Szukam w życiu alegorii.. lubię porównywać różne sytuacje życiowe z czymś, co jest mi znajome, czym rządzą rozpoznane mechanizmy, wtedy jest mi łatwiej ogarnąć sprawę systemowo, wynajdywać błędy w postępowaniu, myśleniu itd.

O czym będzie ten wpis ? o genezie PSA. O tym dlaczego pies siedzi we mnie, dlaczego może siedzi w którymś z Was. Doszedłem do tego po analizie rozpadu mojego związku i zaraz po spieprzeniu (na tych samych zasadach) pierwszego podrywu (+ lektura wpisów doświadczonych/mądrych ludzi tu/tam/siam). Mam pewne wnioski, którymi się podzielę.

Znacie pewnie opowieść o rycerzu, który po pokonaniu smoka, żeni się z księżniczką, po czym żyją długo i szczęśliwie? Oczywiście, przecież karmią nas takimi historyjkami od dziecka. Niedawno dobiłem do trzydziestki i właśnie uświadomiłem sobie, jak wielką bzdurą jest standardowy finał tych wszystkich historii. Długo i szczęśliwie tzn. ile ? 3 lata ?