja, Mick. Od ostatniego wpisu minęły już trzy miesiące zaś pięć miesięcy od uzyskania wolności seksualnej. Trochę się od tego czasu pozmieniało ale nie aż tak bardzo. Po rozstaniu z kolejną kochanką wróciłem na Tinder który działa tak, że nie działa w ogóle. Szkoda bo babki na Tinderze zawsze były konkretne, chciały się ryćkać i trzeba było tylko pomóc im ubrać to w kwieciste słowa.

Wszędzie wokół pełno spermiarzy. Zdesperowanych kolesi, którzy dadzą się pokroić by zobaczyć kawałek tzipy. Napaleńców którzy staną na rzęsach by chociaż na chwilę dotknąć cycka. Desperatów którzy na portalach erotycznych wypisują do lasek swoje żałosne wysrywy ostentacyjnie prosząc o atencję. Oczywiście taka panna ma zylion innych wiadomości i nawet nie zwróci na ciebie uwagi przegrywie.