Miałem już nic nie pisać na podrywaju, niestety nie wyszło mi i znowu przelewam swoje myśli tutaj na ten wirtualny papier będący swego rodzaju konfesjonałem. A pomyśleć, że ostatni raz u spowiedzi byłem na rocznicy komunii, ale to przez fakt bycia ateistą. Mniejsza z tym.

Czuje, że żyje. W końcu. Ostatnie miesiące są chyba najlepszymi miesiącami w moim życiu. Różnej maści przygody z kobietami, masa poznanych ludzi, w porządku ludzi (!), kluby, imprezy. Życie na pełnej piździe, w skrócie.

Przychodzą takie dni, że człowiek musi sobie czasem posiedzieć w domu, odpocząć żeby potem miał więcej sił na następne przygody. Tak było w moim przypadku.

Ogólnie, bez kasy do poniedziałku zamierzałem przesiedzieć weekend w domu i spokojnie czekać na swoją wypłatę. Los chciał, że stało się inaczej.

Uwaga, poniższy tekst to czysta fikcja literacka. Zdarzenia i osoby w nim zawarte nie istnieją, chociaż mam nadzieje, że będzie istniał sens który chce przez niego przekazać.

10:00. Pierdolony budzik, przecież sobota dzisiaj. Idę spać dalej.

Akcja miała miejsce jakiś krótki czas temu, dopiero dzisiaj mam czas żeby napisać coś.

Witam wszystkich. Jako że jestem nowym użytkownikiem, a może raczej takim który się nie udziela, bo konto mam już dobre 2 lata, to czas w końcu wziąć sprawy w swoje ręce i coś z tym zrobić.

Jak wiadomo, sama teoria nic nie da, bo trzeba tą wiedzę wynieść jakoś na zewnątrz. Ogólnie jestem człowiekiem wciąż pracującym nad sobą, swoją pewnością, nad własnym JA.